ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ก๊วยเซียง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
ไม่มีความย่อการแก้ไข
 
บรรทัด 10:
ก๊วยเซียงเป็นอีกหนึ่งตัวละครสาวที่มีผู้คนชื่อชอบมากที่สุดในเรื่อง นางเป็นธิดาคนที่สอง ของก๊วยเจ๋งกับอึ้งย้ง อายุของนางห่างจากก๊วยพู้ที่เป็นผู้พี่อยู่มากทีเดียว ตอนที่อึ้งย้งตั้งครรภ์ก๊วยเซียง ตอนนั้นก๊วยพู้ก็อายุสิบหกสิบเจ็ดแล้ว ก๊วยเซียงนั้นมีลักษณะนิสัยตรงข้ามกับก๊วยพู้ในหลาย ๆ ด้าน ลักษณะของก๊วยเซียงนั้นจะเป็นการเอาในส่วนที่ดีของบิดาและมารดามารวมกัน โดยได้ถ่ายทอดความเฉลียวฉลาดมาจากมารดา และได้ความใจกว้างมีคุณธรรมมาจากบิดา ทำให้รวมออกมาเป็นสตรีที่น่ารัก เป็นที่รักของคนที่อยู่ใกล้ รวมทั้งเป็นที่รักของคนอ่านนิยายเรื่องนี้ด้วย
 
ชื่อของก๊วยเซียงนั้นอึ้งย้งเป็นคนตั้ง โดยตั้งตามชื่อเมืองเซียงเอี้ยง เมืองที่ก๊วยเจ๋งใช้เวลากว่าค่อนชีวิตคอยเฝ้าปกป้องอยู่ เพื่อที่นางจะได้จดจำว่า ตังเองเกิดมาท่ามกลางนครที่ถูกปิดล้อมระหว่างทำศึกสงคราม ก๊วยเซียงได้เกิดที่เมืองนั้นในขณะที่กำลังสู้รบกับกองทัพมองโกลถึงจุดวิกฤต โดยในช่วงเวลาที่นางเกิดทางฝ่ายมองโกลอาศัยช่วงที่ก๊วยเจ๋งยังรักษาบาดเจ็บอยู่ ส่งยอดฝีมือลอบเข้ามาในเมือง เพื่อหวังจะกำจัดก๊วยเจ๋งและพวกให้หมดสิ้น ก๊วยเซียงเกิดขึ้นมาในช่วงเวลาที่กำลังคับขันถึงที่สุด ราชครูกิมลุ้น[[ราชครูจักรทอง|กิมลุ้น]]กำลังตามหาก๊วยเจ๋งอยู่ เอี้ยก้วยได้ล่อให้ไปทางอื่นเพื่อให้ อึ้งย้งกับก๊วยเจ๋งมีเวลาหลบหนีได้ แต่ก๊วยเซียงก็จำเพาะจะมาเกิดในตอนนั้นพอดี หลังจากเกิดมาไม่ถึงชั่วยาม ก๊วยเซียงต้องผ่านประสบการณ์ไปอยู่ในมือของยอดฝีมือมากมายที่พยายามแย่งชิงตัวนาง ตั้งแต่[[เซียวเหล่งนึ่ง]] [[เอี้ยก้วย]] จนถูก[[ลี้มกโช้ว]]แย่งไป ตลอดจนไปถึง[[ราชครูจักรทอง]]ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของ[[มองโกล]]ก็เคยได้อุ้มนางมาแล้ว
 
สุดท้ายตกไปอยู่ในมือของลี้มกโช้ว ซึ่งในเวลานั้น [[ลี้มกโช้ว]] ถือเป็นนางมารที่มีนิสัยชั่วร้ายอำมหิตที่สุด นางสามารถสังหารทารกได้โดยไม่กระพริบตา แต่ด้วยอำนาจบางอย่างที่มีอยู่ในตัวก๊วยเซียงมาตั้งแต่เกิด อำนาจที่เมื่ออยู่ใกล้ใคร ใครก็รัก ก็เอ็นดู แม้แต่นางมารร้ายผู้โหดเหี้ยมอย่างลี้มกโช้ว ยังอดที่จะรักใคร่เอ็นดูไม่ได้ ลี้มกโช้วรับเลี้ยงก๊วยเซียงไว้ด้วยความเอ็นดูอย่างที่นางไม่เคยมีมาก่อน โดยใช้นมของแม่เสือดาวเป็นอาหารให้ทารกน้อย นางเลี้ยงดูก๊วยเซียงอย่างอ่อนโยนอยู่เป็นเวลาเดือนเศษจนเกิดเป็นความผูกพัน ภายหลังมาพบกับอึ้งย้งแล้วสู้ไม่ได้ทั้งทางปัญญาและฝีมือ จึงจำต้องเสียทารกน้อยไปจากอ้อมอก จากนั้นก๊วยเซียงยังคงผ่านประสบการณ์อีกมากมายกว่าจะได้กลับสู่อ้อมอกมารดาในภายหลังที่หุบเขาสิ้นไมตรี