ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประวัติศาสตร์ไทย"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Annop Nakabut (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่ 9053232 สร้างโดย Horus (พูดคุย)
ป้ายระบุ: ทำกลับ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขขั้นสูงด้วยอุปกรณ์เคลื่อนที่
Annop Nakabut (คุย | ส่วนร่วม)
→‎อาณาจักรของคนไท: แก้ใหม่ให้แล้วนะ
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขขั้นสูงด้วยอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 61:
เมื่อสิ้นพุทธศตวรรษที่ 11 คนไท-ไตเริ่มย้ายลงจากหุบเขามาอยู่ที่ลุ่ม ทำให้เกิดรัฐเล็ก ๆ จำนวนมากที่แย่งชิงอาณาเขตกัน และเริ่มเข้ามาแทนที่สองจักรวรรดิใหญ่ คือ พุกามและพระนคร<ref name="Wyatt"/>{{rp|53}} นครรัฐของไทค่อย ๆ เป็นอิสระจาก[[จักรวรรดิเขมร]]ที่เสื่อมอำนาจลง กล่าวกันว่า [[พ่อขุนศรีอินทราทิตย์]] (ครองราชย์ 1792–1822) ทรงสถาปนาราชอาณาจักร[[สุโขทัย]]เมื่อปี 1781 นักประวัติศาสตร์ทราบลำดับเหตุการณ์ในช่วงแรกของอาณาจักรน้อยมาก แต่พอทราบว่าในรัชกาลพ่อขุนศรีอินทราทิตย์มีเหตุให้กรุงสุโขทัยรบกับ[[เมืองฉอด]] ซึ่งขุนรามทรงประกอบวีรกรรมชนช้างชนะข้าศึก<ref name="Wyatt"/>{{rp|74}} [[พ่อขุนรามคำแหงมหาราช|พ่อขุนรามคำแหง]] (ครองราชย์ 1822–1842) ทรงเป็นผู้นำชาวไทที่มีความโดดเด่นและทะเยอทะยาน ทรงขยายอาณาเขตโดยใช้การทหารและการทูตผสมกัน ทั้งนี้ อาณาเขตอันกว้างขวางของกรุงสุโขทัยนั้นไม่ได้เกิดจากการเดินทัพไปหักตีเอาเมืองต่าง ๆ แต่เป็นเขตอิทธิพลที่มีผู้นำเข้าสวามิภักดิ์ และเขตอิทธิพลของสุโขทัยทางใต้ก็เกิดจากนครศรีธรรมราชที่เข้าสวามิภักดิ์ด้วย<ref name="Wyatt"/>{{rp|78–79}} [[พญาลิไท]] (ครองราชย์ 1890-1911) ทรงสืบราชสมบัติต่อมา แต่หลายเมืองเอาใจออกห่างทันที การที่สุพรรณบุรีแยกตัวออกทำให้กั้นระหว่างกรุงสุโขทัยกับดินแดนสวามิภักดิ์ที่อยู่ใต้ลงไป และนำไปสู่ชุดเหตุการณ์ที่นำไปสู่ความเจริญของกรุงศรีอยุธยา<ref name="Wyatt"/>{{rp|86}}
 
[[พญามังราย]] (ครองราชย์ 1802–1854) ทรงสืบราชสมบัติเป็นเจ้าผู้ครอง[[หิรัญนครเงินยางเชียงลาว]] แต่เดิมเป็นอาณาจักร[[โยนกนครไชยบุรีราชธานีศรีช้างแส่น|โยนกนคร]] (เชียงแสน) ทรงสถาปนาราชอาณาจักรล้านนา โดยตั้งเมือง[[เชียงราย]]เป็นเมืองหลวงแรก ขึ้นในปี 1805 ทรงพิชิตดินแดนเพื่อนบ้านแล้วขยายอำนาจลงทิศใต้ รวมทั้งเข้ายึด ครอง[[เชียงของ]]และ[[อำเภอฝาง|ฝาง]] แล้วย้ายเมืองหลวงมาเป็น[[เวียงฝาง]] ในปี 1818 แต่เวลาไม่นาน แล้วก็ย้ายเมืองหลวงอีกครั้งเป็น[[เวียงกุมกาม]] ในปี 1824 แล้วย้ายเมืองหลวงเป็นครั้งสุดท้าย โดยตั้งเมือง[[เชียงใหม่]]เป็นเมืองราชธานี ในปี 1839 ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา<ref> [https://www.chiangmainewskomchadluek.co.thnet/pagenews/archives/880641today-in-history/368603| กว่าจะพญามังราย ตั้งเวียงเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรล้านนา]</ref> ในเวลาต่อมา พระองค์เข้าเป็นพันธมิตรกับ[[พญางำเมือง]] (ครองราชย์ 1801–1841) แห่ง[[แคว้นพะเยา]]และ[[พ่อขุนรามคำแหงมหาราช|พ่อขุนรามคำแหง]]แห่งสุโขทัย เป็นพระมิตรสหายร่วมกัน ด้วยเหตุผลด้านความทะเยอทะยานในการขยายอำนาจและร่วมกันรับมือภัยคุกคามจากมองโกลทางเหนือ ทั้งนี้ ทั้งสามพระองค์ทรงเห็นแก่อัตลักษณ์ร่วมไท-ไต<ref name="Wyatt"/>{{rp|61–62}} พญามังรายทรงพิชิตหริภุญไชยได้ในปี 1824 นับเป็นเจ้าผู้ครองดินแดนทางเหนือได้ทั้งหมด ระหว่างปี 1835 ถึง 1854 มองโกลกับเชียงรุ่งรบกัน จนสุดท้ายทั้งสองสงบศึกโดยเชียงรุ่งและเชียงใหม่ส่งบรรณาการให้แก่ราชสำนักจีน<ref name="Wyatt"/>{{rp|65–66}}
 
== อาณาจักรอยุธยา ==