ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สนธิสัญญาทรียานง"

 

ประเทศที่ได้ครองดินแดนของอาณาจักรฮังการีที่เสียไป ประกอบด้วย [[ราชอาณาจักรโรมาเนีย]], [[ประเทศเชโกสโลวาเกีย|สาธารณรัฐเชโกสโลวาเกีย]], [[ราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย]] และ [[สาธารณรัฐออสเตรีย]] หนึ่งในองค์ประกอบหลักของสนธิสัญญาคือแนวคิด "การตัดสินใจโดยประชาชน" เป็นความพยายามที่จะทำให้คนที่ไม่ใช่[[ชาวฮังการี]] มีรัฐชาติและความเป็นเอกราชของตนเอง<ref>Martin P. van den Heuvel,Jan Geert Siccama: ''The Disintegration of Yugoslavia'', Yearbook of European Studies, 1992 [1]</ref> นอกจากนี้ฮังการีจะต้องจ่าย[[ค่าปฏิกรรมสงคราม]]ให้กับประเทศเพื่อนบ้านด้วย สนธิสัญญาดังกล่าวถูกกำหนดโดยฝ่ายสัมพันธมิตรมากกว่าการเจรจาร่วมกับชาวฮังการี และชาวฮังการีไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับเงื่อนไขสนธิสัญญา คณะผู้แทนชาวฮังการีได้ลงนามในสนธิสัญญาทริอาน็อง (พร้อมกับการเขียนประท้วงสนธิสัญญาแนบร่วม)<ref>"[http://www.encyclopedia.com/doc/1E1-TrianonTr.html Trianon, Treaty of]". ''The Columbia Encyclopedia''. 2009.</ref> เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน ค.ศ.1920 ที่พระราชวังแกรนด์ทริอาน็อง ในเมืองแวร์ซาย ประเทศฝรั่งเศส สนธิสัญญาดังกล่าวได้รับการจดทะเบียนในชุดสนธิสัญญาของ[[สันนิบาตชาติ]]เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม ค.ศ. 1921<ref>''League of Nations Treaty Series'', vol. 6, p. 188.</ref> อาณาเขตของประเทศสาธารณรัฐฮังการีในปัจจุบันมียังมีขนาดคงเดิมตามสนธิสัญญาทริอาน็อง มีการแก้ไขเล็กน้อยจนถึงปี 1924 เกี่ยวกับชายแดนฮังการีและออสเตรีย (ฺBurgenland)<ref>Botlik, József (June 2008). "[http://www.vasiszemle.hu/2008/06/botlik.htm AZ ŐRVIDÉKI (BURGENLANDI) MAGYARSÁG SORSA]". ''vasiszemle.hu''. VASI SZEMLE.</ref> รวมไปถึงสามหมู่บ้านที่กลายเป็นดินแดนของ[[ประเทศเชโกสโลวะเกีย]]ในปี ค.ศ.1947<ref>http://adatbank.sk/lexikon/pozsonyi-hidfo/</ref> หลัง[[สงครามโลกครั้งที่ 2]]