ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ข้อตกลงฏออิฟ"

'''ข้อตกลงทาอิฟ''' ({{lang-en|Taif Agreement}}; {{lang-ar|اتفاقية الطائف}} / ''ittifāqiyat al-Ṭā’if'') (หรือชื่ออื่นว่า ข้อตกลงการประนีประนอมห่งชาติ (National Reconciliation Accord) หรือ เอกสารข้อตกลงแห่งชาติ (Document of National Accord) เป็นข้อตกลงที่ทำขึ้นได้บรรลุเพื่อสร้างวาง "พื้นฐานในรากฐานการจบยุติสงครามการเมืองกลางเมืองและการกลับสู่ความเป็นภาวะปกติทางการเมืองใน[[ประเทศเลบานอน]]"<ref name=HKrayem>{{cite web|last=Krayem|first=Hassan|title=The Lebanese civil war and the Taif agreement|url=http://ddc.aub.edu.lb/projects/pspa/conflict-resolution.html|publisher=American University of Beirut|accessdate=10 June 2012}}</ref> ข้อตกลงนี้ได้มีการเจรจากันในเมือง[[Ta'if|ทาอิฟ]], [[ประเทศซาอุดิอาระเบีย]] และตั้งใจด้วยความมุ่งหมายที่จะสิ้นสุดยุติ[[Lebanese Civil War|สงครามกลางเมืองเลบานอน]]ที่ซึ่งดำเนินมากว่ามาหลายทศวรรษ และเพื่อที่จะยืนยันการปกครองโดยซ้ำถึงอำนาจของเลบานอนในเขต[[Southern Lebanon|เลบานอนใต้]] (ซึ่งในขณะนั้นปกครองโดยมี[[South Lebanon Army|กองทัพเลบานอนใต้]]ปกครอง ภายใต้การสนับสนุนโดยและมีกองกำลังทหารของ[[อิสราเอล]]คอยหนุน) ถึงแม้ว่าในข้อตกลงจะขีดเวลาสำหรับการถอนกองทัพของซีเรียออกจากเลบานอนภายในสองปี แต่ซีเรียกลับถอนทัพออกทั้งหมดในปี 2005 ข้อตกลงนี้ได้มีการลงนามกันเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1989 และได้รับการรับรองโดยรัฐสภาเลบานอนให้สัตยาบันในวันที่ 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1989 และแม้ข้อตกลงจะกำหนดกรอบเวลาให้ถอนกองทัพซีเรียออกไปภายในสองปี แต่กว่าจะมีการถอนกองทัพอย่างแท้จริงก็ใน ค.ศ. 2005<ref name=Etheredge2011>{{cite book|author=Laura Etheredge|title=Syria, Lebanon, and Jordan|url=https://books.google.com/books?id=rLZQrmRQafcC&pg=PA151|accessdate=19 March 2013|date=15 January 2011|publisher=The Rosen Publishing Group|isbn=978-1-61530-329-8|pages=151}}</ref>

ในข้อตกลงได้นี้ระบุเนื้อหาถึงการแก้ไขร่างรัฐธรรมนูญจำนวนมากในเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญหลายประการ ซึ่งมีผลใช้บังคับหลังจากที่ต่อมาได้ประกาศภายใต้ประธานาธิดีคนถัดมาประธานาธิบดี ฮราวี (Hrawi) ลงนามในเดือนกันยายน ค.ศ. 1990 โดยมีการและก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ เช่น:เป็นต้นว่า

* อัตราส่วนของคริสต์คริสตชนต่อชาวมุสลิมในรัฐสภาต้องเปลี่ยนลดลงจาก 6:5 เป็น 1:1

* ระยะเวลาดำรงตำแหน่งของโฆษกประธานรัฐสภาต้องเพิ่มจากหนึ่งปีเป็นสี่ปี

* มาตรา 17 ให้ของรัฐธรรมนูญ ได้รับการแก้ไขเพิ่มเติมจาก "อำนาจในการลงโทษบริหารเป็นของประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐ ผู้ใช้อำนาจนั้นโดยการช่วยเหลือความอนุเคราะห์ของคณะรัฐมนตรีของตน" เป็น "อำนาจในการลงโทษบริหารเป็นของคณะรัฐมนตรี โดยเป็นไปผู้ใช้อำนาจนั้นตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญนี้"