ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้ใช้:ชาวไทย/ทดลองเขียน"

เมื่อถึง ค.ศ. 1016 กองกําลังไวกิงได้ข้าม[[แม่น้ำเทมส์]]และเร่งรุดหน้าไปยัง[[วาร์วิคเชอร์]] ในขณะที่ความพยายามต้านทานการรุกรานของพระเจ้าเอ็ดมันด์ไม่สัมฤทธิ์ผล—นักบันทึกพงศาวดาร (Chronicler) กล่าวว่ากองทัพอังกฤษพากันแยกย้ายเพราะไม่ได้พบกษัตริย์หรือประชาชนชาวลอนดอน<ref name="Lawson, Cnut, p. 27"/> การโจมตีในช่วงกลางฤดูหนาวโดยพระเจ้าคนุตสร้างความเสียหายไปทั่วตอนเหนือของ[[ราชอาณาจักรเมอร์เซีย|เมอร์เซีย]]ตะวันออก การระดมพลอีกครั้งหนึ่งทำให้ชาวอังกฤษรวมตัวกันได้ andและคราวนี้พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ทรงเสด็จมาตรวจกองทัพด้วยตัวพระองค์เอง they were met this time by the king, althoughกระนั้น "it came to nothing as so often beforeมันก็ไม่ได้ส่งผลอะไรมากนัก", and Æthelred returned to London with fears of betrayal.พระเจ้าเอ็ดมันด์ทรงเสด็จกลับลอนดอนด้วยความกลัวว่าพระองค์กําลังจะถูกทรยศ<ref name="Lawson, Cnut, p. 27"/> Edmund then went north to join จากนั้นพระเจ้าเอ็ดมันด์ก็เสด็จไปทางเหนือเพื่อไปร่วมทัพกับ[[อูห์เรดผู้กล้าหาญ เอิร์ลแห่งนอร์ทธัมเบรีย|Uhtredอูห์เรด]] the [[Earl of Northumbriaเอิร์ลแห่งนอร์ทธัมเบรีย]] and together they harried [[Staffordshire]], [[Shropshire]] and [[Cheshire]] in western Mercia,<ref name="Lawson, Cnut, p.28">Lawson, ''Cnut'', p. 28.</ref> possibly targeting the estates of Eadric Streona. Cnut's occupation of [[Kingdom of Northumbria|Northumbria]] meant Uhtred returned home to submit himself to Cnut,<ref>''Anglo-Saxon Chronicles'', pp. 146–49.</ref> who seems to have sent a Northumbrian rival, [[Thurbrand the Hold]], to massacre Uhtred and his retinue. [[Eiríkr Hákonarson]], most likely with another force of Scandinavians, came to support Cnut at this point,<ref>Trow, ''Cnut'', p. 59.</ref> and the veteran Norwegian jarl was put in charge of Northumbria.