ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลาว (กลุ่มชาติพันธุ์)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
แทนที่เนื้อหาด้วย "{{Infobox Ethnic group | group = ลาว<br>ລາວ | image = | caption = | rels = 16px พร..." ป้ายระบุ: ถูกแทน ถูกย้อนกลับแล้ว การแก้ไขแบบเห็นภาพ |
ล Reverted edits by 171.100.19.207 (talk) to last version by Just Sayori: unexplained content removal ป้ายระบุ: ย้อนรวดเดียว SWViewer [1.4] |
||
บรรทัด 29:
}}
'''ลาว''' ({{lang-lo|ລາວ}}) เป็นหนึ่งในกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใช้[[ตระกูลภาษาขร้า-ไท]] เป็นชนชาติใหญ่ที่สุดและมีจำนวนมากที่สุดใน[[ประเทศลาว]] มีประชากรประมาณ 14 ล้านคน ซึ่งคิดเป็นเป็นจำนวนร้อยละ 53.2 ส่วนที่อื่น ๆ อาศัยอยู่ใน[[ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ]]ของ[[ประเทศไทย]] ชาวลาวบางส่วนได้อพยพไปตั้งถิ่นฐานที่[[สหรัฐอเมริกา]]และ[[ทวีปยุโรป]] ชาวลาวส่วนใหญ่ใช้[[ภาษาลาว]]เป็นภาษาที่พูดกันในชีวิตประจำวัน
ชาวลาวส่วนมากจะนับถือ[[พระพุทธศาสนา]]นิกาย[[เถรวาท]] และบางส่วนยังนับถือควบคู่ไปกับลัทธิภูตผีวิญญาณต่าง ๆ แม้ชาวลาวจะตกอยู่ภายใต้อำนาจของชนชาติต่าง ๆ แต่ก็ยังรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีของตนได้เป็นอย่างดี
==ชื่อเรียก==
[[ศัพทมูลวิทยา]] ของคำว่า '''ลาว''' ยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่เป็นที่สันนิษฐานกันว่าอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับเผ่า '''อ้ายลาว''' (ลาว: {{lang|lo|ອ້າຍລາວ}}, อีสาน: อ้ายลาว, {{Zh|c=哀牢|p=''Āiláo''}}, [[ภาษาเวียดนาม|เวียดนาม]]: ai lao) ซึ่งเป็นชนเผ่าที่ปรากฏในบันทึกสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]]ของจีน โดยอาศัยอยู่ที่บริเวณ[[มณฑลยูนนาน]]ในปัจจุบัน ต่อมาชนเผ่าที่สืบเชื้อสายมาจากเผ่าอ้ายลาวรวมถึงเผ่าไทได้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานใน[[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]]<ref>Fairbank, J. K., Loewe, M., & Twitchett, D. C. (1986). The Ch'in and Han Empires 221 B.C.-A.D. 220 . (1986). The Cambridge history of china. Cambridge, UK: Cambridge University Press.</ref> นักวิชาการสมัยใหม่ได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับการสร้างอัตลักษณ์ทางชาติพันธ์ของลาว ซึ่งเป็นหนึ่งในชาติพันธ์ที่พูดตระกูลภาษาขร้า-ไท โดย แกรนท์ อีวานส์ (Grant Evans) และ Søren Ivarsson เสนอว่าอัตลักษณ์ทางชาติพันธ์ของลาวอย่างที่เข้าใจกันในปัจจุบัน อาจเป็นสิ่งที่ฝรั่งเศสสร้างขึ้นในยุคล่าอาณานิคม เพื่อโต้แย้งอำนาจของไทยในดินแดนฝั่งขวาของแม่น้ำโขง และสร้างความเป็นชาตินิยม<ref>{{cite book|last=Ivarsson|first=Søren|title=Creating Laos: The Making of a Lao Space between Siam and Indochina, 1860–1945|publisher=NIAS Press|year=2008|pages=240|isbn=8-7769-4023-3}}</ref> และอีวานส์ยังเชื่อว่า คำว่าลาว ถูกใช้โดยชาติตะวันตกอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก (โดยเฉพาะโปรตุเกส) ราวคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมื่อเข้ามาค้าขายในแถบสุวรรณภูมิ เนื่องจากฝรั่งที่เข้ามาติดต่อค้าขายและสำรวจพื้นที่ ต้องการคำไว้ใช้เรียกผู้คน และดินแดนที่อยู่เลยไปจากอำนาจปกครองของอยุธยาอย่างคร่าวๆ{{sfn|Ivarsson|2008|pages=24-25}}
คำเรียกภาษาอังกฤษจะเรียกว่า ''Laotian'' ใช้สลับกันได้กับลาวในบริบทส่วนใหญ่มาจากฝรั่งเศส ''Laotien / Laotienne'' เชื้อชาติหลักของ[[อีสาน|ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ]]ที่สืบเชื้อสายจากลาวจะมีความแตกต่างจากชาวลาวที่มาจากประเทศลาว โดยคนไทยจะเรียกตามแบบภาษาไทยว่า อีสาน หรือ "ไทยอีสาน" (ลาว: {{lang|lo|ໄທ ອີສານ}}, อีสาน: ไทยอีสาน) ซึ่งมาจากคำ[[ภาษาสันสกฤต]]ที่หมายความว่า "ตะวันออกเฉียงเหนือ" แต่คำว่า "ลาว" ก็ยังคงใช้อยู่<ref>Hayashi, Y. (2003). Practical Buddhism among the thai-lao: religion in the making of a region. Melbourne, Australia: Trans Pacific Press</ref>
==ภาษาและอักษร==
{{บทความหลัก|ภาษาลาว|อักษรลาว}}
[[ภาษาลาว]] ({{lang|lo|ພາສາລາວ}}) เป็นภาษาที่ใช้เป็นส่วนใหญ่ใน[[ประเทศลาว]] ส่วนอักษรเขียนอย่างเป็นทางการจะใช้[[อักษรลาว]]<ref name="laoembassy.com">Lao pdr constitution. (1997). Retrieved from [http://www.laoembassy.com/news/constitution/constitution.htm laoembassy.com]</ref> และเป็นภาษาพูดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย ประชากรประมาณครึ่งหนึ่งสื่อสารโดยใช้ภาษาของชนกลุ่มน้อยเช่น [[ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก]], [[ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต]], [[ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน]] และ [[ตระกูลภาษาม้ง-เมี่ยน]] เป็นต้น
== การแบ่งย่อย ==
ใน [[ประเทศลาว]] มีความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างลาวกับกลุ่มชาติพันธ์อื่นๆ มีเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด เช่น [[ชาวไท]] กับภาษาเข้าใจร่วมกันที่มีการจัดกลุ่มเข้าด้วยกัน เป็น ''ลาวโลม'' หรือ "ลุ่มลาว" (ลาว: {{lang|lo|ລາວລຸ່ມ}} ''láːu lūm '', Thai: ลาวลุ่ม, IPA: laːw lum) กลุ่มเหล่านี้ส่วนใหญ่มีลักษณะทางวัฒนธรรมร่วมกันหลายอย่างและพูดภาษาหรือสำเนียงที่คล้ายกันมาก มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในโทนเสียง คำศัพท์และการออกเสียงของคำบางคำ แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการสนทนา แต่หลายกลุ่มเหล่านี้ เช่น [[ไทญ้อ]] หรือ [[ภาษาผู้ไท|ภูไท]] พิจารณาตัวเองว่ามีแตกต่างกัน และมักมีความแตกต่างในเสื้อผ้าที่แยกความแตกต่างออกไป<ref name="The Thai and Other Tai-Speaking Peoples">[http://countrystudies.us/thailand/42.htm The Thai and Other Tai-Speaking Peoples]</ref>
== ประวัติ ==
===การอพยพของชาวไท===
ตามตำนานร่วมกันระหว่างเผ่าไทต่างๆ กษัตริย์ที่อาจเป็นตำนานหรือ [[ขุนบรม]] กษัตริย์แห่ง[[เมืองแถน]] ({{lang|lo|ເມືອງແຖນ}}) ได้ให้กำเนิดลูกชายหลายคนซึ่งได้แยกย้ายกันไปตั้งถิ่นฐานและก่อตั้งอาณาจักรของตนเอง หรือเมืองรัฐทั่ว[[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]]และทางตอนใต้ของประเทศจีน<ref>Eliot Joshua ''et al''. (2002). ''Laos Handbook''. London: Footprint Publishers.</ref> สืบเชื้อสายมาจากชาวจีนยุคโบราณที่รู้จักกันในชื่อว่า [[เย่ว์]] และ อ้ายลาว ชนเผ่าไทเริ่มอพยพเข้าสู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เมื่อต้นสหัสวรรษที่ 1 แต่การโยกย้ายถิ่นฐานขนาดใหญ่เกิดขึ้นระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 7 และ 13 โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากบริเวณ [[สิบสองปันนา]], [[ยูนนาน]] และ [[กวางสี]] ในปัจจุบัน เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการโยกย้ายถิ่นชาวไทมากจากการกดดันจากการขยายดินแดนของ[[ชาวฮั่น|ชาวจีนฮั่น]] และการรุกราน[[มองโกล]] เพื่อหาที่ดินเหมาะสำหรับปลูกข้าวเปลือกเพิ่ม และนำไปสู่การล่มสลายของรัฐที่ชาวไทอาศัยอยู่<ref>Edmondson, J. A. (2007). The power of language over the past: tai settlement and tai linguistics in southern china and northern vietnam. Harris, J. G., Burusphat, S., Harris, J. (ed). Studies in southeast asian linguistics. Bangkok: Ek Phim Thai Co. Ltd.</ref><ref>Church, P. (ed). (2006). A short history of South-East Asia. Vol. XII. Singapore: John Wiley and Sons Asia.</ref>
ชาวไทซึมซับหรือปลีกตัวเองออกวัฒนธรรมพื้นเมืองของตน และรับเอา[[ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก]] (มอญ-เขมร) มาใช้ และตั้งรกรากอยู่ที่ขอบอาณาจักรที่ได้รับอิทธิพลจากอินเดีย ได้แก่ กลุ่มอาณาจักร[[มอญ]] และ [[จักรวรรดิเขมร]] การผสมผสานของชนชาติและการไหลบ่าเข้ามาของปรัชญา ศาสนา ภาษา วัฒนธรรมและประเพณี จากอินเดีย ได้ถูกรับเข้ามาและปรับเข้าสู่วัฒนธรรมของชาวไท แต่ชาวไทก็ยังคงติดต่อกับกลุ่มชาวไทจากเมืองอื่นๆ<ref>Wyatt, D. K., (2003).</ref>
===สมัยล้านช้าง===
{{บทความหลัก|อาณาจักรล้านช้าง}}
[[ไฟล์:Lan Xang Locator.png|thumb|250px|right|อาณาเขตของอาณาจักรลาวล้านช้าง]]
รัฐของชาวไทได้ใช้ประโยชน์จากความเสื่อมของ[[จักรวรรดิเขมร]] และประกาศตนออกมาเป็นอิสระ สำหรับชาวลาวนับเป็นจุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์ชาติของพวกเขาจนถึงเวลานี้ เห็นได้จากอนุสาวรีย์ที่สำคัญจำนวนมาก, วัด, งานศิลปะ, และด้านอื่น ๆ ของวัฒนธรรมลาว ได้ถือกำเนิดมาจากช่วงเวลานี้ จากจุดนี้ชาวลาวมักอ้างถึงรัฐไทบริเวณลุ่ม[[แม่น้ำเจ้าพระยา]]ว่า [[ไทยสยาม]]<ref name="JSS_014_1b_Coedes">{{cite journal
|author=
| last = Cœdès
| first = G.
| authorlink1 = Georges Coedès
|year= 1921
|title= The Origins of the Sukhodaya Dynasty
|journal= [[Journal of the Siam Society]]
|volume= JSS Vol. 14.1b |issue= digital |page= image |pages=
|publisher= Siam Heritage Trust |doi=
|url= http://www.siamese-heritage.org/jsspdf/1921/JSS_014_1b_Coedes_OriginsOfSukhodayaDynasty.pdf
|accessdate= 5 เมษายน 2560
|quote= ....formation of the Kingdom of Siam properly so called.}}</ref> และเรียกรัฐไทอาณาจักรล้านช้าง หรือบริเวณประเทศลาวในปัจจุบันว่า "คนลาว"
[[อาณาจักรล้านช้าง|อาณาจักรลาวล้านช้าง]] หรือ "แผ่นดินแห่งช้างล้านตัว" เริ่มในปี [[ค.ศ. 1354]] เมื่อ[[พระเจ้าฟ้างุ้ม|พระยาฟ้างุ้ม]] ({{lang|lo|ຝ້າງູ່ມ}}) (ค.ศ. 1354 - 1373) กลับมายังเมืองซวา ({{lang|lo|ເມືອງຊວາ}}, เปลี่ยนชื่อเป็น ''เซียงทอง'' หรือ "เชียงทอง" ({{lang|lo|ຊຽງທອງ}}) ปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันในชื่อ [[หลวงพระบาง]] จากเมืองนี้ล้านช้างขยายอาณาเขตไปถึงบริเวณของประเทศลาวทั้งหมดและบริเวณ[[ที่ราบสูงโคราช]]ของ[[ประเทศไทย]] รวมทั้งบางส่วนของ[[สิบสองปันนา]]ในภาคใต้ของ[[ประเทศจีน]] [[สิบสองจุไทย]] ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของ[[ประเทศเวียดนาม]] และ '''เชียงแตง'''<ref>บ้านจอมยุทธ. ''[http://www.baanjomyut.com/library/war_between_france/index.html สงครามระหว่างไทยกับฝรั่งเศส]''. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556</ref><ref>โอเคเนชั่น. ''[http://www.oknation.net/blog/print.php?id=639484 ๑๕. สยามเสียดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง]''. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556</ref> บริเวณ[[จังหวัดสตึงแตรง]]<ref>ศานติ ภักดีคำ. "[http://www.crma.ac.th/histdept/archives/articles/thai-cambodia.htm เขมร "เขม่น" ไทย ในแบบเรียนประวัติศาสตร์กัมพูชา]". ใน ''ศิลปวัฒนธรรม'' ปีที่ 24 ฉบับที่ 1 มีนาคม 2546, กรุงเทพฯ : มติชน, 2546</ref> ของ[[ประเทศกัมพูชา]]ในปัจจุบัน
ราชอาณาจักรล้านช้างที่มีประสิทธิภาพมีความมั่งคั่งและมีอิทธิพลเนื่องมาจากทำเลที่ตั้งของเมืองหลวงที่เป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญระหว่างอาณาจักรรอบข้างและยังเป็นแหล่งศูนย์กลางของ[[พุทธศาสนา]]ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้<ref>[http://whc.unesco.org/en/list/479 Town of Luang Prabang]</ref> อาณาจักรยังรุ่งเรืองจากการค้าตามเส้นทางการจราจรตามแนว[[แม่น้ำโขง]]และเส้นทางบนบกไปยังท่าเรือต่างๆของสยาม ซึ่งได้เติบโตขึ้นเป็นเมืองท่าธุรกิจที่คึกคักจากการติดต่อค้าขายทางทะเล และไปทางใต้ของประเทศจีนและกลุ่มรัฐที่มีกลุ่มชาวไทอาศัยอยู่ ชาวตะวันตกได้เข้ามาติดต่อกับอาณาจักรล้านช้างครั้งแรกในสมัย[[พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช]] ({{lang|lo|ພຣະເຈົ້າສຸຣິຍະວົງສາທັມມິກຣາດ}}) (ค.ศ. 1634–1697) ได้มีการบันทึกไว้ว่าราชอาณาจักรรุ่งเรืองจากการส่งออกของ [[ทอง]], [[เรซิน]], [[กำยาน]],[[ครั่ง]], [[เครื่องเคลือบ]] [[สมุนไพร]], [[งาช้าง]], ไหม, [[ผ้าไหม]]และไม้ วัดต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเซียงทอง (หลวงพระบางปัจจุบัน) และ[[เวียงจันทร์]] ได้มีหลักฐานบันทึกถึงเรื่องราวเหล่านี้<ref name="Simms, P. 2001">Simms, P., & Simms, S. (2001). The Kingdoms of Laos. London, UK: Curzon Press.</ref>
ในช่วงเวลานี้ตำนานของ[[ขุนบรม]] ได้ถูกเขียนบันทึกต้นฉบับไว้บน[[ใบลาน]]และมหากาพย์[[สังข์ศิลป์ชัย]]ก็ได้ถูกบันทึกขึ้นด้วยเช่นกัน พุทธศาสนาเถรวาทเป็นศาสนาประจำชาติและเวียงจันทน์กลายเป็นเมืองสำคัญทางพุทธศาสนา อิทธิพลทางวัฒนธรรมนอกเหนือจากนี้ก็มาจาก [[ชาวมอญ]] และ [[ชาวเขมร]] การรวม[[ล้านนาไทย]]เข้ากับอาณาจักรล้านช้างเกิดช่วงสมัย[[พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช]] ({{lang|lo|ພຣະເຈົ້າໄຊເສດຖາທິຣາດ}}) (ค.ศ. 1548–1572) นำไปสู่การพัฒนาสถาปัตยกรรมและศิลปะจำนวนมาก ในด้านศิลปะได้เลียนแบบศิลปะของ[[ล้านนา]] การรับเอาวัฒนธรรมล้านนามาใช้ในอาณาจักรล้านช้างรวมไปถึงวัฒนธรรมทางปัญญาด้วย เช่น หอสมุดของล้านนาถูกคัดลอก รวมทั้งวรรณกรรมทางศาสนามาก นี้อาจนำไปสู่การยอมรับหรืออาจนำมาประยุกต์ใช้ใหม่ของ[[อักษรธรรมล้านนา|ตัวเมือง]]ที่มาจาก[[ภาษามอญ]] นำมาใช้ในอาณาจักรล้านช้างสำหรับงานเขียนด้านศาสนา
อาณาจักรล้านช้างถูกแบ่งออกเป็นสามอาณาจักร ได้แก่ [[อาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์|อาณาจักรจำปาศักดิ์]] [[อาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์|อาณาจักรเวียงจันทน์]]และ[[อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง|อาณาจักรหลวงพระบาง]] ซึ่งต่อมาทั้งสามอาณาจักรก็ได้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของสยาม ส่วนที่เหลือของกลุ่มล้านช้างได้รวบรวมผู้คนของพวกเขาขึ้นในศตวรรษที่ 18 และ 19 นำไปสู่[[กบฏเจ้าอนุวงศ์|การก่อกบฏในลาว]]ของ[[เจ้าอนุวงศ์]] ({{lang|lo|ເຈົ້າອນຸວົງ}}) ต่อต้านอิทธิพลของสยามขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 3 แต่ก็ถูกปราบปรามจนพ่ายแพ้ไป<ref name="Askew, Marc 2007">Askew, Marc, Logan, William, & Long, Colin. (2007). Vientiane: transformations of a lao landscape. New York, NY: Routledge.</ref>
==วัฒนธรรม ==
===การแต่งกาย===
การแต่งกายของชาวลาวจะแตกต่างกันไปตามกลุ่มชาติพันธุ์ แต่ในโอกาสที่เป็นทางการหรืองานพิธีการ ผู้หญิงลาวจะนุ่ง[[ผ้าซิ่น]], [[ผ้าถุง]], ใส่เสื้อแขนยาวทรงกระบอกหรือ "[[เสื้อปัด]]" ({{lang|lo|ເສື້ອປັດ}}) และไว้ผมเกล้ามวยประดับดอกไม้ สำหรับผู้ชายมักแต่งกายแบบสากล หรือนุ่ง[[โจงกระเบน]] สวมเสื้อชั้นนอกกระดุมเจ็ดเม็ด คล้ายเสื้อพระราชทานของไทย
===อาหาร===
{{บทความหลัก|อาหารลาว}}
[[ไฟล์:Somtam kaiyang khaoniaow.jpg|thumb|250px|[[ตำลาว]], [[ไก่ย่าง|ปิ้งไก่]] และ [[ข้าวเหนียว]] เป็นอาหารลาวที่พบบ่อย]]
อาหารลาวมีความคล้ายคลึงกับอาหารในภูมิภาคอื่น ๆ เช่น[[อาหารไทย]]และกัมพูชา แต่มีลักษณะเด่นแตกต่างกันหลายประการที่ไม่ซ้ำกัน อาหารที่มีชื่อเสียงที่สุดของประเทศลาวคือ [[ลาบ]] และ[[ส้มตำลาว]] ซึ่งสองอาหารดังกล่าวเป็นอาหารดั้งเดิมของลาว<ref>[https://books.google.com/books?id=soQ-x90jQv0C&pg=PA168&dq=%22many+favorite+Southeast+Asian+dishes+originated+from+Laos,+such+as+the+hot+and+sour+green+papaya+salad%22&lr=&output=html_text&cd=1 Asian Bites]</ref> อาหารของลาวในประเทศลาวและภาคอีสานของไทยแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย ความแตกต่างที่สำคัญคือ อาหารลาวขาดอิทธิพลของอาหารไทยและอาหารอีสานในไทยจะขาดอิทธิพลจาก[[อาหารฝรั่งเศส]]ที่มีอิทธิพลต่ออาหารลาว
สำหรับอาหารลาว ข้าวเป็นวัตถุดิบหลักในการปรุงอาหาร ข้าวที่นิยมใช้ปรุงมากที่สุดคือ[[ข้าวเหนียว]] ({{lang|lo|ເຂົ້າຫນຽວ}}) ซึ่งเป็นวัตถดิบที่นิยมในภาคอีสานและภาคเหนือของประเทศไทยเช่นกัน ซึ่งทั้งสองได้รับอิทธิพลจากอาหารลาว แม้ว่าบางครั้งถูกแทนที่ด้วยก๋วยเตี๋ยวหรือวัตถุดิบอื่นๆ วัตถุดิบที่นิยมรองลงมาจะถูกใช้โดยทั่วไปเป็นส่วนประกอบของซอส, ผักดิบ, อาหารลาวบางอย่างจะมีรสเผ็ดมากโดยการใช้พันธุ์พริกหลายชนิดในการปรุง ซึ่งจะปรุงรสด้วยสมุนไพรและซอสปลาหมัก<ref>Fukui, H. (1994). Food and population in a northeast thai village. Honolulu, HI: University of Hawai'i Press.</ref>
===ดนตรี===
{{บทความหลัก|หมอลำ}}
ดนตรีพื้นบ้านดั้งเดิมคือ "ลำลาว" ({{lang|lo|ລຳລາວ}}) หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ [[หมอลำ]] ซึ่งจะต่างกับหมอลำในภาคอีสานของไทย โดยหมอลำในประเทศลาวจะใช้สำเนียงลาวในการขับร้องแต่หมอลำในประเทศไทยส่วนใหญ่มักจะนิยมใช้ใน[[ภาษาอีสาน]]ในการขับร้อง เครื่องดนตรีหลักของดนตรีลาวจะใช้ "[[แคน]]" ({{lang|lo|ແຄນ}})<ref>Taylor, J.L. (1993). ''Forest Monks and the Nation-State: An Anthropological and Historical Study in Northeastern Thailand.'' Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.</ref>
== ศาสนา ==
{{บทความหลัก|ศาสนาในประเทศลาว}}
ศาสนาในประเทศลาวเป็นลักษณะผสมผสาน ศาสนาในลาวนั้นได้มาจากสามศาสนาผสมผสานกันอย่างกลมกลืน ถึงแม้ว่าชาวลาวส่วนใหญ่จะอ้างว่าเป็นชาวพุทธ แต่ประเพณีต่างๆมาจากแนวปฏิบัติของ[[ศาสนาฮินดู]]และ[[ศาสนาผี]]ซึ่งเป็นศาสนาพื้นบ้าน
===พุทธศาสนา===
[[ไฟล์:Making merit Buddhist holy day in Vientiane.jpg|thumb|250px|right|ชาวลาวตักบาตรเพื่อทำบุญให้พระสงฆ์ใน[[เวียงจันทร์]]]]
พุทธศาสนา ({{lang|lo|ພຣະພຸດທະສາສນາ}}) เป็นศาสนาที่ชาวลาวนิยมมากที่สุดและศาสนาประจำชาติในประเทศลาว คิดเป็น 67% ของประเทศและเกือบทั้งหมดของกลุ่มชาติพันธุ์ลาว ซึ่งตัวเลขจริงอย่างจะสูงกว่านี้เล็กน้อย ในขณะที่พุทธศาสนายังมีอิทธิพลต่อกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ อีกหลายกลุ่มซึ่งโดยทั่วไปนับถือศาสนาผีหรือศาสนาพื้นบ้าน<ref>Cia-the world factbook: laos. (2010, January 05). Retrieved from [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/la.html cia.gov]</ref> นอกจากนี้ยังเป็นศาสนาที่เด่นชัดของประเทศอีสานและประเทศอื่น ๆ ที่อยู่นอกพรมแดนของประเทศลาว ซึ่งผู้คนเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเป็นเป็น[[นิกายเถรวาท]] ({{lang|lo|ເຖຣະວາດ}}) ส่วนศาสนานิกายๆอื่น ได้แก่ อิทธิพลทางประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนา[[มหายาน]] ซึ่งยังคงเป็นนิกายหลักของชนกลุ่มน้อย[[ชาวเวียดนาม]]และ[[ชาวจีน]]ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ในหมู่ชาวลาว
วัดในชุมชนลาวเป็นศูนย์กลางของชุมชนที่ชาวบ้านจะหารือเกี่ยวกับความกังวลใจหรือขอให้พระสงฆ์สำหรับภูมิปัญญาและคำแนะนำ ชาวลาวส่วนใหญ่มักจะหาโอกาสจะเข้าวัดอารามเพื่อเพิ่มพูนความรู้ทางศาสนาและทำบุญ
วันสำคัญที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาของลาว ได้แก่ บุญพระเวส ({{lang|lo|ບຸນພຣະເວດ}}), [[มาฆบูชา]] ({{lang|lo|ມະຄະບູຊາ}}), [[สงกรานต์]] ({{lang|lo|ສັງຂານ}}), [[วิสาขบูชา]] ({{lang|lo|ວິສາຂະບູຊາ}}), [[วันเข้าพรรษา]] ({{lang|lo|ວັນເຂົ້າພັນສາ}}), [[วันออกพรรษา]] ({{lang|lo|ວັນອອກພັນສາ}}), [[กฐิน]] ({{lang|lo|ກະຖິນ}}) นอกจากนี้ ชาวลาวยังมีวันทำบุญหรือ [[วันพระ]] ({{lang|lo|ວັນພຣະ}}) ในระหว่างช่วง[[ข้างขึ้นข้างแรม]] จะมีงานมหกรรมวัดซึ่งชาวลาวจะนิยมเข้าร่วมงานวัด โดยการทำบุญและสวดมนต์
==อ้างอิง==
{{notelist}}
{{รายการอ้างอิง}}
== ดูเพิ่ม ==
* [[ภาษาลาว]] ภาษาที่ชาวลาวใช้สื่อสารกัน
{{ชนชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้}}
{{ชาวไทกะได}}
| |||
