ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนาชาวบ้านจีน"

'''ศาสนาพื้นบ้านชาวบ้านจีน''' หรือ '''ศาสนาเฉิน''' ({{lang-en|Shenism}} มาจาก {{lang-zh|神 Shén}} แปลว่า ''เทพเจ้า'') หรือ ''เทวนิยมแบบจีน'' เป็นขนบทาง[[ศาสนา]]ของ[[ชาวฮั่น]] ที่มาจากการบูชาบรรพชนและพลังธรรมชาติ การไล่ผี รวมถึงความเชื่อในระบบธรรมชาติที่เป็นไปตามอิทธิพลของมนุษย์และอมนุษย์{{sfnb|Teiser|1995|p=378}} ตามที่ปรากฏในเรื่องปรัมปราของจีน เมื่อถึงครสต์ศตวรรษที่คริสต์ศตวรรษที่ 11 ([[ราชวงศ์ซ่ง]]) คติเหล่านี้เริ่มผสมผสานกับความเชื่อเรื่อง[[กรรม]]และ[[การเวียนว่ายตายเกิด]]ของ[[ศาสนาพุทธ]] และลำดับชั้นเทพเจ้าของ[[ลัทธิเต๋า]] จนก่อให้เกิดระบบศาสนาที่แพร่หลายดังปัจจุบัน{{sfnb|Overmyer|1986|p=51}}

ในสมัย[[ราชวงศ์หมิง]]และ[[ราชวงศ์ชิง]] ราชสำนักยินยอมให้แต่ละชุมชนนับถือศาสนาพื้นบ้านชาวบ้านของตนได้หากทำให้สังคมมีระเบียบ แต่จะปราบปรามทันทีที่พบว่าเป็นภัยต่อความมั่นคงของราชสำนัก<ref>{{cite journal|last=Madsen | first=Richard |title=The Upsurge of Religion in China |journal=Journal of Democracy |volume=21 |number=4 |date=October 2010 |url=http://www.journalofdemocracy.org/articles/gratis/Madsen-21-4.pdf |pages=64–65}}</ref> หลังระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ล่มสลายลง รัฐบาลและชนชั้นนำเริ่มมองว่าศาสนาพื้นบ้านเป็นเรื่องงมงายและล้าสมัยของพวกศักดินา จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในประเทศไต้หวันและคริสต์ศตวรรษที่ 21 ในประเทศจีน ปัญญาชนจึงเริ่มยอมรับศาสนาพื้นบ้านชาวบ้านมากขึ้น{{sfnb|Gaenssbauer|2015|p=28-37}}

[[หมวดหมู่:ศาสนาชาวบ้านจีน|ศาสนาชาวบ้านจีน ]]