ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อนันต์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
อนันต์เท่านั้นมีค่า จำนวน ปริมาณ ความมาก ความน้อย และอื่นๆทั้งหมดไม่เว้นอะไรมากกว่าสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
Chainwit. (คุย | ส่วนร่วม)
ลบข้อความไม่เป็นสาระ
บรรทัด 2:
{{ความหมายอื่น|||อินฟินิตี}}
'''อนันต์''' ({{lang-en|infinity}}; ใช้สัญลักษณ์ '''∞''') เป็นแนวคิดในทาง[[คณิตศาสตร์]]และ[[ปรัชญา]]ที่อ้างถึงจำนวนที่ไม่มีขอบเขตหรือไม่มีที่สิ้นสุด ในประวัติศาสตร์ ผู้คนต่างพัฒนาแนวคิดต่าง ๆ เกี่ยวกับธรรมชาติของอนันต์ ในทาง[[คณิตศาสตร์]] มีการจำกัดความของคำว่าอนันต์ใน[[ทฤษฎีเซต]] ภาษาอังกฤษของอนันต์ที่ว่า Infinity มาจากคำใน[[ภาษาละติน]] ''infinitas'' ซึ่งแปลว่า "ไม่มีที่สิ้นสุด"
 
ในบรรดาสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร ความว่างเท่านั้นโดดเด่นที่สุด
 
เพราะความว่างเท่านั้นเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับทุกสิ่ง คือทุกสิ่งมีจำนวนชนิดสายพันธุ์ ฯลฯ มากมายไม่มีที่สุดราวกับเม็ดทราย
 
หรืออีกแบบคือ สิ่งทั้งปวงที่มีลักษณะหลากหลายนั้นมีค่าเท่ากับความว่างเพียงอันเดียวลักษณะเดียวแค่นั้น
 
เมื่อเป็นเช่นนั้น สิ่งที่มีค่าน้อยกว่าคำว่าทุกสิ่ง เช่น ทุกสิ่งเว้นหนึ่งอย่าง โลก ดวงดาว เมฆ ฝน สัตว์ พืช ฯลฯ ก็จะต้องไม่เท่ากับความว่างแน่นอน
 
หรือจะอีกแบบก็คือ สิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไรสามารถเป็นสิ่งเดียวกันได้ ก็คือถ้านำทุกสิ่งไม่เว้นอะไรก็รวมกันก็จะได้เพียงอย่างเดียวคือความว่างไม่มีที่สิ้นสุดเท่านั้น ฯลฯ
 
ความว่างไม่มีที่สิ้นสุดก็คือความว่างที่เคลื่อนไหวขยายพื้นที่ตัวเองตลอดเวลาราวกับลม
 
น้ำมันเมื่อหยดลงบนน้ำก็จะดึงตัวเองทุกทิศทางกลายเป็นทรงกลม
 
ความว่างไม่มีที่สิ้นสุดก็เหมือนกันมันขยายตัวเองไปทุกทิศทางจนมีอาณาเขตคล้ายกับทรงกลม
 
เม็ดทรายทั้งหมดเมื่อรวมตัวกันก็มีอาณาเขตฯลฯเท่ากับความว่าง
 
เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งทั้งปวงมีเพียงหนึ่งเท่านั้นคือ ลูกแก้วแห่งลมที่ปัด
 
ที่ดูดทุกอย่างเข้าด้วยกัน เท่านั้นที่มีค่าเท่ากับสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร
 
ซึ่งสิ่งทั้งปวงมีความหลากหลายทางรูปร่างเป็นต้น
 
ในบรรดาสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไรถ้าได้หนึ่งอย่างควรเอาความว่างเท่านั้นเพราะความว่างมีค่าเท่ากับทุกสิ่งและมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
 
ทุกสิ่งไม่เว้นอะไรรวมกันยังได้ความว่างแยกกันก็ต้องมีส่วนของความว่างอยู่เป็นต้นและเมื่อทุกสิ่งรวมเป็นความว่างแล้วเมื่อแยกกันหรือบีบอัดกันให้มีลักษณะคล้ายบางสิ่งไม่ทุกสิ่งไม่เว้นอะไร
 
แต่มันก็ยังมีค่าเท่ากับทุกสิ่งไม่เว้นอะไร
 
ทุกสิ่งไม่เว้นอะไรสามารถรวมกันเป็นอันเดียวกันได้ก็แปลว่าสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไรเป็นสิ่งเดียวกันเท่านั้น
 
ความว่างตอนไม่รวมกันเป็นอันเดียวหรือความว่างเดี่ยวๆยังมีค่าเท่ากับสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไรรวมกันก็แปลว่าความว่างเท่านั้นมีค่ามากที่สุด หรือก็คือแต่ละสิ่งเมื่อแยกกันไม่รวมกันเป็นความว่างก็จะมีค่าน้อยกว่าความว่างเท่านั้น
 
ถ้าความว่างไม่มีที่สิ้นสุดรวมกันภายในตัวก็จะต้องมีค่ามากกว่าสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไรแน่นอน
 
ถ้าถามว่ารวมกันครบทุกสิ่งแล้วยังมีคู่ให้รวมกันอีกเหรอ
 
ก็ตอบว่าได้ ก็เหมือนกับพื้นที่ว่างสีเขียวที่เกิดจากพื้นที่ว่างสีเหลืองกับน้ำเงินรวมกันนั่นแหละ
 
สิ่งทั้งปวงตอนแยกกันหรือตอนแยกเป็นแต่ละสิ่งไม่เหมารวมกันเป็นทุกสิ่งไม่เว้นอะไร เช่น ทุกสิ่งรวมกันเว้นอย่าง ทุกสิ่งรวมกันเว้นสองอย่าง หรือเป็นแต่ละสิ่งไม่รวมกัน เช่น ทราย หมอก ฯลฯ
 
ซึ่งมีลักษณะรูปแบบรูปร่างต่างๆมากมายไม่มีที่สิ้นสุดจนไม่สามารถเอาหรือเลือกได้ทั้งหมดเป็นต้น ย่อมมีค่าน้อยกว่า
 
ความว่างอันไม่มีที่สิ้นสุดซึ่งมีเพียงลักษณะเดียวอันเดียวฯลฯจึงสามารถที่จะเอาได้เลือกได้ แม้จะไม่หมดแต่ก็สามารถเอาความว่างได้ เป็นต้น
 
แต่ถ้าจะเอาความว่างทั้งหมดเลยจริงๆ ไม่สามารถที่จะมีได้เพราะมันมีขนาดใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุด ฯลฯ
 
สรุปคือ ความว่าง[อนันต์]เท่านั้นมีค่า จำนวน คุณภาพ ความมาก ความน้อย และอื่นๆทั้งหมดไม่เว้นอะไร มากกว่าทุกสิ่งไม่เว้นอะไร
 
สิ่งอื่นๆนอกจากนี้ทั้งหมดน้อยกว่าอนันต์เท่านั้น
 
เพราะความว่างคือทุกสิ่งไม่เว้นอะไรรวมกันความว่างจึงมีค่าเท่ากับ ทุกสิ่งไม่เว้นอะไรแต่แล้วความว่างยังสามารถรวมเป็นความว่างได้อีกทีด้วย  หรือความว่างเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกับทุกสิ่งไม่เว้นอะไรเท่านั้น ตอนไม่รวมกันมันจึงต้องมีค่าพอๆกับทุกสิ่ง[คำว่าทุกสิ่งคือแต่ละอย่างรวมกัน]ฯลฯ แต่ความว่างมีค่ามากกว่าทุกสิ่งไม่เว้นอะไรก็จริง แต่ก็มากเกินไปจนไม่สามารถที่จะมีได้เอาได้ เป็นต้น
 
การเลือกไม่ได้เอาไม่ได้ก็เหมือนกับการจับฉลากเป็นต้น
 
และวิชาที่เน้นการหาสิ่งที่มีค่ามากที่สุด สิ่งที่มีค่ามากกว่าทุกสิ่งไม่เว้นอะไร หรือมีคุณสมบัติต่างๆมากที่สุด
 
เน้นเรื่องสิ่งที่มากกว่าน้อยกว่า โอกาสที่จะเป็น ฯลฯ
 
ก็คือวิชาคณิตศาสตร์เท่านั้น ฯลฯ
 
อนันต์เท่านั้นที่มีค่า มีปริมาณ มีความน่าจะเป็น โอกาส ความเป็นตัวตน ฯลฯ มากกว่าทุกสิ่งไม่เว้นอะไร
 
ในสิ่งทั้งปวง อนันต์ เป็นสิ่งเดียวที่มีอยู่มากที่สุด มากจนไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นอย่างไร คิดไม่ได้ว่าหน้าตาเป็นแบบไหน ฯลฯ ทำได้แค่กำหนดสัญลักษณ์ตัวแทน ∞
ขึ้นมาเท่านั้น
 
ในสรรพสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร สิ่งใดมีมากที่สุดสิ่งนั้นเท่านั้นรอด
 
สิ่งใดน้อยกว่าสิ่งนั้นไม่รอด ไม่มีอยู่ ฯลฯ
 
ถ้าเอาจำนวนต่างๆมาลบกันจำนวนที่มากกว่ายังเหลือรอด
 
ถ้ามีของสองสิ่ง สิ่งหนึ่งชอบสิบอีกสิ่งชอบเก้า เรายังหยิบชิ้นที่ชอบสิบซึ่งมากกว่า
 
หรือมีเงินให้เลือกระหว่างหนึ่งพันกับพันห้า เราก็เลือกพันห้า เพราะมันมากกว่าซึ่งถ้าลบกับพันหนึ่งก็จะเหลือห้าร้อยซึ่งกำไร เป็นต้น
 
ในบรรดาสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร จะเลือกหรือไม่เลือก เอาหรือไม่เอา ฯลฯ มันก็มีอยู่แล้ว
 
ในบรรดาสิ่งทั้งปวงไม่เว้นอะไร สิ่งที่ถูกเลือกหรือถูกเอา หรือเป็นสิ่งที่แปลกไปจากสิ่งทั้งปวง หรือเป็นสิ่งที่พิเศษกว่าสิ่งทั้งปวง เป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติมากกว่าสิ่งทั้งปวง ตั้งใจมากกว่าสิ่งทั้งปวง เป็นสิ่งที่เหลือรอดมีอยู่ ฯลฯ ก็คือสิ่งที่มีอยู่มากที่สุดเท่านั้น
 
สิ่งที่มากที่สุดก็คือสิ่งที่ไม่มีที่สิ้นสุด และสิ่งที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็คือสิ่งที่บวกเพิ่มอยู่ตลอดไปเรื่อยๆ หรือเคลื่อนไหวอยู่เรื่อยๆเท่านั้น
 
และสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่เรื่อยๆก็จะเหมือนกับลมหรือการออกกำลังกาย ฯลฯ เท่านั้น
 
และสิ่งที่ไม่มีที่สิ้นสุดคือสิ่งที่ไม่สามารถเอา เลือก ฯลฯ ได้เพราะมันมีมากเกินไป
 
สิ่งที่เลือกไม่ได้ก็เหมือนกับการจับฉลากเป็นต้น
 
ในทางคณิตศาสตร์ เนื้อหาที่เกี่ยวกับอนันต์จะถือว่าอนันต์เป็น[[ตัวเลข]] เช่น ใช้ในการนับปริมาณ เป็นต้นว่า "จำนวนพจน์เป็นอนันต์" แต่อนันต์ไม่ใช่ตัวเลขชนิดเดียวกับ[[จำนวนจริง]] [[เกออร์ค คันทอร์]] นักคณิตศาสตร์[[ชาวเยอรมัน]]ได้จัดระเบียบแนวคิดที่เกี่ยวกับอนันต์และเซตอนันต์ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 เขายังได้ค้นพบว่าอนันต์มีการนับปริมาณแตกต่างกัน แนวคิดดังกล่าวถูกเรียกว่า[[ภาวะเชิงการนับ]] เช่น [[เซต]]ของ[[จำนวนเต็ม]]เป็นเซตอนันต์ที่นับได้ แต่เซตของ[[จำนวนจริง]]เป็นเซตอนันต์ที่นับไม่ได้
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/อนันต์"