ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นักโทษ"

'''นักโทษ''' หมายถึง [[ผู้ต้องขัง]]ที่อยู่ภายใน[[ทัณฑสถาน]] โดยใน[[พ.ศ. 2549|พ.ศ. ๒๕๔๙]] มีนักโทษที่อยู่ในความดูแลของ[[กรมราชทัณฑ์]] ๑๖๑161,๘๔๔844 คน {{อ้างอิง}}

[[พระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. 2479|พระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. ๒๔๗๙]] มาตรา ๔4 (๒2) – (๖6) ระบุว่า ผู้ต้องขัง หมายถึง “นักโทษเด็ดขาด คนต้องขังและคนฝาก” โดยนักโทษเด็ดขาด คือ “บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจำคุกภายหลังคำพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย” และคนต้องขัง คือ “บุคคลที่ถูกฝากขังไว้ตามหมายขัง” นอกจากนี้ยังมีผู้ต้องขังอีก ๒2 ประเภทคือ คนฝาก หมายถึง “บุคคลที่ถูกฝากให้ควบคุมไว้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาหรือ กฎหมายอื่น โดยไม่มีหมายอาญา” และ นักโทษพิเศษ ซึ่งเป็น “นักโทษเด็ดขาดซึ่งส่งไปอยู่ทัณฑนิคมตามพระราชบัญญัตินี้”

ต่อมาในพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ (ฉบับที่ ๓3) พ.ศ. ๒๕๒๒2522 เปลี่ยนความหมายของนักโทษเด็ดขาดเป็น “บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจำคุกภายหลังคำพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย ให้ลงโทษด้วย”