ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลำตัด"

ซึ่งเครื่องดนตรีที่ใช้ คือ [[กลอง]][[รำมะนา]] [[ฉิ่ง]] วิธีแสดงจะมีต้นเสียงร้องก่อน โดยส่งสร้อยให้ลูกคู่ร้องรับ แล้วจึงด้นกลอนเดินความว่า เมื่อลงลูกคู่ก็จะรับด้วยสร้อยเดิมพร้อมกับตีรำมะนา และฉิ่งเข้าจังหวะการร้องรับนั้นด้วย สามรถพบเห็นได้ในแถบ[[ภาคกลาง]]โดยเฉพาะจังหวัด[[สุพรรณบุรี]]

เพลงลำตัดเป็นเพลงพื้นบ้านภาคกลางชนิดหนึ่งของไทย ซึ่งนิยมร้องกันในเขตภาคกลาง([[สุพรรณบุรี]]) ทั้งนี้ มีต้นตอมาจาก “ลิเกบันตน” ของชาว[[มลายู]]

ในต้น[[รัชกาลที่ 5]] แห่ง[[กรุงรัตนโกสินทร์]] โดยลิเกบันตนดังกล่าว มีรูปแบบของการการแสดงแยกออกเป็น 2 สาขา สาขาหนึ่ง เรียกว่า “ ฮันดาเลาะ” และ “ลากูเยา” และลิเกบันตนลากูเยา มีลักษณะของการแสดงว่ากลอนสดแก้กัน โดยมีลูกคู่คอยรับ เมื่อต้นบทร้องจบ

ต่อมาเมื่อมีการดัดแปลงกลายเป็น[[ภาษาไทย]]ทั้งหมด จึงเรียกกันว่า “ ลิเกลำตัด” ในระยะแรก และเรียกสั้น ๆ ในเวลาต่อมาว่า “ลำตัด” ซึ่งมีลักษณะของเพลง และทำนองเพลงที่นำมาให้ลูกคู่รับโดยมากก็มักตัดมาจากเพลงร้องหรือเพลงดนตรีอีกชั้นหนึ่ง โดยเลือกเอาแต่ตอนที่เหมาะสมแก่การร้องนี้มาเท่านั้น ลำตัดเป็นการตั้งชื่อที่เหมาะสม เรียบง่าย มีความหมายรู้ ได้ดีมาก กล่าวคือ ตามความหมายเดิม “ลำ” แปลว่า เพลง เมื่อนำมารวมกับคำว่า “ตัด” หมายถึง การนำเอาเพลงพื้นบ้านอื่น ๆ อีกหลายชนิดมา ตัดรวมเข้าเป็นบทเพลง เพื่อการแสดงลำตัด

เช่น ตัดเอา [[เพลงเกี่ยวข้าว]] [[เพลงฉ่อย]] [[เพลงเรือ]] [[เพลงพวงมาลัย]] และ [[เพลงอีแซว]] เป็นต้น เข้ามาเป็นการละเล่นที่เรียกว่าลำตัด