การบุกขึ้นเรือ

การบุกขึ้นเรือ (อังกฤษ: Naval boarding) เป็นบุกการขึ้นมาสู้ หรือเข้าเทียบเรือของศัตรูที่จะโจมตี โดยการกำหนดผู้ทำการรบบุกขึ้นเรือของศัตรู เป้าหมายของการบุกขึ้นเรือคือการเข้ายึด หรือทำลายเรือข้าศึก ซึ่งเรือขนาดใหญ่กว่าจะลำเลียงกะลาสีหรือนาวิกโยธินที่ได้รับการฝึกมาเป็นพิเศษในฐานะผู้บุกขึ้นเรือ การบุกขึ้นเรือและการต่อสู้ประชิดตัวถือเป็นวิธีหลักในการสรุปการรบทางเรือ จนกระทั่งอาวุธยุทโธปกรณ์หนักได้เป็นอันดับหนึ่งทางยุทธวิธีในทะเล

การขึ้นเรือและเข้ายึดเรือฟริเกตสเปนเอสเมรัลดา โดยชาวชิลีในกาโย ปี ค.ศ. 1820

ส่วนการบุกขึ้นเรือแบบคัตติงเอาต์ (cutting out) เป็นการโจมตีโดยเรือขนาดเล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน กับมิได้มีความระแวงสงสัย และจอดเทียบเป้าหมาย มันกลายเป็นที่นิยมในระยะหลังคริสต์ศตวรรษที่ 18 และใช้อย่างกว้างขวางในช่วงสงครามนโปเลียน สิ่งนี้เป็นการเน้นย้ำถึงพฤติการณ์ลับ และจู่โจมโดยไม่ให้ตั้งตัว ซึ่งจะมีอิทธิพลต่อกลยุทธ์การบุกขึ้นเรือในอนาคต ตัวอย่างของความสำเร็จคือการจับกุมเฮอร์ไมโอนี ซึ่งเกิดขึ้นที่ปวยร์โตกาเบโย ประเทศเวเนซุเอลา เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1799

ในการสงครามสมัยใหม่ การบุกขึ้นเรือโดยกองกำลังทหารมักเกี่ยวข้องกับพฤติการณ์ลับ และมักจะเกิดขึ้นในเวลากลางคืน มันอาจเกี่ยวข้องกับการใช้งานของเรือดำน้ำขนาดเล็กหรือซับเมอร์ซิเบิล หรือเรือยาง หรือโดยมนุษย์กบ ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการไต่ขึ้นด้านข้างของเรือ หรือเมื่อพฤติการณ์ลับไม่สลักสำคัญ ก็อาจใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อยกทัพไปที่ดาดฟ้าของเรือ

ดูเพิ่ม

• การจัดชุดตรวจค้นและจับกุมเรือต้องสงสัย
• โจรสลัด

อ้างอิง

• "Knowledge about Maritime Security". สืบค้นเมื่อ 2007-10-20.
• Gwin, Peter (October 2007). "The Strait of Malacca: Dark Passage". National Geographic Magazine.
• Warming, Rolf (2019). An Introduction to Hand-to-Hand Combat at Sea. General Characteristics and Shipborne Technologies from c. 1210 BCE to 1600 CE. In (ed. Johan Rönnby), On War On Board: Historical and Archaeological Perspectives on Early Modern Maritime Violence and Warfare. Södertörn Archaeological Studies 15. Url: https://www.academia.edu/41911906/An_Introduction_to_Hand-to-Hand_Combat_at_Sea_General_Characteristics_and_Shipborne_Technologies_from_c._1210_BCE_to_1600_CE