ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไซอิ๋ว"

'''ซุนหงอคง(孫悟空)'''หรืออีกชื่อหนึ่งว่า '''ซุน[[เห้งเจีย]](孫行者)'''ตั้งฉายาตัวเองว่า'''ฉีเทียนต้าเซิ่ง/齊天大聖''' (แปลว่า มหาเทพเสมอฟ้า) ในหนังสือยังเรียกอีกว่า '''วานรใจ(心猿''', '''จินกง(金公)''' เป็น[[วานร]]หินที่เกิดจากศิลาวิเศษซึ่งปริแตกและโดนลม ณ ดินแดน[[ตงเซิ่งเสินโจว|ตงเซิ่งเสินโจว/ตังเซ่งสิ่งจิว]](東勝神洲) เมืองเง่าล่ายก๊ก(傲來國) ภูเขาฮวยก๊วยซัว(花果山) ปกครองเป็นอ๋องอยู่ ณ ถ้ำม่านน้ำจุ๊ยเลียมต๋อง(水簾洞) สี่ห้าร้อยปี ภายหลังใช้เวลาแปดเก้าปี เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล ไปขอเป็นศิษย์ของพระอาจารย์[[พระสุภูติ|สุภูติ]] (โผเถโจ๊ซือ/菩提祖師) ณ กายสิทธิ์มณฑป เขาองคุลีวงจันทร์ ถ้ำตรีดารา สำเร็จวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองอย่าง อาวุธที่ใช้คือแท่งเหล็กกายสิทธิ์ที่ได้จากวังมังกร ก็คือ[[กระบองทองสารพัดนึก]] ในนิยายซ่อนนัยว่าเป็น[[เบญจธาตุ|ธาตุทอง]] นับแต่นั้นเป็นต้นมา ซุนหงอคง[[อาละวาดแดนสวรรค์]] ตั้งฉายาตัวเองว่ามหาเทพเสมอฟ้า ถูกพระยูไล（พระ[[ตถาคต]], [[พระสัมมาสัมพุทธเจ้า]]ในความเชื่อของพุทธมหายาน) สะกดเอาไว้ใต้ภูเขาเบญจคีรี ห้าร้อยปีให้หลัง พระถังซัมจั๋งเดินทางสู่ตะวันตกเพื่ออัญเชิญพระคัมภีร์ ระหว่างเดินผ่านภูเขาเบญจคีรี (ภูเขาห้ายอด) ดึงยันต์ศักดิ์สิทธิ์ออก ซุนหงอคงจึงรอดพ้น ซุนหงอคงซาบซึ้งบุญคุณ ภายหลังได้รับการชี้แนะของ[[เจ้าแม่กวนอิม]] กราบพระถังเป็นอาจารย์ ได้ชื่อใหม่ว่า '''ซุนเห้งเจีย(孫行者)''' ร่วมเดินทางสู่ตะวันตก ตลอดเส้นทางอัญเชิญพระคัมภีร์ ซุนหงอคงปราบปีศาจสยบมาร ทำความชอบมากมาย กระนั้นก็ยังถูกพระถังซัมจั๋งผู้เป็นอาจารย์เข้าใจผิด ขับไล่ออกจากกลุ่มหลายครั้งหลายครา ในที่สุดคณะศิษย์อาจารย์ทั้งสี่ เดินทางจนถึง[[วัดลุ่ยอิม]](雷音寺) ได้รับพระคัมภีร์ ผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์ สำเร็จมรรคผล ได้รับการแต่งตั้งจากพระยูไล ให้เป็นชนะศึกพุทธะ (鬥戰勝佛) ซุนหงอคงมีความเฉลียวฉลาด มีปฏิภาณไหวพริบ ขี้เล่น กล้าหาญ มีความภักดี รังเกียจความชั่วร้าย ถือเป็นตัวแทนของปฏิภาณไหวพริบ สติปัญญาและความกล้าหาญในวัฒนธรรมจีน ดังนั้นซุนหงอคงจึงเป็นวีรบุรุษที่เด็กผู้ชายชาวจีนทั่วไปยกย่องชื่นชม

'''[[พระถังซัมจั๋ง]](唐三藏)'''ในนิยายเป็นตัวละครสมมติ มีความแตกต่างจาก[[พระเสวียนจั้ง]]ในประวัติศาสตร์จริง พระถังซัมจั๋งในนิยายเดิมแซ่เฉิน มีชื่อว่ากังลิ้ว (江流兒) หรือผู้ลอยมากับแม่น้ำ มีนามในทางสงฆ์ว่าเสวียนจั้ง (玄奘) ได้รับฉายาซัมจั๋ง (三藏) '''ฮ่องเต้[[ถังไท่จง]]'''พระราชทานแซ่'''ถัง(唐)''' เป็นพระจินฉานจื่อ สาวกองค์ที่สองของพระยูไล กลับชาติมาเกิด ในนิยายซ่อนนัยว่าเป็น[[เบญจธาตุ|ธาตุไฟ]] เขาเป็นบุตรที่ติดครรภ์ บิดามารดาประสบกับเคราะห์กรรมที่เลวร้าย เติบโตอยู่ในวัดตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นออกบวชที่วัด[[ฮั่วเซิงซื่อ]] สุดท้ายย้ายมาจำวัด ปฏิบัติธรรมอยู่ในวัดที่มีชื่อเสียงในนครหลวง พระถังขยันพากเพียร สติปัญญาสูงส่ง มีความโดดเด่นท่ามกลางหมู่สงฆ์ สุดท้ายได้รับเลือกโดยฮ่องเต้ถังไท่จง เข้าพิธีสาบานตนเป็นพี่น้องกัน ออกเดินทางสู่ตะวันตก เพื่ออัญเชิญพระคัมภีร์ ระหว่างการเดินทาง พระถังซัมจั๋งรับศิษย์ด้วยกันสามคน : ซุนหงอคง ตือโป๊ยก่าย ซัวเจ๋ง สุดท้ายผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์ ได้รับการแต่งตั้งจากพระยูไล เป็นบุญกุศลพุทธะ (旃檀功德佛) มือถือคฑาเก้าห่วงที่เจ้าแม่กวนอิมประทานให้ กายห่มจีวรศักดิ์สิทธิ์

'''ตือโป๊ยก่าย(豬八戒)'''เรียกตัวเองว่า'''จูกังเลี่ย/ตือกังเลี๊ยก(豬剛鬣)''' มีชื่อในทางสงฆ์ว่าจูอู้เหนิง/ตือหงอเหลง(豬悟能) ในหนังสือยังเรียกอีกว่า'''มู่หมู่''' เดิมเป็น'''แม่ทัพเทียนฝง/ทีผ่งหง่วนซ่วย(天蓬元帥)'''บนสวรรค์ เนื่องจากลวนลามนางฟ้า[[ฉางเอ๋อ]]('''嫦娥''') ถูกลงโทษให้มาเกิดบนโลกมนุษย์ แต่ผิดพลาดเข้าสู่ครรภ์[[หมู]] ทำให้กลายเป็นตัวคนหัวหมู นับแต่นั้นมาจึงขานแซ่ตนเองว่าจู/ตือ ซึ่งแปลว่า'''หมู''' เรียกตนเองว่า'''จูกังเลี่ย/ตือกังเลี๊ยก''' รับศีลถือบวชโดยเจ้าแม่กวนอิม ตั้งชื่อว่าอู้เหนิง/หงอเหลง แต่งงานกับลูกสาวชาวบ้านที่'''หมู่บ้านสกุลเกา/กอ(高)'''ต่อมาถูกหงอคงปราบ พระถังซัมจั๋งตั้งชื่อให้ใหม่ว่า'''ตือโป๊ยก่าย''' (豬八戒) ในนิยายซ่อนนัยว่าเป็น[[เบญจธาตุ|ธาตุไม้]] ภายหลังผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นพุทธพิธีทูต (淨壇使者) อาวุธของตือโป๊ยก่ายคือ[[คราดเก้าซี่]] มีชื่อเต็มว่า '''上寶沁金鈀''' ตือโป๊ยก่ายรู้เพียงวิชาแปลงกายสามสิบหกอย่าง <ref>ในนิยายเขียนไว้ว่าวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองอย่างเป็นวิชาขั้นสูงสุด ซุนหงอคง เทพเจ้าเอ้อหลาง ราชาปีศาจกระทิง ต่างมีวิชาแปลงร่างเจ็ดสิบสองอย่าง ตือโป๊ยก่าย ซัวเจ๋ง แปลงร่างได้สามสิบหกอย่าง เหตุที่เทพเอ้อหลางชนะซุนหงอคงได้ เป็นเพราะมี "สุนัขเห่าฟ้า" คู่กาย</ref>

'''ซาเหอซ่าง(沙和尚)'''มีชื่อในทางสงฆ์ว่า'''ซาอู้จิ้ง/ซัวหงอเจ๋ง(沙悟凈''') ในนิยายใช้ชื่อว่า'''ซัวเจ๋ง(沙凈)''' เดิมเป็น'''ขุนศึกเปิดม่าน'''บนสวรรค์ เนื่องจากทำโคมหลิวหลีแตกในงานเลี้ยงชุมนุมท้อทิพย์ ทำให้'''[[ซีหวังหมู่|เจ้าแม่ซีหวังหมู่]](西王母)'''โกรธ ถูกเนรเทศสู่โลกมนุษย์ เป็นปีศาจริม[[แม่น้ำหลิวซาเหอ]] จึงใช้'''ซา''' (ซัว) เป็นแซ่ ในนิยายซ่อนนัยว่าเป็น[[เบญจธาตุ|ธาตุดิน]] รับศีลถือบวชโดยเจ้าแม่กวนอิม ตั้งชื่อว่าอู้จิ้ง ต่อมาพระถังซัมจั๋งรับไว้เป็นศิษย์ ตั้งชื่อให้ใหม่ว่า'''ซาเหอซ่าง(沙和尚)''' อาวุธที่ใช้คือ[[พลองปราบปีศาจ|พลั่วพระธรรมปราบมาร]] ภายหลังผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์ ได้รับการแต่งตั้งเป็น'''อรหันต์ร่างทอง (金身羅漢)''' มีชื่อเต็มว่า'''โพธิสัตว์อรหันต์ร่างทองแปดรัตนะ (八寶金身羅漢菩薩)'''

'''ม้ามังกรขาว(白龍馬)'''เป็นโอรสองค์ชายที่สามของ[[เจ้ามังกร]]'''เอ๋ายุ่น(เหง่าหยุ่ง/敖閏)'''แห่งทะเลตะวันตกเอ้ายุ่น แซ่ตงไห่'''เอ้า(東海)'''（(เอ้า/เง๊า(敖)เป็นสกุลแซ่ของ[[ราชนิกูล]]เผ่าพันธุ์เผ่าพันธุ[[มังกร]]ที่ปกครองทะเลทั้งสี่ทิศ) ในนิยายไม่ได้กล่าวถึงชื่อ และไม่ได้รับการตั้ง "ชื่อในทางสงฆ์" ในนิยายซ่อนความหมายว่าเป็น "จิตอาชา" เนื่องจากจุดไฟเผาไข่มุกวิเศษของตำหนักมังกร มีโทษประหาร แต่เจ้าแม่กวนอิมช่วยไว้ สั่งให้รอคณะพระถังซัมจั๋งเดินทางผ่านมาอยู่ที่ภูเขาเสอผานซาน(蛇盤山)ภายหลังกินม้าขาวพาหะนะของพระถังซัมจั๋งลงไป ในนิยายซ่อนนัยว่าเป็น[[เบญจธาตุ|ธาตุน้ำ]] หลังจากพระถังซัมจั๋งรับไว้เป็นศิษย์ ได้ถอดเขาถอดเกล็ด แปลงกายเป็น[[ม้า]]ขาว(白馬) แทนที่พาหนะตัวเดิม เดินทางอัญเชิญพระคัมภีร์ ภายหลังผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นม้ามังกรสวรรค์แปดเหล่า (八部天龍馬) (ไซอิ๋วฉบับภาษาไทยแปลว่า หมู่นาคมหาเศรษฐี) ไม่มีอาวุธประจำตัว ในการออกฉากครั้งแรก ต่อสู้กับซุนหงอคงด้วยร่างมังกร ไม่ได้ใช้อาวุธ ต่อมาในการสู้รบกับปีศาจกุยมู่หลาง หลอกเอาดาบวิเศษมาจากปีศาจกุยมู่หลาง จึงใช้ดาบเป็นอาวุธ