ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มาร์เกอริตแห่งอ็องฌู"

| พระนามาภิไธย = มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌู สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ

| ที่ประสูติ = ปองต์-อา-มูซองใน[[แคว้นลอร์แรนลอแรน]]ใน[[ประเทศฝรั่งเศส]]

| ราชวงศ์ = [[ราชวงศ์วาลัวส์ลัว|วาลัวส์ลัว]]<br />[[ราชวงศ์แลงคาสเตอร์คัสเตอร์|แลงคาสเตอร์คัสเตอร์]]

'''มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌู สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ''' ([[ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ]]: Margaret of Anjou) ([[23 มีนาคม]] [[ค.ศ. 1430]] – [[25 สิงหาคม]] [[ค.ศ. 1482]]) มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌูประสูติเมื่อวันที่ [[23 มีนาคม]] [[ค.ศ. 1430]] ที่ปองต์-อา-มูซองใน[[แคว้นลอร์แรนลอแรน]]ใน[[ประเทศฝรั่งเศส]] เป็นพระธิดาของ [[เรอเนแห่งอ็องฌู]] และ [[อิสซาเบลลาดัชเชสแห่งลอร์แรนลอแรน]] (Isabella, Duchess of Lorraine) มาร์กาเร็ตแห่งอ็องฌูมาร์กาเรตทรงเสกสมรสกับ[[สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ]] และทรงได้รับการราชาภิเษกเป็นพระราชินีเมื่อวันที่ [[30 พฤษภาคม]] [[ค.ศ. 1445]] ทรงดำรงพระราชอิศริยยศเป็นพระราชินีระหว่างวันที่ [[23 เมษายน]] [[ค.ศ. 1445]] ถึงวันที่ [[4 มีนาคม]] [[ค.ศ. 1461]] และอีกครั้งหนึ่งระหว่างวันที่ [[30 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 1470]] ถึงวันที่ [[11 เมษายน]] [[ค.ศ. 1471]]<ref>Hookham, Mary Ann, ''The life and times of Margaret of Anjou, queen of England and France'', 1872.</ref> มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌูสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ [[25 สิงหาคม]] [[ค.ศ. 1482]] ที่[[อ็องฌู]]ใน[[ประเทศฝรั่งเศส]]

มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตทรงเป็นผู้นำกองทัพของ[[ราชวงศ์แลงคาสเตอร์คัสเตอร์|แลงคาสเตอร์คัสเตอร์]]ใน[[สงครามดอกกุหลาบ]]หลายครั้ง; และเพราะการที่พระสวามีมีพระอาการเหมือนคนเสียสติเป็นพัก ๆ มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตจึงแทบจะกลายเป็นผู้ปกครองราชอาณาจักรในนามของพระสวามี ในเดือนพฤษภาคมปี ค.ศ. 1455 มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตเป็นผู้เรียกประชุมสภาองค์มนตรีที่ไม่รวม[[ราชวงศ์ยอร์คยอร์ก|ฝ่ายยอร์คยอร์ก]]เข้าในการประชุมด้วยซึ่งทำให้เป็นชนวนของความขัดแย้งที่ยืนยาวกว่าสามสิบปี และทำลายขุนนางและผู้คนไปเป็นจำนวนมากมาย

มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตเป็นพระธิดาองค์ที่สองใน[[เรอเนแห่งอ็องฌู]] หรือเรเนที่ 1 แห่งเนเปิลส์, ดยุคแห่งอ็องฌู, พระเจ้าแผ่นดินแห่งเนเปิลส์ และพระเจ้าแผ่นดินแห่งซิซิลิลี และ [[อิสซาเบลลาดัชเชสแห่งลอร์แรนลอแรน]]

มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตเสกสมรสกับ [[สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ]]เมื่อวันที่ [[23 เมษายน]] [[ค.ศ. 1445]] ผู้มีพระชนมายุแก่กว่าพระองค์แปดปีที่ทิทชฟิล์ดใน[[แฮมป์เชอร์|มณฑลแฮมป์เชอร์]] ขณะนั้น[[สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ|พระเจ้าเฮนรี]]ก็ทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสและมีอำนาจครอบครองบางส่วนของทางเหนือของฝรั่งเศส พระปิตุลาของมาร์กาเร็ตมาร์กาเรต[[พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศส]]ผู้ซึ่งก็อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสเช่นกันทรงอนุมัติการแต่งงานของพระราชนัดดากับฝ่ายคู่อริโดยมีข้อแม้ว่าไม่ทรงต้องให้สินสอดทองหมั้นตามประเพณีเป็นการแลกเปลี่ยนกับดินแดน[[แมน (จังหวัดในฝรั่งเศส)|แมน]] และ[[อ็องฌู]]ของอังกฤษ

มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตมีพระชนมายุได้สิบห้าพรรษาแต่ก็ทรงเป็นผู้มีความเจริญพระวัยอย่างสตรีที่เป็นผู้ใหญ่ ทรงเป็นผู้มีพระสิริโฉมงดงามและทรงเป็นผู้มีศักดิ์ศรี พระองค์ทรงทราบถึงหน้าที่ในการพิทักษ์ผลประโยชน์ของราชบัลลังก์อย่างเหนียวแน่น มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตทรงได้รับพระอุปนิสัยมาจากพระมารดา[[อิสซาเบลลาดัชเชสแห่งลอร์แรนลอแรน]]ผู้เป็นผู้พยายามหาทางช่วยพระสวามีในการอ้างสิทธิในการครอบครอง[[ราชอาณาจักรเนเปิลส์]] และจากสมเด็จยาย[[โยลันเดอแห่งอารากอน]] (Yolande of Aragon) ผู้ปกครองอ็องฌู “ราวกับบุรุษ” ในการรักษาความเป็นระเบียบแบบแผนในการปกครองและกันอังกฤษจากอ็องฌู<ref>Kendall, Paul M., ''Richard The Third'', p.19.</ref> ตัวอย่างที่ทรงได้เห็นทำให้พระองค์ทรงเป็นผู้ที่มีความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวที่มีความสามารถเต็มพระองค์ในการรักษาราชบัลลังก์<ref>ib. Kendall, p. 19.</ref>

ส่วนพระสวามีทรงมีความสนใจทางศาสนามากกว่าการเรียนรู้เกี่ยวกับการทหารและไม่เป็นพระมหากษัตริย์ผู้ทรงมีสมรรถภาพเท่าใดนัก พระเจ้าเฮนรีทรงขึ้นครองราชสมบัติหลังจากที่พระราชบิดาเสด็จสวรรคตมาตั้งแต่ยังทรงเป็นทารก การปกครองเมื่อยังทรงพระเยาว์ก็อยู่ในมือของ[[ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์]] เมื่อทรงเสกสมรสกับมาร์กาเร็ตมาร์กาเรตพระสุขภาพจิตของพระองค์ก็มีอาการไม่ปกติแล้วและเมื่อพระราชโอรส[[เอ็ดเวิร์ดแห่งเวสต์มินสเตอร์ เจ้าชายแห่งเวลส์|เอ็ดเวิร์ดแห่งเวสต์มินสเตอร์]]ประสูติเมื่อวันที่[[13 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 1453]] พระเจ้าเฮนรีก็ทรงเสียพระสติเต็มตัว ซึ่งทำให้เกิดข่าวลือว่าไม่ทรงมีความสามารถในการเป็นพ่อที่แท้จริงของพระราชโอรส และเอ็ดเวิร์ดแห่งเวสต์มินสเตอร์เป็นพระโอรสของมาร์กาเร็ตมาร์กาเรตกับ[[เอ็ดมันด์ โบฟอร์ท ดยุคแห่งซัมเมอร์เซ็ทที่ 1]] หรือ[[เจมส์ บัตเลอร์ เอิร์ลแห่งออร์มอนด์ที่ 5]] (James Butler, 5th Earl of Ormond) ทั้งสองเป็นผู้สนับสนุนมาร์กาเร็ตมาร์กาเรตอย่างเหนียวแน่น<ref>ib. Kendall, p. 32.</ref> แต่ฝักฝ่ายที่เป็นศัตรูพยายามกระพือข่าวลือเพื่อให้ลดความมีสิทธิในการครองราชบัลลังก์ของเอ็ดเวิร์ด

[[ไฟล์:Vigiles du roi Charles VII 15.jpg|left|thumb|การแต่งงานของพระเจ้าเฮนรีที่ 6 และ มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌูในจุลจิตรกรรม Vigiles de Charles VII]]

แม้ว่ามาร์กาเร็ตมาร์กาเรตจะเป็นผู้ถือข้างที่มีหัวรุนแรงและมีพระอุปนิสัยที่มีอารมณ์รุนแรงแต่พระองค์ก็ทรงได้รับการเลี้ยงดูขึ้นมาท่ามกลางราชสำนักที่นิยมการส่งเสริมทางวัฒนธรรมของพระราชบิดา มาร์กาเร็ตจึงทรงมีความรู้สึกร่วมกับสวามีในด้านการรักการศึกษาและทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ในการก่อตั้ง[[ควีนส์คอลเลจ]]ของ[[มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์]] [[เอลิซาเบธ วูดวิลล์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ|เอลิซาเบธ วูดวิลล์]]ผู้ต่อมาเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษของราชวงศ์ยอร์คในยอร์กใน[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 แห่งอังกฤษ|สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4]] เป็นนางสนองพระโอษฐในพระองค์

* [[ราชวงศ์วาลัวส์ลัว]]

* [[ราชวงศ์แลงคาสเตอร์คัสเตอร์]]

{{เรียงลำดับ|มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌู}}

{{เรียงลำดับ|มาร์กาเร็ตมาร์กาเรตแห่งอ็องฌู}}