ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กบฏบวรเดช"

เมื่อพระยาพหลพลพยุหเสนาได้เป็นนายกรัฐมนตรีก็เชิญหลวงประดิษฐ์มนูธรรมกลับประเทศ เมื่อตั้งกรรมการสอบสวนซึ่งประกอบด้วยชาวต่างชาติแล้วพบว่าหลวงประดิษฐ์มนูธรรมไม่ได้เป็นคอมมิวนิสต์ หลวงประดิษฐ์มนูธรรมจึงได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีในรัฐบาลของพระยาพหลฯ พระองค์เจ้าบวรเดชและพวกเจ้ารับไม่ได้ที่หลวงประดิษฐ์มนูธรรมจะกลับมาเป็นรัฐมนตรี มองว่าหลวงประดิษฐ์มนูธรรมจะดำเนินนโยบายที่สร้างความเดือดร้อนต่อเชื้อพระวงศ์และขุนนางเก่า<ref name ="siam revolt"/> จึงกล่าวโจมตีว่ารัฐบาลเอาคอมมิวนิสต์มาเป็นรัฐมนตรี พันโทหลวงพิบูลสงครามและนาวาตรีหลวงศุภชลาศัยจึงส่งจดหมายมาปรามพระองค์ความว่า:

 

 

เมื่อพระองค์เจ้าบวรเดชทรงได้รับจดหมายเช่นนี้ พระองค์ทรงตรัสกับนายทหารที่บ้านว่า ''"ฉันก็ตั้งใจจะเป็นพลเมืองที่สงบ แต่เขาไม่ให้สงบ"''<ref>กรมพระธรรมนูญทหารบก กระทรวงกลาโหม, บัญชีสำนวนคดีและคำพิพากษาศาลพิเศษคดีกบฎ, (พระองค์เจ้าบวรเดช) แฟ้มที่ 5, คดีดำที่ 7/2576</ref> หนังสือทำนองคล้ายกันนี้ยังถูกส่งถึงบุคคลอื่นๆอีกหลายคน อาทิ [[สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาเทวะวงศ์วโรปการ|กรมหมื่นเทวะวงศ์วโรปการ]], [[พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทศศิริวงศ์|พระองค์เจ้าทศศิริวงศ์]], [[หม่อมเจ้าไขแสงรพี รพีพัฒน์]], [[หม่อมเจ้าโสภณภราไดย สวัสดิวัตน์]], พันตำรวจโท[[พระยาอธิกรณ์ประกาศ (หลุย จาติกวณิช)|พระยาอธิกรณ์ประกาศ]], พันโท[[ประยูร ภมรมนตรี]] เป็นต้น<ref>เลื่อน ศราภัยวานิช, ฝันร้ายของข้าพเจ้า, หน้า 19</ref>