ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระนันทะ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
สาสินี (คุย | ส่วนร่วม)
เพิ่มข้อมูลเล็กน้อยให้ทันสมัยครบถ้วน
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
สาสินี (คุย | ส่วนร่วม)
เล็กน้อย ข้อมูลเพิ่มเติม
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 43:
พระนันทเถรศากยะ ออกผนวชด้วยความจำใจ เพราะมีความเกรงใจต่อพระพุทธเจ้าที่ชวนท่านออกผนวชในวันที่ท่านจะอภิเษกสมรสกับนางชนบทกัลยาณี ทำให้ในช่วงแรกที่ท่านออกผนวชท่านไม่ได้มีความตั้งใจในการปฏิบัติธรรมเลยเพราะความกระสันใคร่จะลาผนวช แต่หลังจากท่านได้สติแล้วจึงได้ตั้งใจบำเพ็ญเพียรจนบรรลุพระ[[อรหันต์]]ได้ในที่สุด โดยหลังบรรลุธรรมแล้วท่านกลับกลายเป็นผู้ที่มีความสำรวมระวัง[[อินทรีย์]]เป็นอย่างยิ่ง พระพุทธเจ้าจึงทรงยกย่องท่านให้เป็นพระ[[เอตทัคคะ]]ผู้เลิศกว่า[[ภิกษุ]]ทั้งหลายในด้าน '''ผู้ทรงอินทรีย์สังวร'''
 
'''พระพุทธเจ้าโปรด'''
'''เหตุที่ทำให้ใจสงบ'''
 
ในวันที่ ๕ หลังจากเสด็จนิวัติพระนครกบิลพัสดุ์ [[พระพุทธเจ้า]]เสด็จไปงาน อาวาหมงคลของเจ้าชายนันทะกับพระนางชนบทกัลยาณี ขณะเสด็จกลับก็ ประทานบาตรให้นันทกุมารถือตามเสด็จจนถึงนิโครธาราม แล้วพระองค์ก็ ประทานการอุปสมบทให้นันทกุมารพระอนุชาทันที หลังจากพระนันทะ[[บรรพชา|บวช]] แล้ว จิตใจว้าวุ่น ไม่เป็นอันปฏิบัติธรรม เพราะคิดถึงพระชายาที่เพิ่งเข้าพิธี อภิเษกสมรส พระพุทธองค์จึงทรงบันดาลฤทธิ์ จับแขนพระนันทะแล้วพา เหาะไปยังดาวดึงส์สวรรค์ ปรากฏมีนางเทพอัปสรจำนวนมาก ล้วนรูปร่าง สวยงามสุดจะพรรณนาได้ และตรัสบอกวิธีที่จะได้นางฟ้ามาครอง พระ นันทะจึงขมักเขม้นฝึกปฏิบัติอย่างจริงจัง ในไม่ช้าก็บรรลุพระ[[อรหัตตผล]]