ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พัวร์เลอเมรีท"

| caption1 = ปูร์พัวร์เลอเมริตรีท (ค.ศ. 1740–1918)

| caption2 = ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทสำหรับวิทยาศาสตร์และศิลปะ (ค.ศ. 1842–ปัจจุบัน)

'''ปูร์พัวร์เลอเมริตรีท''' ({{lang-de|Pour le Mérite}},<ref>มาจากวลีภาษาฝรั่งเศส ''ปูร์เลอเมริต'' ({{lang|fr|''pour le mérite''}}) แปลว่า "สำหรับความดีความชอบ"</ref> {{IPA-de|puːɐ̯ lə meˈʀiːt|pron}}) เป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์[[ปรัสเซีย]] สถาปนาขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1740 โดย[[พระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซีย]]<ref>{{Cite news|url=https://www.britannica.com/topic/Pour-le-Merite|title=Pour le Merite {{!}} Prussian honor|encyclopedia=Encyclopedia Britannica|access-date=2017-08-14|language=en}}</ref> เพื่อมอบเป็นบำเหน็จความชอบแก่พลเรือนและทหาร ถือเป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์ระดับสูงสุดของ[[ราชอาณาจักรปรัสเซีย]] ต่อมาเมื่อรัฐชาติเยอรมันรวมตัวกันเป็น[[จักรวรรดิเยอรมัน]]ใน ค.ศ. 1871 ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทก็กลายเป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิเยอรมันซึ่งมีการพระราชทานกันในแว่นแคว้นต่าง ๆ ทั่วจักรวรรดิ

ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทถือเป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่มีกฎระเบียบในการพระราชทานเคร่งครัดมาก ผู้ควรได้รับจำต้องมีผลงานเฉพาะตัวที่โดดเด่นเป็นพิเศษสมควรแก่การจดจำ ไม่ใช่ว่าทหารยศสูงทุกคนจะได้รับมอบเครื่องราชอิสริยาภรณ์นี้

ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทสถาปนาขึ้นใน ค.ศ. 1740 เหตุที่ตั้งชื่อตามภาษาฝรั่งเศสก็เนื่องจากในยุคนั้น ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาสากลที่นิยมใช้กันในราชสำนักของพระเจ้าฟรีดริชที่ 2<ref>{{cite book |last= Gilbert|first= Martin|date= 1983|title= La grande storia della prima guerra mondiale|trans-title= First world war|language= italian|location= Milan|publisher= [[Oscar Mondadori]]|page= 69|isbn= 978-88-04-48470-7}}</ref> แรกเริ่มมีเพียงชั้นตราเดียวสำหรับทั้งทหารและพลเรือน<ref>{{cite book |editor-last=Burke |editor-first=Bernard |date=1858 |title=The Book of Orders of Knighthood and Decorations of Honor |url=https://archive.org/stream/bookofordersofk00burk#page/202 |publisher=Hurst and Blackett |location=London |page=202 |isbn=}}</ref> ในช่วงนี้มีพลเรือนเพียงสามคนที่ได้รับพระราชทานเท่านั้น (หนึ่งในนั้นคือ[[วอลแตร์]]) ต่อมาในเดือนมกราคม ค.ศ. 1810 ระหว่าง[[สงครามนโปเลียน]] [[พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3 แห่งปรัสเซีย]] ทรงออกกฎระเบียบให้มอบแก่นายทหารเท่านั้น

ใน ค.ศ. 1866 มีการสถาปนาปูร์พัวร์เลอเมริตชั้นพิเศษรีทชั้นพิเศษ ''มหากางเขน'' ({{lang|de|''Großkreuz''}}) เพื่อพระราชทานแก่นายทหารผู้ที่การกระทำของเขาผู้นั้นเป็นผลให้กองทัพข้าศึกถอนทัพ หรือส่งผลให้กองทัพข้าศึกถูกทำลายราบคาบ ซึ่งมีเพียงบุคคลห้าท่านเท่านั้นที่ได้รับพระราชทาน ได้แก่ [[จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งเยอรมนี|พระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 1]] (ค.ศ. 1866), [[จักรพรรดิฟรีดริชที่ 3 แห่งเยอรมนี|มกุฎราชกุมารฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม]] (ค.ศ. 1873), [[เจ้าชายฟรีดริช คาร์ล แห่งปรัสเซีย]] (ค.ศ. 1873), ซาร์[[จักรพรรดิอะเลคซันดร์ที่ 2 แห่งรัสเซีย|อะเลคซันดร์ที่ 2 แห่งรัสเซีย]] (ค.ศ. 1878) และ[[เฮ็ลมูท คาร์ล แบร์นฮาร์ท ฟ็อน ม็อลท์เคอ|เฮ็ลมูท กราฟ ฟ็อน ม็อลท์เคอ]] (ค.ศ. 1879)<ref>{{cite web|url=http://www.dhm.de/lemo/html/kaiserreich/innenpolitik/merite/ |title=Der Orden "Pour le Mérite" |publisher=Lebendiges Museum Online |date=8 September 2016 |accessdate=2017-06-30}}</ref>

ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทของทหารเป็นที่รู้จักในระดับสากลระหว่าง[[สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง]] ผู้ได้รับพระราชทานที่มีชื่อเสียงต่างเป็นนักบินของกองบินโจมตีอากาศ ({{lang|de|''Luftstreitkräfte''}}) นักบินที่ยิงเครื่องบินข้าศึกตกได้มากกว่าแปดลำถือว่ามีคุณสมบัติได้รับปูร์พัวร์เลอเมริตรีท)<ref name="vW">{{cite book |last=van Wyngarden |first=Greg |date=2006 |title=Early German Aces of World War I |url= |publisher=Osprey Publishing Ltd |isbn=978-1-84176-997-4}}</ref> [[Max Immelmann|มัคส์ อิมเมิลมัน]] และ[[Oswald Boelcke|อ็อสวัลท์ เบิลเคอ]] เป็น[[เสืออากาศ]]สองรายแรกที่ได้รับมอบ ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทยังถูกมอบแก่[[มันเฟรท ฟ็อน ริชท์โฮเฟิน]] เสืออากาศเยอรมันที่มีสถิติสอยเครื่องบินข้าศึกมากที่สุดของโลกในตอนนั้น<ref name="vW"/>

สมัยพระราชทานปูร์พัวร์เลอเมริตรีทชั้นทหารสิ้นสุดลงพร้อมกับการสละราชสมบัติของ[[จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี]] เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918

ใน ค.ศ. 1842 [[พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 แห่งปรัสเซีย]] ได้รับคำแนะนำจาก[[อเล็คซันเดอร์ ฟ็อน ฮุมบ็อลท์]] ให้สถาปนาปูร์พัวร์เลอเมริตรีทสำหรับพลเรือนที่เรียกว่า ''เครื่องราชอิสริยาภรณ์ปูร์พัวร์เลอเมริตรีทสำหรับวิทยาศาสตร์และศิลปะ'' ({{lang|de|''Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste''}}) แบ่งเป็นสามสาขาได้แก่ [[มนุษยศาสตร์]], [[วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ]] และ[[วิจิตรศิลป์]] แต่ละสาขาครอบครองได้ทีละคน การจะมอบแก่คนใหม่ต้องรอให้คนเก่าเสียชีวิตก่อน