ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การทิ้งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิมะและนางาซากิ"

'''การทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่ฮิโรชิมะและนางาซากิ''' เป็นการโจมตี[[จักรวรรดิญี่ปุ่น]]ด้วย[[อาวุธนิวเคลียร์]]ของ[[สหรัฐอเมริกา]] เมื่อปลาย[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] โดยคำสั่งของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา [[แฮร์รี เอส. ทรูแมน]] เมื่อวันที่ [[6 สิงหาคม]] และวันที่ [[9 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2488]]. หลังจากการโจมตีทิ้ง[[ระเบิดเพลิง]]ตามเมืองต่าง ๆ 67 เมืองของญี่ปุ่นอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาติดต่อกันถึง 6 เดือน สหรัฐอเมริกาจึงได้ทิ้ง "ระเบิดปรมาณู" หรือที่เรียกในปัจจุบันว่าระเบิดนิวเคลียร์ที่มีชื่อเล่นเรียกว่า "เด็กน้อย" หรือ "[[ลิตเติลบอย|ลิตเติ้ลบอย]]" ใส่เมือง[[ฮิโรชิมะ]] ในวันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2488 ตามด้วย "ชายอ้วน" หรือ "[[แฟตแมน]]" ลูกที่สองใส่เมือง[[นางาซากิ]]โดยให้จุดระเบิดที่ระดับสูงเหนือเมืองเล็กน้อย. การทิ้งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิมะและนางาซากิ นับเป็นการนำอาวุธระเบิดนิวเคลียร์มาใช้จริงเพียง 2 กรณีลูกเท่านั้นที่นำมาใช้ใน[[ประวัติศาสตร์]]การทำ[[สงคราม]]ของมนุษยชาติ.

การระเบิดทำให้มีผู้เสียชีวิตที่[[ฮิโรชิมะ]] 140,000 คนและที่[[นางาซากิ]] 80,000 คนโดยนับถึงปลายปี พ.ศ. 2488. จำนวนคนที่เสียชีวิตทันทีในวันที่ระเบิดลงมีจำนวนประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนที่กล่าวนี้ และในระยะต่อมาก็ยังมีผู้เสียชีวิตด้วยการบาดเจ็บหรือจากการรับ[[กัมมันตรังสี]]ที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากการระเบิดอีกนับหมื่นคน. ผู้เสียชีวิตเกือบทั้งหมดในทั้ง 2 เมืองเป็นพลเรือน.

หลังการทิ้งระเบิดลูกที่สองเป็นเวลา 6 วัน ญี่ปุ่นประกาศตกลงยอมแพ้สงครามต่อ[[ฝ่ายพันธมิตร]]เมื่อวันที่ [[15 สิงหาคม]] พ.ศ. 2488 และลงนามใน[[ตราสาร]]ประกาศยอมแพ้[[สงครามมหาสมุทรแปซิฟิก]]ที่นับเป็นการยุติสงครามโลกครั้งที่สอง อย่างเป็นทางการในวันที่ [[2 กันยายน]] พ.ศ. 2488 อันถือว่าเป็นการยุติสงครามโลกครั้งที่สองอย่างเป็นทางการ ([[นาซีเยอรมนี]]ลงนามตราสารประกาศยอมแพ้และยุติสงครามโลกครั้งที่สองในทวีปยุโรปอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ [[5 พฤษภาคม]] พ.ศ. 2488). การทิ้งระเบิดทั้งสองลูกดังกล่าวมีส่วนทำให้ประเทศญี่ปุ่นต้องยอมรับหลักการ 3 ข้อว่าด้วยการห้ามมีอาวุธนิวเคลียร์.