ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฌีลแบร์ ดูว์ มอตีเย เดอ ลา ฟาแย็ต"

* กองทัพภาคพื้นทวีป (สหรัฐ)

ลาฟาแย็ตเกิดในตระกูลขุนนางมั่งคั่งใน[[จังหวัดโอแวร์ญ]] ราชอาณาจักรฝรั่งเศส และได้รับราชการทหารตามครอบครัวตั้งแต่อายุได้ 13 ปี ต่อมาได้เข้าร่วมสงครามปฏิวัติอเมริกาและได้รับยศพลตรีตั้งแต่อายุเพียง 19 ปี เมื่อได้รับบาดเจ็บในยุทธการที่แบรนดีไวน์ ลาฟาแย็ตยังสามารถจัดถอยทัพได้อย่างเป็นระเบียบ และมีผลงานในยุทธการที่โรดไอแลนด์ ในช่วงกลางสงคราม เขากลับฝรั่งเศสเพื่อขอให้รัฐบาลเพิ่มงบประมาณสนับสนุน เขากลับอเมริกาอีกครั้งในปี ค.ศ. 1780 และได้รับตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่งใน[[กองทัพบกภาคพื้นทวีป]] ในปี ค.ศ. 1781 กองทัพของเขาสามารถต้านทานทัพของคอร์นวอลลิสได้ จนทำให้กองทัพอเมริกาและฝรั่งเศสร่วมกันยึดเมืองยอร์กทาว์นได้สำเร็จ

ลาฟาแย็ตกลับฝรั่งเศสอีกครั้งในปี ค.ศ. 1787 และได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิก[[สภาชนชั้นสูง]]อภิชนที่พระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสตั้งขึ้นเพื่อแก้วิกฤติการณ์เศรษฐกิจการคลังในขณะนั้น และได้เข้าร่วม[[การประชุมสภาฐานันดร ค.ศ. 1789]] ได้มีส่วนร่วมในการร่างคำ[[ประกาศสิทธิมนุษยชนและพลเมือง]] หลังเหตุการณ์[[การทลายคุกบัสตีย์]] เขาดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการ[[กองกำลังพิทักษ์อารักษ์ชาติ]] และพยายามให้การปฏิวัติฝรั่งเศสอยู่ในสายกลาง ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1792 ฝ่ายนักปฏิวัติหัวรุนแรงได้สั่งจับกุมตัวเขาในฐานะที่เป็นผู้มีส่วนสังหารหมู่[[ช็องเดอมาร์ส]] เขาจึงหนีไปทางเนเธอร์แลนด์และถูกทหารออสเตรียจับได้และติดคุกนานถึง 5 ปี

เมื่อนโปเลียน โบนาปาร์ตขึ้นมามีอำนาจในฝรั่งเศสและรับประกันความปลอดภัยให้เขา ลาฟาแย็ตจึงตัดสินใจกลับฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1797 แต่ปฏิเสธเข้าร่วมรัฐบาล หลังการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บงในปี ค.ศ. 1814 ถึงปี ค.ศ. 1824 เจมส์ มอนโร ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ได้เชิญเขาให้เยือนสหรัฐในฐานะอาคันตุกะของชาติ เขาได้เยือนรัฐทั้ง 24 รัฐในขณะนั้น เมื่อเกิดการปฏิวัติเดือนกรกฎาคม เขาไม่ยอมเป็นผู้นำแบบเผด็จการ แต่สนับสนุน[[พระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1 แห่งฝรั่งเศส|หลุยส์-ฟิลิป]] ให้ขึ้นครองราชย์ ลาฟาแย็ตถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1824 ได้รับสมัญญาว่า '''วีรบุรุษสองโลก''' (โลกเก่าและโลกใหม่)