ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลอราเซแพม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
แปลจากวิกิอังกฤษ + บทความเดิม |
||
บรรทัด 1:
{{ใช้ปีคศ}}
{{Drugbox
| Verifiedfields = changed
| Watchedfields = changed
| verifiedrevid = 419619495
| IUPAC_name = 7-
| image = Lorazepam.svg
| image2 = Lorazepam ball-and-stick model.png
<!-- Clinical data-->
| tradename = Ativan, Tavor, Temesta,
| Drugs.com = {{drugs.com |monograph|lorazepam}}
| MedlinePlus = a682053
| pregnancy_AU = C
| pregnancy_US = D
| legal_AU = S4
| legal_CA = Schedule IV
| legal_DE = Rx-only/Anlage III
| legal_UK = CD (Benz) POM
| legal_US = Schedule IV
| dependency_liability = น้อยจนถึงปานกลาง<ref>{{cite book | title = Legal and Ethical Issues for Health Professions E-Book | date = 2018 | publisher = Elsevier Health Sciences | isbn = 9780323550338 | page = 90 | url = https://books.google.ca/books?id=TO5qDwAAQBAJ&pg=PA90 | language = en}}</ref>
| routes_of_administration = By mouth, intramuscular, intravenous, under the tongue, and transdermal
| routes_of_administration = กิน ฉีดเข้า[[กล้ามเนื้อ]] [[การฉีดเข้าหลอดเลือดดำ|ให้เข้าเส้นเลือดดำ]] อมใต้ลิ้น แปะที่ผิวหนัง
<!-- Pharmacokinetic data-->
| bioavailability = 85%
| metabolism = glucuronidation{{Efn-ua | name = glucuronidation}} (ผ่าน[[ตับ]])
| elimination_half-life = 10{{ndash}}20 [[ชม.]]<ref>
{{Cite journal | last1 = Greenblatt | first1 = DJ | last2 = Shader | first2 = RI | last3 = Franke | first3 = K | last4 = Maclaughlin | first4 = DS | last5 = Harmatz | first5 = JS | last6 = Allen | first6 = MD | last7 = Werner | first7 = A | last8 = Woo | first8 = E | title = Pharmacokinetics and bioavailability of intravenous, intramuscular, and oral lorazepam in humans | journal = Journal of Pharmaceutical Sciences | year = 1991 | volume = 68 | issue = 1 | pages = 57-63 | pmid = 31453 | doi = 10.1002/jps.2600680119 }}</ref><ref>
{{Cite journal | last1 = Greenblatt | first1 = DJ | last2 = von Moltke | first2 = LL | last3 = Ehrenberg | first3 = BL | last4 = Harmatz | first4 = JS | last5 = Corbett | first5 = KE | last6 = Wallace | first6 = DW | last7 = Shader | first7 = RI | title = Kinetics and dynamics of lorazepam during and after continuous intravenous infusion | journal = Critical Care Medicine | volume = 28 | issue = 8 | pages = 2750-2757 | year = 2000 | pmid = 10966246 | doi = 10.1097/00003246-200008000-00011}}</ref><ref name="kineticracemization">
{{Cite journal | last1 = Papini | first1 = O | last2 = da Cunha | first2 = SP | last3 = da Silva Mathes Ado | first3 = C | last4 = Bertucci | first4 = C | last5 = Moisés | first5 = EC | last6 = de Barros Duarte | first6 = L | last7 = de Carvalho Cavalli | first7 = R | last8 = Lanchote | first8 = VL | title = Kinetic disposition of lorazepam with a focus on the glucuronidation capacity, transplacental transfer in parturients and racemization in biological samples | journal = Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis | year = 2006 | volume = 40 | issue = 2 | pages = 397-403 | pmid = 16143486 | doi = 10.1016/j.jpba.2005.07.021}}</ref>
| excretion = [[ไต]]
| onset = {{nowrap |1-5 นาที}} (เข้าเส้นเลือด), {{nowrap |15-30 นาที}} (ผ่านผิวหนัง)<ref name=AHSP2016/>
| duration_of_action={{nowrap |12-24 ชม.}}<ref name=AHSP2016/>
<!-- Identifiers-->
| CAS_number_Ref = {{cascite |correct|??}}
| CAS_number = 846-49-1
| ATC_prefix = N05
| ATC_suffix = BA06
| PubChem = 3958
| DrugBank_Ref = {{drugbankcite |changed|drugbank}}
| DrugBank = DB00186
| ChemSpiderID_Ref = {{chemspidercite |correct|chemspider}}
| ChemSpiderID = 3821
| UNII_Ref = {{fdacite |correct|FDA}}
| UNII = O26FZP769L
| KEGG_Ref = {{keggcite |correct|kegg}}
| KEGG = D00365
| ChEMBL_Ref = {{ebicite |correct|EBI}}
| ChEMBL = 580
<!-- Chemical data-->
| C = 15 | H = 10 | Cl = 2 | N = 2 | O = 2
| molecular_weight = 321.2 g/mol
| smiles = ClC1=CC=CC=C1C2=NC(C(NC3=C2C=C(C=C3)Cl)=O)O
| StdInChI_Ref = {{stdinchicite |correct|chemspider}}
| StdInChI = 1S/C15H10Cl2N2O2/c16-8-5-6-12-10(7-8)13(19-15(21)14(20)18-12)9-3-1-2-4-11(9)17/h1-7,15,21H,(H,18,20)
| StdInChIKey_Ref = {{stdinchicite |correct|chemspider}}
| StdInChIKey = DIWRORZWFLOCLC-UHFFFAOYSA-N
| synonyms = O-Chloroxazepam, L-Lorazepam Acetate
}}
<!-- บทอื่น ๆ ที่เปลี่ยนทางมายังบทความนี้:
ลอระเซแพม
-->
<!-- นิยามและการใช้ -->
'''ลอราเซแพม''' ({{lang-en |Lorazepam}}) ซึ่งขายใน[[ตราสินค้า|ชื่อทางการค้า]]คือ '''อะทีแวน''' (ในบรรดาชื่อต่าง ๆ) เป็นยากลุ่ม[[เบ็นโซไดอาเซพีน]]<ref name=AHSP2016/>
ใช้แก้[[โรควิตกกังวล|กังวล]], [[นอนไม่หลับ]], [[การชัก]]รวมทั้ง[[ภาวะชักต่อเนื่อง]], [[การขาดสุรา]] และอาการ[[คลื่นไส้]]และ[[อาเจียน]]เหตุ[[เคมีบำบัด]] ({{abbr |CINV| chemotherapy-induced nausea and vomiting }})<ref name=AHSP2016/>
ยายังใช้ใน[[การผ่าตัด]]เพื่อให้คนไข้จำเหตุการณ์ไม่ได้ และใช้[[ยาระงับประสาท|ระงับประสาท]]สำหรับผู้ใส่[[เครื่องช่วยหายใจ]]<ref name=AHSP2016>
{{cite web | title = Lorazepam | url = https://www.drugs.com/monograph/lorazepam.html | website = drugs.com | publisher = American Society of Health-System Pharmacists | accessdate = 2016-07-15 | date = 2016-06-29 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20160605073500/http://www.drugs.com/monograph/lorazepam.html | archivedate = 2016-06-05 }}</ref><ref>
{{cite web | title = Lorazepam: MedlinePlus Drug Information | url = https://medlineplus.gov/druginfo/meds/a682053.html#why | website = medlineplus.gov | accessdate = 2016-07-16 | date = 2010-10-01 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20160819014154/https://medlineplus.gov/druginfo/meds/a682053.html#why | archivedate = 2016-08-19 }}</ref>
แม้จะใช้กับภาวะกายใจไม่สงบ (agitation) ที่รุนแรงได้ แต่ปกติก็จะเลือกใช้[[มิดาโซแลม]]<ref name=AHSP2016/>
อนึ่ง ยังใช้เป็นยาควบคู่เพื่อรักษา[[กลุ่มภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน]] ({{abbr |ACS| acute coronary syndrome }}) จากการเสพ[[โคเคน]]<ref name=AHSP2016/>
ยาสามารถให้[[กิน]] ฉีดเข้าใน[[กล้ามเนื้อ]] หรือ[[การฉีดเข้าหลอดเลือดดำ|ให้ผ่านเส้นเลือดดำ]]<ref name=AHSP2016/>
เมื่อฉีดเข้ากล้ามเนื้อ จะได้ผลภายใน {{nowrap |1-30 นาที}}และอาจคงยืนอยู่ได้ตลอดวัน<ref name=AHSP2016/>
เมื่อให้ทางเส้นเลือด ก็จะต้องดูแลคนไข้อย่างใกล้ชิด<ref name=AHSP2016/>
<!-- ผลข้างเคียง -->
ผลข้างเคียงสามัญรวมทั้ง[[อ่อนเพลีย]] [[ง่วงนอน]] [[ความดันเลือดต่ำ]] และพยายามหายใจน้อยลง<ref name=AHSP2016/>
ในคนไข้[[โรคซึมเศร้า]] อาจทำให้เสี่ยง[[ฆ่าตัวตาย]]สูงขึ้น<ref name=AHSP2016/><ref name=Doc2017>{{Cite journal | last = Dodds | first = Tyler J | date = 2017-03-02 | title = Prescribed Benzodiazepines and Suicide Risk: A Review of the Literature | journal = The Primary Care Companion for CNS Disorders | volume = 19 | issue = 2 | doi = 10.4088/PCC.16r02037 | issn = 2155-7780 | pmid = 28257172}}</ref>
เมื่อใช้ในระยะยาว อาจต้องใช้ในขนาดสูงขึ้นเพื่อให้ได้ผลเท่ากัน<ref name=AHSP2016/>
และการติดยาไม่ว่าเพราะเหตุกายหรือใจก็อาจเกิดได้ด้วย<ref name=AHSP2016/>
ถ้าหยุดยาอย่างกระทันหันหลังจากใช้เป็นเวลานาน อาจมีอาการขาดยาเบ็นโซไดอาเซพีน (benzodiazepine withdrawal syndrome)<ref name=AHSP2016/>
โดยคนชราเกิดผลข้างเคียงบ่อยครั้งกว่า<ref name="Riss-2008">{{Cite journal | last1 = Riss | first1 = J | last2 = Cloyd | first2 = J | last3 = Gates | first3 = J | last4 = Collins | first4 = S | title = Benzodiazepines in epilepsy: pharmacology and pharmacokinetics | journal = Acta Neurologica Scandinavica | volume = 118 | issue = 2 | pages = 69-86 | year = 2008 | doi = 10.1111/j.1600-0404.2008.01004.x | pmid = 18384456 }}</ref>
ในคนกลุ่มนี้ ยาสัมพันธ์กับการหกล้มและกระดูกสะโพกหัก<ref name="Mets-2010">{{Cite journal | last1 = Mets | first1 = MA | last2 = Volkerts | first2 = ER | last3 = Olivier | first3 = B | last4 = Verster | first4 = JC | title = Effect of hypnotic drugs on body balance and standing steadiness | journal = Sleep Medicine Reviews | year = 2010 | volume = 14 | issue = 4 | pages = 259-267 | doi = 10.1016/j.smrv.2009.10.008 | pmid = 20171127 }}</ref>
เพราะเหตุนี้ ทั่วไปจึงแนะนำให้ใช้ยาอย่างมากเพียง {{nowrap |2-4 สัปดาห์}}<ref name=Altrx2007>{{cite web | url = http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2007/017794s034s035lbl.pdf | title = Ativan (lorazepam) Tablets Rx only | date = March 2007 | publisher = Food and Drug Administration | quote = In general, benzodiazepines should be prescribed for short periods only (e.g. 2-4 weeks). Extension of the treatment period should not take place without reevaluation of the need for continued therapy. Continuous long-term use of product is not recommended. | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20110917064143/http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2007/017794s034s035lbl.pdf | archivedate = 2011-09-17 }}</ref>
<!-- ประวัติ สังคม และวัฒนธรรม -->
ยาได้จด[[สิทธิบัตร]]ในปี 1963 แล้ว[[วางตลาด]]ขายใน[[สหรัฐ]]ปี 1977<ref>{{cite book | last1 = Shorter | first1 = Edward | title = A Historical Dictionary of Psychiatry | date = 2005 | publisher = Oxford University Press | isbn = 978-0-19-029201-0 | chapter-url = https://books.google.com/books?id=juAJCAAAQBAJ&pg=PT66 | chapter = B | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20170328043221/https://books.google.com/books?id=juAJCAAAQBAJ&pg=PT66 | archivedate = 2017-03-28 }}</ref>
เป็นยาในรายการยาจำเป็นของ[[องค์การอนามัยโลก]] ({{abbr |EML| WHO Model List of Essential Medicines }}) โดยเป็นยาที่ได้ผลและปลอดภัยที่สุด และจำเป็นในระบบ[[สาธารณสุข]]<ref name=WHO19th>{{cite web | title = WHO Model List of Essential Medicines (19th List) | url = http://www.who.int/medicines/publications/essentialmedicines/EML_2015_FINAL_amended_NOV2015.pdf?ua=1 | website = World Health Organization | accessdate = 2016-12-08 | date = April 2015 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20161213052708/http://www.who.int/medicines/publications/essentialmedicines/EML_2015_FINAL_amended_NOV2015.pdf?ua=1 | archivedate = 2016-12-13 }}</ref>
ปัจจุบันมีจำหน่ายเป็นยาสามัญ<ref name=AHSP2016/>
ราคา[[ขายส่ง]]ใน[[ประเทศกำลังพัฒนา]]สำหรับยากินขนาด {{nowrap |1 [[มิลลิกรัม|มก.]]}} อยู่ที่ประมาณ {{nowrap |0.69-7.19 [[บาท (สกุลเงิน)|บาท]]}}ในปี 2015<ref name=MSH>{{cite web | title = Lorazepam | url = http://mshpriceguide.org/en/single-drug-information/?DMFId=483&searchYear=2015 | website = International Medical Products Price Guide | accessdate = 2019-11-29}}</ref>
ขนาดเดียวกันใน[[สหราชอาณาจักร]]เป็นค่าใช้จ่ายต่อกระทรวงสาธารณสุขที่ประมาณ {{nowrap |7.33 บาท}}<ref name=BNF76>{{cite book | title = British national formulary : BNF 76 | date = 2018 | publisher = Pharmaceutical Press | isbn = 9780857113382 | pages = 336 | edition = 76}}</ref>
ในสหรัฐ ยาที่ปกติใช้ได้เดือนหนึ่งมีราคาน้อยกว่า {{nowrap |856 บาท}}<ref name=Ric2015>{{cite book | last1 = Hamilton | first1 = Richart | title = Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition | date = 2015 | publisher = Jones & Bartlett Learning | isbn = 9781284057560 | page = 437}}</ref>
ในปี 2016 เป็นยาที่แพทย์สั่งเป็นอันดับ 57 ในสหรัฐ<ref>{{cite web | title = The Top 300 of 2019 | url = https://clincalc.com/DrugStats/Top300Drugs.aspx | website = clincalc.com | accessdate = 2018-12-22}}</ref>
== การแพทย์ ==
=== โรควิตกกังวล ===
ยาใช้รักษา[[โรควิตกกังวล]]รุนแรงในระยะสั้น
ในสหรัฐ [[องค์การอาหารและยาสหรัฐ|องค์การอาหารและยา]]แนะนำไม่ให้ใช้ยากลุ่มเบ็นโซไดอาเซพีนเช่นยานี้เกินกว่า {{nowrap |4 สัปดาห์}}<ref name=Altrx2007 /><ref>{{cite news | author = Rabin, RC | title = Disparities: Study Finds Risk in Off-Label Prescribing | url = https://www.nytimes.com/2009/08/25/health/research/25disp.html | newspaper = The New York Times | page = D6 | date = 2009-08-25 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20170219121327/http://www.nytimes.com/2009/08/25/health/research/25disp.html | archivedate = 2017-02-19 }}</ref>
มันออกฤทธิ์ได้เร็ว จึงมีประโยชน์ใช้รักษาอาการตื่นตระหนก (panic attack) ที่เกิดอย่างฉับพลัน<ref name="pmid6144459">{{Cite journal | author = Lader, M | title = Short-term versus long-term benzodiazepine therapy | journal = Current Medical Research and Opinion | year = 1984 | volume = 8 | issue = Suppl 4 | pages = 120-126 | pmid = 6144459 | doi = 10.1185/03007998409109550}}</ref>
ยามีประสิทธิผลลดภาวะกายใจไม่สงบแล้วช่วยให้นอนหลับได้ ช่วงเวลาที่ยามีผลทำให้เป็นตัวเลือกอันสมควรเพื่อรักษา[[การนอนไม่หลับ]] (insomnia) ในระยะสั้น
คือมันมีผลในระยะค่อนข้างสั้น<ref>{{Cite book | last1 = Aschenbrenner | first1 = Diane S. | author2 = Samantha J. Venable | date = 2009 | title = Drug Therapy in Nursing | edition = 3rd | url = https://books.google.com/books?id=5zd_W_PUwvYC | location = Philadelphia | page = [https://books.google.com/books?id=5zd_W_PUwvYC&pg=PA273#v=onepage&q&f=false 273] | publisher = Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins | isbn = 978-0-7817-6587-9 | oclc = 173659630 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20160419091521/https://books.google.com/books?id=5zd_W_PUwvYC | archivedate = 2016-04-19 }}</ref>
อาการขาดยา รวมทั้งการกลับนอนไม่หลับหรือวิตกกังวลอีก อาจเกิดหลังจากใช้ยาเพียงแค่ {{nowrap |7 วัน}}<ref>{{Cite journal | last1 = Scharf | first1 = MB | last2 = Kales | first2 = A | last3 = Bixler | first3 = EO | last4 = Jacoby | first4 = JA | last5 = Schweitzer | first5 = PK | title = Lorazepam-efficacy, side effects, and rebound phenomena | journal = Clinical Pharmacology and Therapeutics | year = 1982 | volume = 31 | issue = 2 | pages = 175-179 | doi = 10.1038/clpt.1982.27 | pmid = 6120058 }}</ref>
=== การชัก ===
[[ไดแอซิแพม]]หรือลอราเซแพมที่ให้ทางเส้นเลือดดำเป็นวิธีการักษาอันดับแรกสำหรับ[[ภาวะชักต่อเนื่อง]] (status epilepticus)<ref name="Walker-2005">{{Cite journal | author = Walker, M | title = Status epilepticus: an evidence based guide | journal = BMJ | year = 2005 | volume = 331 | issue = 7518 | pages = 673-677 | doi = 10.1136/bmj.331.7518.673 | pmc = 1226249 | pmid = 16179702 }}</ref><ref name="Walker-2005" />
ยานี้มีประสิทธิผลมากกว่าไดแอซิแพม มากกว่าแม้[[เฟนิโทอิน]]ที่ให้ทางเส้นเลือดเพื่อรักษาภาวะชักต่อเนื่องด้วย และเสี่ยงน้อยกว่าต่อการชักต่อที่จำเป็นต้องให้ยาต่อไปอีก<ref>{{Cite journal | last = Prasad | first = Manya | last2 = Krishnan | first2 = Pudukode R. | last3 = Sequeira | first3 = Reginald | last4 = Al-Roomi | first4 = Khaldoon | date = 2014-09-10 | title = Anticonvulsant therapy for status epilepticus | journal = The Cochrane Database of Systematic Reviews | issue = 9 | pages = CD003723 | doi = 10.1002/14651858.CD003723.pub3 | issn = 1469-493X | pmid = 25207925}}</ref>
อย่างไรกด็ดี phenobarbital ก็ยังมีประสิทธิผลดีกว่ายานี้และยาอื่น ๆ อย่างน้อยก็ใน[[คนชรา]]<ref name="Treiman-2006">
{{Cite journal | last1 = Treiman | first1 = DM | last2 = Walker | first2 = MC | title = Treatment of seizure emergencies: convulsive and non-convulsive status epilepticus | journal = Epilepsy Research | year = 2006 | volume = 68 | issue = Suppl 1 | pages = S77-S82 | doi = 10.1016/j.eplepsyres.2005.07.020 | pmid = 16384688 }}</ref><ref name="Treiman-2007">
{{Cite book | author = Treiman, DM | title = The Neurobiology of Epilepsy and Aging | chapter = Treatment of convulsive status epilepticus | year = 2007 | volume = 81 | pages = [https://archive.org/details/neurobiologyofep0000rams/page/273 273-285] | doi = 10.1016/S0074-7742(06)81018-4 | pmid = 17433931 | isbn = 978-0-12-374018-2 | series = International Review of Neurobiology | url = https://archive.org/details/neurobiologyofep0000rams/page/273 }}</ref>
ฤทธิ์ต้านการชักและคุณสมบัติทางเภสัชจลนศาสตร์ของยา ทำให้การให้ยาทางเส้นเลือดดำไว้วางใจได้เพื่อหยุดการชักในปัจจุบัน แต่ก็ระงับประสาทอยู่นาน
เบ็นโซไดอาเซพีนที่กิน รวมทั้งลอราเซแพม บางครั้งคราวใช้ป้องกันการชักแบบ absence seizure (หมดสติสั้น ๆ แล้วกลับคืนสติ ทั่วไปไม่ได้ตามด้วยภาวะง่วงงุน) ในระยะยาวที่รักษายาก
แต่เพราะการชินยาที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้น เบ็นโซไดอาเซพีนเช่นยานี้จึงไม่จัดเป็นการรักษาอันดับแรก<ref>{{Cite journal | last1 = Isojärvi | first1 = JI | last2 = Tokola | first2 = RA | title = Benzodiazepines in the treatment of epilepsy in people with intellectual disability | journal = Journal of Intellectual Disability Research | year = 1998 | volume = 42 | issue = 1 | pages = 80-92 | pmid = 10030438 }}</ref>
ฤทธิ์ต้านชักและระงับ[[ระบบประสาทกลาง]]มีประโยชน์ในการรักษาและป้องกัน[[อาการขาดแอลกอฮอล์]] (alcohol withdrawal syndrome)
โดยในกรณีเช่นนี้ การทำงานที่พิการของ[[ตับ]]ไม่เป็นปัญหา เพราะ[[เมแทบอลิซึม]]ของยาไม่ต้องอาศัยกระบวนการออกซิเดชั่น ไม่ว่าจะใน[[ตับ]]หรือในที่อื่น ๆ<ref name="pmid8700792" /><ref name="Bråthen-2005">{{Cite journal | last1 = Bråthen | first1 = G | last2 = Ben-Menachem | first2 = E | last3 = Brodtkorb | first3 = E | last4 = Galvin | first4 = R | last5 = Garcia-Monco | first5 = JC | last6 = Halasz | first6 = P | last7 = Hillbom | first7 = M | last8 = Leone | first8 = MA | last9 = Young | first9 = AB | title = EFNS guideline on the diagnosis and management of alcohol-related seizures: report of an EFNS task force | journal = European Journal of Neurology | year = 2005 | volume = 12 | issue = 8 | pages = 575-581 | doi = 10.1111/j.1468-1331.2005.01247.x | pmid = 16053464 }}</ref>
=== การระงับประสาท ===
ยาบางครั้งใช้ระงับประสาท (sedation) สำหรับคนไข้ที่ต้องใช้[[เครื่องช่วยหายใจ]]
แต่สำหรับคนไข้ที่ป่วยหนักอย่างวิกฤติ [[โปรโพฟอล]]จะดีกว่าทั้งโดยประสิทธิผลและโดยค่าใช้จ่ายรวม ๆ
ดังนั้น อาการนี้ปัจจุบันจึงบ่งให้ใช้ยาโปรโพฟอล และไม่แนะนำลอราเซแพม<ref name="Cox-2008">{{Cite journal | last1 = Cox | first1 = CE | last2 = Reed | first2 = SD | last3 = Govert | first3 = JA | last4 = Rodgers | first4 = JE | last5 = Campbell-Bright | first5 = S | last6 = Kress | first6 = JP | last7 = Carson | first7 = SS | title = An Economic Evaluation of Propofol and Lorazepam for Critically Ill Patients Undergoing Mechanical Ventilation | journal = Critical Care Medicine | year = 2008 | volume = 36 | issue = 3 | pages = 706-714 | doi = 10.1097/CCM.0B013E3181544248 | pmc = 2763279 | pmid = 18176312 }}</ref>
เพราะยาค่อนข้างมีประสิทธิผลไม่ให้สร้างความจำใหม่<ref name="Hindmarch">{{cite web | author = Hindmarch, I | title = Benzodiazepines and their effects | url = http://www.benzo.org.uk/hindmarch.htm | publisher = benzo.org.uk | date = 1997-01-30 | accessdate = 2007-05-13}}</ref>
และช่วยลดภาวะกายใจไม่สงบและความวิตกกังวล จึงเหมาะใช้เป็นยานำ (premedication) ก่อนทำหัตถการ
คือจะให้ก่อนยาระงับความรู้สึกทั่วร่างกาย (general anesthetic) เพื่อลดขนาดของยาระงับที่ให้ หรือให้ก่อนหัตถการที่ทำเมื่อตื่นแต่ทรมาน เช่น เมื่อทำฟันหรือเมื่อสอดกล้องเข้าไปในร่างกาย เพื่อคลายกังวล เพิ่มการยินยอมทำตาม และช่วยให้คนไข้จำเหตุการณ์นั้นไม่ได้
ยาจะให้กิน {{nowrap |90-120 นาที}}หรืออาจให้ทางเส้นเลือดดำเพียงแค่ {{nowrap |10 นาที}}ก่อนหัตถการ<ref name="pmid8625666">
{{cite journal | last1 = Maltais | first1 = F | last2 = Laberge | first2 = F | last3 = Laviolette | first3 = M | title = A randomized, double-blind, placebo-controlled study of lorazepam as premedication for bronchoscopy | journal = Chest | year = 1996 | volume = 109 | issue = 5 | pages = 1195-1198 | pmid = 8625666 | url = http://www.chestjournal.org/cgi/reprint/109/5/1195.pdf | doi = 10.1378/chest.109.5.1195 | deadurl = yes | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080407224136/http://www.chestjournal.org/cgi/reprint/109/5/1195.pdf | archivedate = 2008-04-07 }}</ref><ref name="pmid238548">
{{Cite journal | last1 = Heisterkamp | first1 = DV | last2 = Cohen | first2 = PJ | title = The effect of intravenous premedication with lorazepam (Ativan), pentobarbital or diazepam on recall | journal = British Journal of Anaesthesiology | year = 1975 | volume = 47 | issue = 1 | pages = 79-81 | pmid = 238548 | doi = 10.1093/bja/47.1.79 }}</ref><ref name="Tsui-2004">
{{Cite journal | last1 = Tsui | first1 = BC | last2 = Wagner | first2 = A | last3 = Finucane | first3 = B | title = Regional anaesthesia in the elderly: a clinical guide | journal = Drugs Aging | year = 2004 | volume = 21 | issue = 14 | pages = 895-910 | doi = 10.2165/00002512-200421140-00001 | pmid = 15554749 }}</ref>
ยาบางครั้งใช้แทน[[มิดาโซแลม]]เพื่อระงับประสาทสำหรับคนป่วยระยะสุดท้ายผู้ไม่สามารถควบคุมอาการได้โดยวิธีอื่น<ref name="Verhagen-2005">{{Cite journal | last1 = Verhagen | first1 = EH | last2 = Hesselmann | first2 = GM | last3 = Besse | first3 = TC | last4 = de Graeff | first4 = A | title = (title in Dutch) | trans-title = Palliative sedation | language = Dutch | journal = Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde | year = 2005 | volume = 149 | issue = 9 | pages = 458-461 | pmid = 15771339 }}</ref>
ใน[[หน่วยอภิบาล]] (ไอซียู) ยาบางครั้งใช้เพื่อคลายกังวล ให้นอนหลับ และให้จำไม่ได้<ref name="Arcangeli-2005">{{Cite journal | last1 = Arcangeli | first1 = A | last2 = Antonelli | first2 = M | last3 = Mignani | first3 = V | last4 = Sandroni | first4 = C | title = Sedation in PACU: the role of benzodiazepines | journal = Current Drug Targets | year = 2005 | volume = 6 | issue = 7 | pages = 745-748 | doi = 10.2174/138945005774574416 | pmid = 16305452 }}</ref>
=== ภาวะกายใจไม่สงบ ===
ยานี้บางครั้งใช้เป็นทางเลือกของยา haloperidol (ซึ่งเป็นยารักษาโรคจิตในแบบ) เมื่อต้องระงับประสาทของผู้ที่กายใจไม่สงบหรือแสดงความรุนแรง<ref name="Battaglia-2005">
{{Cite journal | author = Battaglia, J | title = Pharmacological management of acute agitation | journal = Drugs | year = 2005 | volume = 65 | issue = 9 | pages = 1207-1222 | doi = 10.2165/00003495-200565090-00003 | pmid = 15916448 }}</ref><ref name="Zoupanos-2005">
{{Cite journal | last1 = Zoupanos | first1 = BN | last2 = Bryois | first2 = C | title = (title in French) | trans-title = Treatment of agitation in the emergency room | language = French | journal = Revue Médicale Suisse | year = 2005 | volume = 1 | issue = 27 | pages = 1810-1813 | pmid = 16119296 }}</ref>
แต่ haloperidol บวกกับ[[โปรเมทาซีน]]ก็จัดว่าดีกว่าโดยประสิทธิผลและเพราะผลที่ไม่ต้องการของลอราเซแพมต่อการหายใจ<ref name="Huf-2005">{{Cite journal | last1 = Huf | first1 = G | last2 = Alexander | first2 = J | last3 = Allen | first3 = MH | title = Haloperidol plus promethazine for psychosis induced aggression | journal = Cochrane Database of Systematic Reviews | year = 2005 | volume = 2005 | issue = 1 | pages = CD005146 | doi = 10.1002/14651858.CD005146 | pmid = 15654706 }}</ref>
อนึ่ง ผลที่ไม่ต้องการเช่น การเสียการยับยั้งใจ อาจทำให้ยากลุ่มเบ็นโซไดอาเซพีนไม่เหมาะกับคนไข้ที่กำลังมี[[อาการโรคจิต]]<ref name= Gillies-2005>{{Cite journal | last1 = Gillies | first1 = D | last2 = Beck | first2 = A | last3 = McCloud | first3 = A | last4 = Rathbone | first4 = J | title = Benzodiazepines alone or in combination with antipsychotic drugs for acute psychosis | journal = Cochrane Database of Systematic Reviews | year = 2005 | volume = 2005 | issue = 4 | pages = CD003079 | doi = 10.1002/14651858.CD003079.pub2 | pmid = 16235313 }}</ref>
[[อาการเพ้อ]]ที่กำลังเป็นบางครั้งก็รักษาด้วยยา แต่เพราะมันอาจก่อปฏิกิริยาปฏิทรรศน์ (paradoxical effect) จึงมักให้พร้อมกับ haloperidol (เป็นยารักษาโรคจิตในแบบ)<ref name= pmid9469682>{{Cite journal | last1 = Bieniek | first1 = SA | last2 = Ownby | first2 = RL | last3 = Penalver | first3 = A | last4 = Dominguez | first4 = RA | title = A double-blind study of lorazepam versus the combination of haloperidol and lorazepam in managing agitation | journal = Pharmacotherapy | year = 1998 | volume = 18 | issue = 1 | pages = 57-62 | pmid = 9469682 | doi = 10.1002/j.1875-9114.1998.tb03827.x | doi-broken-date = 2019-08-19 }}</ref>
ยาดูดซึมค่อนข้างช้าถ้าฉีดเข้ากล้ามเนื้อ เป็นวิธีการให้ยาสามัญเมื่อต้องผูกมักคนไข้ไว้
=== อื่น ๆ ===
อาการเคลื่อนไหวน้อยหรือมากเกิน (catatonia) พร้อมกับการพูดไม่ได้อาจตอบสนองต่อยานี้
แต่อาการก็อาจกลับเกิดอีก ดังนั้น การรักษาเป็นวัน ๆ จึงอาจจำเป็น
อาการเคลื่อนไหวน้อยหรือมากเกินที่เกิดจากการเลิกยาเบ็นโซไดอาเซพีนรวดเร็วเกิน โดยเป็นส่วนของอาการขาดยาเบ็นโซไดอาเซพีน ก็ควรตอบสนองต่อยานี้เช่นกัน<ref>{{Cite journal | last1 = Rosebush | first1 = PI | last2 = Mazurek | first2 = MF | title = Catatonia after benzodiazepine withdrawal | journal = Journal of Clinical Psychopharmacology | year = 1996 | volume = 16 | issue = 4 | pages = 315-319 | pmid = 8835707 | doi = 10.1097/00004714-199608000-00007 }}</ref>
เพราะยาอาจก่อปฏิกิริยาปฏิทรรศน์ บางครั้งจึงให้พร้อมกับยา haloperidol (เป็นยารักษาโรคจิตในแบบ)<ref name="pmid9469682" /><ref name="pmid16956088">{{Cite journal | last1 = van Dalfsen | first1 = AN | last2 = van den Eede | first2 = F | last3 = van den Bossche | first3 = B | last4 = Sabbe | first4 = BG | title = (title in Dutch) | trans-title = Benzodiazepines in the treatment of catatonia | language = Dutch | journal = Tijdschrift voor Psychiatrie | year = 2006 | volume = 48 | issue = 3 | pages = 235-239 | pmid = 16956088 }}</ref>
ยาบางครั้งใช้ในเคมีบำบัดนอกบวกกับยารักษาความคลื่นไส้และอาเจียน คือเพื่อรักษาความคลื่นไส้และอาเจียนที่แย่ลงเหตุจิตใจเพราะคิดว่าตนเองป่วย<ref name="pmid15888767">{{cite journal | last1 = Herrstedt | first1 = J | last2 = Aapro | first2 = MS | last3 = Roila | first3 = F | last4 = Kataja | first4 = VV | title = ESMO Minimum Clinical Recommendations for prophylaxis of chemotherapy-induced nausea and vomiting (NV) | journal = Annals of Oncology | volume = 16 | issue = Suppl 1 | pages = i77-i79 | year = 2005 | pmid = 15888767 | doi = 10.1093/annonc/mdi805 | url = http://annonc.oxfordjournals.org/cgi/reprint/16/suppl_1/i77.pdf | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080307080809/http://annonc.oxfordjournals.org/cgi/reprint/16/suppl_1/i77.pdf | archivedate = 2008-03-07 }}</ref>
มันยังใช้เป็นการรักษาเสริม (adjunct) ของอาการ cyclic vomiting syndrome<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua |
'''cyclic vomiting syndrome''' หรือ '''cyclical vomiting syndrome''' (CVS) เป็นอาการเรื้อรังที่มีเหตุไม่ชัดเจน มีอาการเป็น[[ความคลื่นไส้]] [[การอาเจียน]]ที่รุนแรง บางครั้งประกอบกับ[[ปวดท้อง]] [[ปวดหัว]] หรือ[[ไมเกรน]]
CVS ปกติเริ่มในวัยเด็กระหว่างอายุ {{nowrap |3-7 ขวบ}}
แม้มักจะหายไปในช่วงวัยรุ่น แต่ก็อาจคงยืนจนถึงวัยผู้ใหญ่ได้<ref>
{{Cite journal | pmid = 16131963 | title = Pathogenesis and Treatment of Cyclical Vomiting | year = 2005 }}<!-- Lindley, Keith J; Andrews, Paul L (2005). "Pathogenesis and Treatment of Cyclical Vomiting". Journal of Pediatric Gastroenterology & Nutrition. 41 (Suppl 1): S38-40. PMID 16131963. doi:10.1097/01.scs.0000180299.04731.cb. --></ref><ref>
{{Cite journal | pmid = 18728540 | title = North American Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition Consensus Statement on the Diagnosis and Management of Cyclic Vomiting Syndrome | year = 2008 }}<!-- Li, B UK; Lefevre, Frank; Chelimsky, Gisela G; Boles, Richard G; Nelson, Susanne P; Lewis, Donald W; Linder, Steven L; Issenman, Robert M; et al. (2008). "North American Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition Consensus Statement on the Diagnosis and Management of Cyclic Vomiting Syndrome". Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition. 47 (3): 379-93. PMID 18728540. doi:10.1097/MPG.0b013e318173ed39. --></ref><ref>
{{Cite journal | pmid = 18371009 | title = Cyclic vomiting syndrome in adults | year = 2008 }}<!-- Abell, T. L.; Adams, K. A.; Boles, R. G.; Bousvaros, A.; Chong, S. K. F.; Fleisher, D. R.; Hasler, W. L.; Hyman, P. E.; et al. (2008). "Cyclic vomiting syndrome in adults". Neurogastroenterology & Motility. 20 (4): 269-84. PMID 18371009. doi:10.1111/j.1365-2982.2008.01113.x.--></ref>
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->
== ผลที่ไม่พึงประสงค์ ==
ฤทธิ์ที่มีประโยชน์หลายอย่างของยา (เช่น ระงับประสาท คลายกล้ามเนื้อ คลายกังวล และช่วยให้ลืม) อาจกลายเป็นผลที่ไม่พึงประสงค์เมื่อไม่ต้องการ<ref name=" Hindmarch" />
เช่น ระงับประสาทหรือก่อความดันต่ำ
โดยผลจะเพิ่มขึ้นเมื่อใช้ร่วมกับยาที่กด[[ระบบประสาทกลาง]]อื่น ๆ<ref name="Walker-2005" /><ref name="Battaglia-2005" />
ผลที่ไม่พึงประสงค์อื่น ๆ รวมความสับสน ภาวะกล้ามเนื้อเสียสหการ (ataxia) การระงับไม่ให้สร้างความจำใหม่ และอาการเมาค้าง (hangover effects)
ถ้าใช้ยาเบ็นโซไดอาเซพีนเป็นระยะเวลายาว ก็จะไม่ชัดเจนว่าความพิกาารทางประชานจะกลับคืนสู่ปกติเมื่อเลิกยาหรือไม่
โดยความบกพร่องทางประชานจะคงยืนอย่างน้อย {{nowrap |6 เดือน}}หลังเลิกยา แต่อาจใช้เวลามากกว่านั้นเพื่อฟื้นสภาพ
ยาดูเหมือนจะมีผลร้ายต่อความจำมากกว่าเบ็นโซไดอาเซพีนชนิดอื่น ๆ
โดยมีผลต่อทั้ง[[ความจำชัดแจ้ง]] (explicit memory) และ[[ความจำโดยปริยาย]] (implicit memory)<ref name="Bishop, Curran 1998">
{{cite journal | last = Bishop | first = KI | author2 = Curran, HV | title = An investigation of the effects of benzodiazepine receptor ligands and of scopolamine on conceptual priming | journal = Psychopharmacology | date = December 1998 | volume = 140 | issue = 3 | pages = 345-53 | pmid = 9877014 | doi = 10.1007/s002130050775}}</ref><ref name="Bishop, Curran 1995">
{{cite journal | last = Bishop | first = KI | author2 = Curran, HV | title = Psychopharmacological analysis of implicit and explicit memory: a study with lorazepam and the benzodiazepine antagonist flumazenil | journal = Psychopharmacology | date = September 1995 | volume = 121 | issue = 2 | pages = 267-78 | pmid = 8545533 | doi = 10.1007/bf02245638}}</ref>
คนชราอาจหกล้มเพราะยา
ผลที่ไม่พึงประสงค์เกิดบ่อยกว่าในคนชรา และมีแม้เมื่อกินยาน้อยกว่าคนที่อายุน้อยกว่า
ยาอาจก่อหรือทำ[[โรคซึมเศร้า]]ให้แย่ลง
ปฏิกิริยาปฏิทรรศน์ก็อาจเกิดด้วย เช่น ชักเพิ่มขึ้น หรือตื่นเต้นมากขึ้น
โดยมีโอกาสมากกว่าในคนชรา เด็ก ผู้มีประวัติติดแอลกอฮอล์ และผู้มีประวัติดุร้ายหรือมีปัญหากับความโกรธ<ref name="Riss-2008" />
ฤทธิ์ของยาขึ้นอยู่กับขนาด ยิ่งมาก ฤทธิ์ (รวมทั้งผลข้างเคียง) ก็ยิ่งมาก
การใช้ขนาดน้อยที่สุดเพื่อให้ได้ผลที่ต้องการจะลดความเสี่ยงต่อผลที่ไม่พึงประสงค์
ยาระงับประสาทและยานอนหลับ รวมทั้งยานี้ สัมพันธ์กับความเสี่ยงตายสูงขึ้น<ref>{{cite journal | last1 = Kripke | first1 = DF | title = Mortality Risk of Hypnotics: Strengths and Limits of Evidence | journal = Drug Safety | date = February 2016 | volume = 39 | issue = 2 | pages = 93-107 | doi = 10.1007/s40264-015-0362-0 | pmid = 26563222 | url = https://escholarship.org/content/qt08d9f3d5/qt08d9f3d5.pdf?t=nz1gjv }}</ref>
การระงับประสาท (กดการหายใจ ลดความดันเลือดเป็นต้น) เป็นผลข้างเคียงที่คนกินยารายงานบ่อยที่สุด
ในกลุ่มคนไข้โรควิตกกังวล {{nowrap |3,500 คน}} ผลข้างเคียงที่บ่นมากที่สุดจากยาก็คือการระงับประสาท (15.9%) เวียนศีรษะ (6.9%) อ่อนเพลีย (4.2%) และเดินยืนไม่มั่นคง (3.4%)
ผลข้างเคียงจะเพิ่มขึ้นตามอายุ<ref name=RxList>{{cite web | url = http://www.rxlist.com/cgi/generic/loraz_ad.htm | title = Ativan side effects | year = 2007 | accessdate = 2007-08-10 | publisher = RxList | deadurl = yes | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070821134741/http://www.rxlist.com/cgi/generic/loraz_ad.htm | archivedate = 2007-08-21 }}</ref>
อนึ่ง ความพิการทางประชาน การเสียการยับยั้งใจ การกดการหายใจ และความดันต่ำ ก็อาจเกิดขึ้นด้วย<ref name="Arcangeli-2005" /><ref name="Gillies-2005" />
* ผลปฏิทรรศน์ - ในบางกรณี ผลปฏิทรรศน์จะเกิดกับยาเบ็นโซไดอาเซพีน เช่น เป็นปฏิปักษ์ ดุร้าย โกรธ และไม่สงบกายสงบใจมากขึ้น โดยมีผลกับยานี้มากกว่าเบ็นโซไดอาเซพีนชนิดอื่น ๆ<ref>
{{Cite journal | last1 = Sorel | first1 = L | last2 = Mechler | first2 = L | last3 = Harmant | first3 = J | title = Comparative trial of intravenous lorazepam and clonazepam im status epilepticus | journal = Clinical Therapeutics | year = 1981 | volume = 4 | issue = 4 | pages = 326-336 | pmid = 6120763 }}
</ref> ผลปฏิทรรศน์มีโอกาสเกิดเพิ่มในสถานการณ์ต่าง ๆ รวมทั้งเมื่อเพิ่มขนาดยา ในคนที่มี[[ความผิดปกติทางบุคลิกภาพ]] และในคนไข้จิตเวช การได้สิ่งเร้าที่ไม่น่าพอใจอาจจุดชนวนให้มีปฏิกิริยาเช่นนี้ แม้แพทย์อาจจะให้ยานี้เพื่อรับมือกับความเครียดความไม่น่าพอใจเช่นนี้โดยตรงตั้งแต่แรก เพราะผลปฏิทรรศน์ดูเหมือนจะขึ้นกับขนาดยา ดังนั้น ปกติก็จะหายไปเมื่อลดขนาดหรือเมื่องดยาโดยสิ้นเชิง<ref name="pmid3137624">
{{Cite journal | last1 = Bond | first1 = A | last2 = Lader | first2 = M | title = Differential effects of oxazepam and lorazepam on aggressive responding | journal = Psychopharmacology | volume = 95 | issue = 3 | pages = 369-373 | year = 1988 | pmid = 3137624 | doi = 10.1007/BF00181949 }}</ref><ref name="pmid15961964">
{{Cite journal | last1 = Pietras | first1 = CJ | last2 = Lieving | first2 = LM | last3 = Cherek | first3 = DR | last4 = Lane | first4 = SD | last5 = Tcheremissine | first5 = OV | last6 = Nouvion | first6 = S | title = Acute effects of lorazepam on laboratory measures of aggressive and escape responses of adult male parolees | journal = Behavioural Pharmacology | year = 2005 | volume = 16 | issue = 4 | pages = 243-251 | pmid = 15961964 | doi = 10.1097/01.fbp.0000170910.53415.77 }}</ref><ref name="pmid12186578">
{{Cite journal | last1 = Kalachnik | first1 = JE | last2 = Hanzel | first2 = TE | last3 = Sevenich | first3 = R | last4 = Harder | first4 = SR | title = Benzodiazepine behavioral side effects: review and implications for individuals with mental retardation | journal = American Journal of Mental Retardation | year = 2002 | volume = 107 | issue = 5 | pages = 376-410 | pmid = 12186578 | doi = 10.1352/0895-8017(2002)107<0376:BBSERA>2.0.CO;2 }}</ref><ref name="pmid15029082">
{{Cite journal | last1 = Michel | first1 = L | last2 = Lang | first2 = JP | title = (title in French) | trans-title = Benzodiazepines and forensic aspects | language = French | journal = L'Encéphale | volume = 29 | issue = 6 | pages = 479-485 | year = 2003 | pmid = 15029082 }}</ref><ref>
{{Cite journal | last1 = Mancuso | first1 = CE | last2 = Tanzi | first2 = MG | last3 = Gabay | first3 = M | title = Paradoxical reactions to benzodiazepines: literature review and treatment options | journal = Pharmacotherapy | year = 2004 | volume = 24 | issue = 9 | pages = 1177-1185 | pmid = 15460178 | doi = 10.1592/phco.24.13.1177.38089 | url = http://www.medscape.com/viewarticle/489358 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20121213142837/http://www.medscape.com/viewarticle/489358 | archivedate = 2012-12-13 }}</ref><ref name="pmid15198">
{{Cite journal | author = Goldney, RD | title = Paradoxical reaction to a new minor tranquilizer | journal = Medical Journal of Australia | year = 1977 | volume = 1 | issue = 5 | pages = 139-140 | pmid = 15198 }}</ref>
* การฆ่าตัวตาย - เบ็นโซไดอาเซพีนสัมพันธ์กับความเสี่ยงฆ่าตัวตายมากขึ้น อาจเป็นเพราะเสียการยับยั้งใจ<ref name=Doc2017/> โดยขนาดที่มากขึ้นดูจะเสี่ยงมากขึ้น
* ผลให้จำไม่ได้ ในบรรดายากลุ่มเบ็นโซไดอาเซพีน ยานี้มีผลให้จำไม่ได้ค่อนข้างมาก<ref name="Hindmarch" /><ref name="pmid15483562">{{Cite journal | last1 = Izaute | first1 = M | last2 = Bacon | first2 = E | title = Specific effects of an amnesic drug: effect of lorazepam on study time allocation and on judgment of learning | journal = Neuropsychopharmacology | volume = 30 | issue = 1 | pages = 196-204 | year = 2005 | pmid = 15483562 | doi = 10.1038/sj.npp.1300564 }}
</ref> แต่ในที่สุดก็จะชินผลเช่นนี้เมื่อใช้ยาเป็นประจำ เพื่อเลี่ยงไม่ให้เสียความจำ (หรือระงับประสาทมากเกินไป) ขนาดยาที่ให้แต่ละวันเบื้องต้นไม่ควรเกิน 2 มก. โดยยากินก่อนนอนก็เช่นกัน งานศึกษาการนอนหลับมีผู้เข้าร่วม {{nowrap |5 คน}}ได้รับยาลอราเซแพม 4 มก. ตอนกลางคืน วันต่อมา คน {{nowrap |3 คน}}มีจุดโหว่หลายจุดสำหรับความจำในวันนั้น โดยผลหายไปโดยสิ้นเชิงหลังจากได้ยาเป็นเวลา {{nowrap |2-3 วัน}}<ref name="pmid6120058">{{Cite journal | last1 = Scharf | first1 = MB | last2 = Kales | first2 = A | last3 = Bixler | first3 = EO | last4 = Jacoby | first4 = JA | last5 = Schweitzer | first5 = PK | title = Lorazepam-efficacy, side-effects, and rebound phenomena | journal = Clinical Pharmacology and Therapeutics | year = 1982 | volume = 31 | issue = 2 | pages = 175-179 | pmid = 6120058 | doi = 10.1038/clpt.1982.27 }}
</ref> ผลต่อความจำไม่สามารถประมาณจากระดับการระงับประสาทเพราะฤทธิ์สองอย่างไม่สัมพันธ์กัน
ยาที่ให้โดยไม่ได้กินในขนาดมาก ๆ หรือในระยะยาวบางครังสัมพันธ์กับ propylene glycol (ที่ใช้เป็นองค์ประกอบของยาที่ไม่ได้กิน) เป็นพิษ<ref name="Arcangeli-2005" /><ref name="Riker-2005">{{Cite journal | last1 = Riker | first1 = RR | last2 = Fraser | first2 = GL | title = Adverse events associated with sedatives, analgesics, and other drugs that provide patient comfort in the intensive care unit | journal = Pharmacotherapy | year = 2005 | volume = 25 | issue = 5 Pt 2 | pages = 8S-18S | doi = 10.1592/phco.2005.25.5_Part_2.8S | pmid = 15899744 }}</ref>
=== ข้อห้ามใช้ ===
ยาควรหลีกเลี่ยงในบุคคลต่อไปนี้คือ
* ผู้แพ้ยาหรือไวปฏิกิริยาต่อยา ไม่ว่าจะเป็นลอราเซแพม เบ็นโซไดอาเซพีนทุกชนิด หรือต่อองค์ประกอบของยากินหรือยาฉีด
* [[การหายใจล้มเหลว]] เพราะเบ็นโซไดอาเซพีนรวมทั้งยานี้ อาจกดการหายใจของระบบประสาทกลาง จึงเป็นข้อห้ามใช้สำหรับการหายใจล้มเหลวที่รุนแรง ตัวอย่างของการให้ยาอย่างไม่สมควรก็คือเพื่อคลายกังวลที่สัมพันธ์กับโรคหืดปัจจุบันที่ไม่ตอบสนองต่อยาพ่นหรือ[[สเตอรอยด์]] (acute severe asthma) ฤทธิ์คลายกังวลยังอาจมีผลลบต่อความพร้อมใจและสมรรถภาพในการพยายามหายใจ แต่ถ้าจำเป็นต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ อาจใช้ยาเพื่อระงับประสาทในะระดับลึก (deep sedation ยังไม่ถึงสลบ)
* พิษจากสาร ยาอาจมีปฏิกิริยาแบบเสริมกับผลของแอลกอฮอล์ ยาเสพติด หรือสารที่มีฤทธิ์ต่อจิตประสาทอื่น ๆ และดังนั้น จึงไม่ควรให้กับคนเมาไม่ว่าจะเป็นเพราะแอลกอฮอล์หรือยา
* ภาวะกล้ามเนื้อเสียสหการ (ataxia) นี่เป็นอาการทางประสาท โดยแขนขาและตัวจะขยับอย่างสั่น ๆ และอย่างเงอะงะ เพราะกล้ามเนื้อต่าง ๆ ไม่ประสานงานโดยเห็นชัดที่สุดเมื่อยืนหรือเดิน นี่เป็นอาการคลาสสิกของการเมาเหล้า เบ็นโซไดอาเซพีนไม่ควรให้กับบุคคลที่มีภาวะกล้ามเนื้อเสียสหการอยู่แล้ว
* [[ต้อหิน]]มุมแคบที่กำลังเกิด เพราะยามีฤทธิ์ขยายม่านตา ซึ่งอาจกวนการระบายสารน้ำ (aqueous humor) ที่อยู่ในห้องหน้า (anterior chamber) ของตา และดังนั้นอาจทำให้ต้อหินมุมแคบแย่ลง
* การหยุดหายใจช่วงนอน (sleep apnea) อาจแย่ลงเพราะผลกดระบบประสาทกลางของยา และอาจลดสมรรถภาพการป้องกันรักษาทางเดินอากาศหายใจของตนเมื่อหลับ<ref>{{Cite journal | last = Guilleminault | first = C. | date = 1990-03-02 | title = Benzodiazepines, breathing, and sleep | journal = The American Journal of Medicine | volume = 88 | issue = 3A | pages = 25S-28S | issn = 0002-9343 | pmid = 1968716 | doi = 10.1016/0002-9343(90)90282-I}}</ref>
* [[โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดร้าย]] ({{abbr |MG| myasthenia gravis }}) มีอาการเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรง และดังนั้น ยาคลายกล้ามเนื้อเช่นยานี้อาจทำให้อาการแย่ลง
* [[การตั้งครรภ์]]และการให้นมลูก ยานี้อยู่ในหมวดหมู่ D ของ[[องค์การอาหารและยาสหรัฐ]] ({{abbr |FDA| Food and Drug Administration }}) ซึ่งหมายความว่า ยาอาจเป็นอันตรายต่อทารกที่กำลังพัฒนาเมื่อกินในไตรมาศแรกของการตั้งครรภ์ หลักฐานยังสรุปไม่ได้ว่ายาที่กินในช่วงตั้งครรภ์ต้น ๆ มีผลเป็นเชาวน์ปัญญาที่ลดลง ปัญหาพัฒนาการทางประสาท สภาพวิรูปในโครงสร้างหัวใจและใบหน้า หรือสภาพวิรูปอื่นของเด็กเกิดใหม่บางคนหรือไม่ ยาที่ให้หญิงตั้งครรภ์ก่อนคลอดอาจก่อภาวะกล้ามเนื้อตึงตัวน้อย (hypotonia) ในทารก<ref>{{Cite journal | author = Kanto, JH | title = Use of benzodiazepines during pregnancy, labour and lactation, with particular reference to pharmacokinetic considerations | journal = Drugs | year = 1982 | volume = 23 | issue = 5 | pages = 354-380 | pmid = 6124415 | doi = 10.2165/00003495-198223050-00002 }}
</ref> หรือกดการหายใจแล้วทำให้ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ การใช้ยาเป็นประจำในไตรมาศที่ 3 ช่วงตั้งครรภ์หลัง ๆ ทำให้ทารกเสี่ยงมีอาการขาดเบ็นโซไดอาเซพีน มีอาการเป็นภาวะกล้ามเนื้อตึงตัวน้อย ไม่ดูดนม หยุดหายใจ เขียวคล้ำ (cyanosis) และการตอบสนองทาง[[เมทาบอลิซึม]]ที่พิการต่อไข้หวัด ภาวะกล้ามเนื้อตึงตัวน้อยในทารกและอาการขาดยาเบ็นโซไดอาเซพีนในเด็กเกิดใหม่รายงานว่า คงยืนเป็นชั่วโมง ๆ จนถึงเป็นเดือน ๆ หลังคลอด<ref>{{Cite journal | author = McElhatton, PR | title = The effects of benzodiazepine use during pregnancy and lactation | journal = Reproductive Toxicology | year = 1994 | volume = 8 | issue = 6 | pages = 461-475 | pmid = 7881198 | doi = 10.1016/0890-6238(94)90029-9 }}
</ref> ยายังอาจยับยั้งกระบวนการเมแทลอลิซึมของ[[บิลิรูบิน]] (bilirubin glucuronidation<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua | name = glucuronidation |
กระบวนการ '''glucuronidation''' มักเกิดในกระบวนการเมแทบอลิซึมของสารต่าง ๆ รวมทั้งยา มลพิษ [[บิลิรูบิน]] แอนโดรเจน [[เอสโตรเจน]] มิเนราโลคอร์ติคอยด์ กลูโคคอร์ติคอยด์ ({{abbr |GCs| glucocorticoids }}) สารอนุพันธ์ของกรดไขมัน เรตินอยด์ และกรดน้ำดี
โดยเกี่ยวข้องกับพันธะแบบ glycosidic (เป็น[[พันธะโคเวเลนต์]]ที่เชื่อม[[คาร์โบไฮเดรต]]กับอีกกลุ่มซึ่งอาจจะเป็นหรือไม่เป็นคาร์โบไฮเดรต)
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->) ของตับ ซึ่งก่อ[[ดีซ่าน]] (ตัวเหลืองตาเหลือง) ยายังพบว่าอยู่ในนมแม่ จึงต้องระวังเมื่อให้นมลูก
=== บุคคลในกลุ่มเฉพาะ ๆ ===
* เด็กและคนชรา ความปลอดภัยและประสิทธิผลยังไม่ชัดเจนสำหรับเด็กอายุน้อยกว่า {{nowrap |18 ปี}}แต่ก็มักใช้ยารักษาอาการชัก ขนาดที่ใช้ต้องจำเพาะเฉพาะบุคคล โดยเฉพาะคนชราที่อ่อนแอและเสี่ยงต่อการระงับประสาทเกินมากกว่า การใช้รักษาในระยะยาวอาจทำให้ระบบ[[ประชาน]]/ความคิดบกพร่อง โดยเฉพาะในคนชรา และอาจฟื้นสภาพได้เพียงเป็นบางส่วนเท่านั้น คนชราย่อยสลายเบ็นโซไดอาเซพีนได้ช้ากว่าคนที่อ่อนวัยกว่า ไวต่อผลไม่พึงประสงค์ของเบ็นโซไดอาเซพีนมากกว่าแม้จะมีระดับในเลือดเท่ากัน อนึ่ง คนชรามักกินยาต่าง ๆ มากกว่าซึ่งอาจมีปฏิกิริยาหรือเพิ่มผลของเบ็นโซไดอาเซพีน เบ็นโซไดอาเซพีนรวมทั้งลอราเซแพมพบว่า เพิ่มความเสี่ยงหกล้มและกระดูกหักในคนชรา ดังนั้น ขนาดยาที่แนะนำสำหรับคนชราจะอยู่ที่ประมาณครึ่งหนึ่งของที่ให้กับบุคคลที่อายุน้อยกว่า และให้ใช้ไม่เกิน {{nowrap |2 อาทิตย์}}<ref name="Riss-2008" /><ref name="Authier-2009">{{Cite journal | last1 = Authier | first1 = N | last2 = Balayssac | first2 = D | last3 = Sautereau | first3 = M | last4 = Zangarelli | first4 = A | last5 = County | first5 = P | last6 = Somogyi | first6 = AA | last7 = Vennat | first7 = B | last8 = Llorca | first8 = PM | last9 = Eschalier | first9 = A | title = Benzodiazepine dependence: focus on withdrawal syndrome | journal = Annales Pharmaceutiques Françaises | year = 2009 | volume = 67 | issue = 6 | pages = 408-413 | doi = 10.1016/j.pharma.2009.07.001 | pmid = 19900604 }}
</ref> ยายังอาจกำจัดออกจากร่างกายได้ช้ากว่าในคนชรา ซึ่งอาจมีผลให้สะสมยา ทำให้ยามีผลมากขึ้น<ref name="Butler-2008">{{Cite journal | last1 = Butler | first1 = JM | last2 = Begg | first2 = EJ | title = Free drug metabolic clearance in elderly people | journal = Clinical Pharmacokinetics | year = 2008 | volume = 47 | issue = 5 | pages = 297-321 | doi = 10.2165/00003088-200847050-00002 | pmid = 18399712 }}
</ref> ลอราเซแพม โดยเหมือนกับเบ็นโซไดอาเซพีนและน็อนเบ็นโซไดอาเซพีน (nonbenzodiazepine) เป็นเหตุให้เสียดุลร่างกายและให้ยืนไม่เสถียรในบุคคลที่ตื่นขึ้นตอนกลางคืนหรือแม้แต่ตอนเช้า ดังนั้น จึงมีรายงานบ่อย ๆ ว่าล้มหรือกระดูกสะโพกหัก การกินร่วมกับแอลกอฮอล์ยังเพิ่มความพิการเช่นนี้ด้วย แต่ทานบ่อยเข้าก็จะชินต่อความพิการไปบ้าง<ref name="Mets-2010"/>
* [[ตับวาย|ตับ]]และ[[ไตวาย]] ยานี้อาจปลอดภัยกว่าเบ็นโซไดอาเซพีนชนิดอื่น ๆ ในบุคคลที่ตับทำงานได้ไม่ดี โดยเหมือนกับยา oxazepam (เป็นเบ็นโซไดอาเซพีนอีกชนิดหนึ่ง) เพราะเมแทลิซึมไม่อาศัยกระบวนการออกซิเดชันในตับ อาศัยแต่กระบวนการ glucuronidation{{Efn-ua | name = glucuronidation}} โดยกลายเป็น ลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์ (lorazepam-glucuronide) ดังนั้น ตับที่ทำงานได้ไม่สมบูรณ์ก็ไม่ทำให้สะสมยาจนเกิดผลที่ไม่พึงประสงค์<ref name="pmid8700792">{{Cite journal | author = Peppers, MP | title = Benzodiazepines for alcohol withdrawal in the elderly and in patients with liver disease | journal = Pharmacotherapy | year = 1996 | volume = 16 | issue = 1 | pages = 49-57 | pmid = 8700792 | doi = 10.1002/j.1875-9114.1996.tb02915.x | doi-broken-date = 2019-08-19 }}
</ref> เช่นเดียวกัน โรคไตก็มีผลน้อยมากต่อระดับลอราเซแพมในเลือด<ref name="Olkkola-2008" />
* การให้ยานำก่อนผ่าตัด ในบางประเทศ การยินยอมให้รักษาของคนไข้หลังจากได้ยานำคือ ลอราเซแพม อาจถูกฟ้องยกเลิกได้ในภายหลัง แพทย์พยาบาลต้องใช้พยานที่ 3 เพื่อป้องกันจากถูกกล่าวหาว่าทำการผิด ๆ เมื่อกำลังรักษาด้วยยานี้ การกล่าวหาอาจเกิดเพราะคนไข้เสียความจำอย่างไม่สมบูรณ์ การเสียการยับยั้งใจ สมรรถภาพการรับรู้สถานการณ์อาศัยตัวช่วยที่แย่ลง เพราะมีผลตกค้างค่อนข้างนาน (รวมทั้งระงับประสาท ภาวะกล้ามเนื้อเสียสหการ ความดันเลือดต่ำ และการเสียความจำ) การให้ยานำจึงดีสุดสำหรับคนไข้ที่อยู่ใน รพ. คนไข้ไม่ควรให้กลับบ้านจาก รพ. ภายใน {{nowrap |24 ชม.}} หลังได้รับยานำคือ ลอราเซแพม นอกจากจะมีผู้คอยตามช่วยเหลือ คนไข้ไม่ควรขับรถ ทำงานกับเครื่องจักร หรือใช้แอลกอฮอล์ในช่วงนี้
* ผู้ที่ติดยาและแอลกอฮอล์ จะเสี่ยงใช้ลอราเซแพมอย่างผิด ๆ<ref name="Authier-2009" />
* [[ความผิดปกติทางจิต]]อื่น ๆ ที่เป็นร่วมกันก็จะเพิ่มความเสี่ยงการติดหรือผลปฏิทรรศน์ที่ไม่พึงประสงค์ของยา<ref name="Authier-2009" />
=== ความชินและการติด ===
การติดยาที่ปรากฏโดยเป็นอาการขาดยาจะเกิดในคน {{nowrap |1 ใน 3}} ที่ใช้ยาเบ็นโซไดอาเซพีนรักษาเกินกว่า {{nowrap |4 สัปดาห์}}
ขนาดที่สูงหรือการใช้ยาในระยะยาวจะเพิ่มความเสี่ยงการติดยา
ยาที่มีฤทธิ์แรงและมี[[ครึ่งชีวิต]]ค่อนข้างสั้น เช่นยานี้, alprazolam และ triazolam เสี่ยงติดยาสูงสุด<ref name="Riss-2008" />
การชินยาเบ็นโซไดอาเซพีนก็จะเกิดด้วยถ้าใช้เป็นประจำ
ซึ่งเป็นผลที่ต้องการสำหรับฤทธิ์ให้จำไม่ได้และฤทธิ์ระงับประสาท แต่ไม่พึงประสงค์สำหรับฤทธิ์คลายกังวล ช่วยให้นอนหลับ และฤทธิ์ต้านการชัก
คนไข้เบื้องต้นจะบรรเทาจากความวิตกกังวลและนอนไม่หลับอย่างมาก แต่อาการจะค่อย ๆ กลับมาโดยค่อนข้างเร็วสำหรับการนอนไม่หลับ แต่จะช้ากว่าสำหรับอาการวิตกกังวล
หลังจากใช้ยาเบ็นโซไดอาเซพีนเป็นประจำ {{nowrap |4-6 เดือน}} ประสิทธิผลของยาจะลดลง{{ต้องการอ้างอิงเฉพาะส่วน | reason = Need citation for this claim. | date = April 2019}}
ถ้าใช้รักษาเป็นปกติเกินกว่า {{nowrap |4-6 เดือน}} อาจต้องเพิ่มขนาดยาเพื่อให้มีฤทธิ์เช่นเดียวกัน แต่ "อาการดื้อยา" จริง ๆ อาจเป็นอาการขาดยาเบ็นโซไดอาเซพีน<ref name="pmid10779253">{{Cite journal | last1 = Longo | first1 = LP | last2 = Johnson | first2 = B | title = Addiction: Part I. Benzodiazepines - side effects, abuse risk and alternatives | journal = American Family Physician | year = 2000 | volume = 61 | issue = 7 | pages = 2121-2128 | pmid = 10779253 | url = http://www.aafp.org/afp/20000401/2121.html | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080512180747/http://www.aafp.org/afp/20000401/2121.html | archivedate = 2008-05-12 }}</ref>
เพราะเกิดอาการชินยาสำหรับฤทธิ์ต้านการชัก โดยทั่วไปจึงไม่แนะนำให้รักษา[[โรคลมชัก]]ในระยะยาว
เพราะแม้การเพิ่มขนาดจะแก้การชินยาได้ แต่การชินยาในขนาดที่สูงขึ้นก็อาจเกิดขึ้นได้โดยผลข้างเคียงก็ยังอาจคงยืนต่อไปหรือแย่ลง
กลไกการชินยาเบ็นโซไดอาเซพีนเป็นเรื่องซับซ้อน อาศัยการลดตัวรับกาบาเอ (GABA<sub>A</sub> receptor downregulation)<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua |
ในการสร้างผลผลิตของยีนใน[[สิ่งมีชีวิต]] '''การลดผลผลิตของยีน''' (downregulation) เป็นกระบวนการที่[[เซลล์]]ลดจำนวนองค์ประกอบของเซลล์ เช่น [[อาร์เอ็นเอ]]หรือ[[โปรตีน]] โดยเป็นการตอบสนองต่อ[[สิ่งเร้า]]ภายนอก
กระบวนการคู่กันก็คือการเพิ่มองค์ประกอบตามที่ว่าซึ่งเรียกว่า '''การเพิ่มผลผลิตของยีน''' (upregulation)
ตัวอย่างของการลดผลผลิตของยีนก็คือการลดจำนวน[[หน่วยรับ]]โมเลกุลหนึ่ง ๆ ของเซลล์ โมเลกุลเช่น[[ฮอร์โมน]]หรือ[[สารสื่อประสาท]] ซึ่งลดความไวการตอบสนองของเซลล์ต่อโมเลกุลนั้น ๆ
นี่เป็นตัวอย่างของกลไก[[ป้อนกลับเชิงลบ]]เฉพาะที่
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->,
การเปลี่ยนโครงสร้างหน่วยย่อยของตัวรับ GABA<sub>A</sub>, กระบวนการ uncoupling<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua |
ในประสาท-จิต-เภสัชวิทยา '''uncoupling''' หรือ '''decoupling''' เป็นกระบวนการที่จุดเชื่อมระหว่าง[[หน่วยรับ]] (receptor) กับ[[ลิแกนด์]] หรือโดเมนแยกออกจากกัน ปรับแนว หรือดึงเข้าในเซลล์โดยเป็นผลของการชินยาเนื่องจากการได้สารหรือพิษที่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาทเป็นระยะเวลานาน
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->
หรือการดูดจุดเชื่อมเบ็นโซไดอาเซพีนกับหน่วยรับ GABA<sub>A</sub> เข้าในเซลล์ และการเปลี่ยนแปลง[[การแสดงออกของยีน]]<ref name="Riss-2008" />
โอกาสติดลอราเซแพมค่อข้างสูงเทียบกับเบ็นโซไดอาเซพีนชนิดอื่น ๆ
เพราะมีครึ่งชีวิตในเลือดค่อนข้างสั้น อยู่จำกัดโดยหลักในเส้นเลือด และมี[[เมแทบอไลต์]]ที่ไม่ออกฤทธิ์ จึงอาจก่ออาการขาดยาแม้ในระหว่างมื้อยา ทำให้อยากยามื้อต่อไป จึงอาจเสริมแรงการติดยาทางใจ
เพราะมีฤทธิ์แรง แม้ยาเม็ดเล็กสุดที่ 0.5 มก. ก็ยังมีฤทธิ์อย่างสำคัญ ประเทศที่ใช้ยาเม็ดเล็กสุดขนาด {{nowrap |1 มก.}} เช่นสหราชอาณาจัก ก็จะมีปัญหาเช่นนี้มากขึ้น
เพื่อลดความเสี่ยงการติดทั้งทางกายและใจ ควรใช้ยานี้ในระยะสั้น และในขนาดน้อยที่สุดซึ่งได้ผล
ไม่ว่าจะใช้ยาเบ็นโซไดอาเซพีนใด ๆ ในระยะยาว แนะนำให้ค่อย ๆ หยุดยาโดยใช้เวลาเป็นอาทิตย์ ๆ เป็นเดือน ๆ หรือยาวนานกว่านั้น ตามขนาดและระยะที่ใช้ ตามระดับการติดและตามคนไข้
ลอราเซแพมที่ใช้ในระยะยาวอาจเลิกง่ายกว่าถ้าเปลี่ยนไปใช้ยา[[ไดแอซิแพม]]ในขนาดเดียวกันจนรู้สึกเสถียร แล้วค่อย ๆ ลดขนาด
ข้อดีของการลดขนาดไดแอซิแพมก็คือ เพราะมีครึ่งชีวิตยาวนานกว่า ({{nowrap |20-200 ชม.}}) และมีเมแทบอไลต์ที่ออกฤทธิ์ จึงจะรู้สึกขาดยาน้อยกว่า<ref>{{cite web | url = http://www.benzo.org.uk/ashvtaper.htm | title = Reasons for a diazepam (Valium) taper | author = Ashton, HC | date = April 2001 | access-date = 2007-06-01 | publisher = benzo.org.uk }}</ref>
=== การขาดยา ===
การเลิกยาอย่างทันทีหรือเร็วเกินไป อาจก่อความวิตกกังวลและอาการขาดยา เช่นที่เห็นจากการขาดเหล้าหรือขาด[[บาร์บิเชอเรต]]
เหมือนยาเบ็นโซไดอาเซพีนอื่น ๆ ลอราเซแพมอาจทำให้ติดยาทางกาย การติดยาทางใจ และอาการขาดยาเบ็นโซไดอาเซพีน (benzodiazepine withdrawal syndrome)
ยิ่งใช้ขนาดมากหรือยาวนานเท่าไร โอกาสเสี่ยงอาการขาดยาที่เป็นทุกข์ก็มากขึ้นเท่านั้น
แต่การขาดยาก็ยังสามารถเกิดจากการใช้ขนาดธรรมดา ๆ และหลังจากการใช้ในระยะสั้น
การรักษาด้วยเบ็นโซไดอาเซพีนควรหยุดให้เร็วที่สุดโดยค่อย ๆ ลดขนาด<ref>{{Cite journal | last1 = MacKinnon | first1 = GL | last2 = Parker | first2 = WA | title = Benzodiazepine withdrawal syndrome: a literature review and evaluation | journal = The American Journal of Drug and Alcohol Abuse | year = 1982 | volume = 9 | issue = 1 | pages = 19-33 | pmid = 6133446 | doi = 10.3109/00952998209002608 }}</ref>
อาการเกิดโรคอีก (rebound effect) มักเหมือนกับอาการที่กำลังรักษา แต่ปกติจะรุนแรงกว่าและอาจ[[การวินิจฉัยทางการแพทย์|วินิจฉัย]]ได้ยาก
อาการขาดยาอาจเริ่มตั้งแต่ความวิตกกังวลและการนอนไม่หลับเบา ๆ จนถึงอาการที่รุนแรงกว่า เช่น [[ชัก]]และ[[อาการโรคจิต]]
ความเสี่ยงและความรุนแรงของการขาดยาจะเพิ่มขึ้นถ้าใช้ยาระระยาว ใช้ขนาดสูง การลดยาอย่างฉับพลันหรือเร็วเกิน ในบรรดาปัจจัยต่าง ๆ
เบ็นโซไดอาเซพีนที่มีฤทธิ์ระยะสั้น ๆ เช่น ลอราเซแพมมีโอกาสก่ออาการขาดยาที่รุนแรงกว่าเทียบกับยาที่มีฤทธิ์นาน<ref name="Riss-2008" />
อาการขาดยาสามารถเกิดได้แม้ใช้ในขนาดรักษาเพียงแค่อาทิตย์เดียว
อาการรวมทั้งปวดหัว, วิตกกังวล, เครียด, ซึมเศร้า, นอนไม่หลับ, อยู่ไม่เป็นสุข, สับสน, หงุดหงิด, เหงื่อออก, อารมณ์ละเหี่ย, เวียนหัว, derealization<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua | name = derealization |
'''[[derealization]]''' (DR) เป็น[[การรับรู้]]ที่เปลี่ยนไป หรือเป็นประสบการณ์กับโลกที่ดูเหมือนไม่จริง
อาการอื่น ๆ รวมทั้งรู้สึกว่าสิ่งแวดล้อมไม่เป็นไปตามธรรมชาติ ไร้อารมณ์ ไร้ความซับซ้อน<ref name="DSM-IV-TR" />
มันเป็นอาการ[[ดิสโซสิเอทีฟ]]ของโรคหลายอย่าง
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->,
[[depersonalization]], ปลายนิ้วปลายแขนขาชา, ไวแสง เสียง กลิ่น, [[การรับรู้]]บิดเบือน, [[คลื่นไส้]], [[อาเจียน]], ไม่อยากอาหาร, [[ประสาทหลอน]], [[เพ้อ]], [[ชัก]], สั่น, ตะคริวท้อง, [[ปวดกล้ามเนื้อ]], กายใจไม่สงบ, [[ใจสั่น]], [[หัวใจเต้นเร็ว]], ตื่นตระหนก (panic attack), เสีย[[ความจำระยะสั้น]] และ[[ไข้สูง]]
ร่างกายใช้เวลา {{nowrap |18-36 ชม.}} เพื่อกำจัดเบ็นโซไดอาเซพีนออก<ref>{{cite web | url = https://www.fda.gov/medwatch/safety/2007/Apr_PI/Ativan_PI.pdf | title = Ativan Labeling Revision | date = April 2007 | accessdate = 2007-10-03 | publisher = FDA | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20080307080808/https://www.fda.gov/medwatch/safety/2007/Apr_PI/Ativan_PI.pdf | archive-date = 2008-03-07 }}</ref>
=== ปฏิกิริยา ===
ยาไม่ทำให้ถึงตายถ้ากินเกิน แต่อาจกดการหายใจถ้ากินเกินขนาดพร้อมกับแอลกอฮอล์
การกินผสมนี้ยังเพิ่มฤทธิ์ให้เสียการยับยั้งชั่งใจและเสียความจำ จึงอาจทำเรื่องอับอายหรืออาชญากรรม
นักวิชาการบางพวกแนะนำให้เตือนคนไข้ไม่ให้ดื่มแอลกฮอล์เมื่อกำลังรักษาด้วยยา<ref name="Hindmarch" /><ref name="PI">{{cite web | publisher = Genus Pharmaceuticals | title = Lorazepam: Patient Information Leaflet, UK, 1998 | url = http://www.benzo.org.uk/lorazepam.htm | date = 1998-01-21 | accessdate = 2007-05-14 }}</ref>
แต่การเตือนแบบโต้ง ๆ อย่างนี้ก็ไม่ได้ทั่วไป<ref>{{cite web | url = http://www.patient.co.uk/showdoc/30002635 | title = Lorazepam | publisher = Patient UK | date = 2006-10-25 | accessdate = 2007-05-14 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070927173700/http://www.patient.co.uk/showdoc/30002635 | archivedate = 2007-09-27 }}</ref>
ผลไม่พึงประสงค์อาจรุนแรงขึ้นเมื่อใช้กับยาอื่น ๆ เช่น [[โอปิออยด์]]หรือ[[ยานอนหลับ]]อื่น ๆ<ref name="Olkkola-2008" />
ยาอาจมีปฏิกิริยากับ rifabutin<ref name="Baciewicz-2008">{{Cite journal | last1 = Baciewicz | first1 = AM | last2 = Chrisman | first2 = CR | last3 = Finch | first3 = CK | last4 = Self | first4 = TH | title = Update on rifampin and rifabutin drug interactions | journal = American Journal of the Medical Sciences | year = 2008 | volume = 335 | issue = 2 | pages = 126-136 | doi = 10.1097/MAJ.0b013e31814a586a | pmid = 18277121 }}</ref> (เป็นยาปฏิชีวนะปกติใช้รักษา[[วัณโรค]]และการติดเชื้อ Mycobacterium avium complex)
ยา valproate (โดยหลักใช้รักษา[[โรคลมชัก]] [[โรคอารมณ์สองขั้ว]] และป้องกัน[[ไมเกรน]]) ยับยั้ง[[เมแทบอลิซึม]]ของลอราเซแพม เทียบกับ[[คาร์บามาเซพีน]], lamotrigine (ใช้รักษาโรคลมชักและโรคอารมณ์สองขั้ว), phenobarbital (ใช้รักษาโรคลมชัก), [[เฟนิโทอิน]] และ rifampin (เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้รักษาการติดเชื้อโรคมีวัณโรคเป็นต้น) ที่เพิ่มเมแทบอลิซึมของมัน
ยาต่าง ๆ เช่น ยาแก้ซึมเศร้าบางอย่าง ยาแก้ชักเช่น phenobarbital, [[เฟนิโทอิน]] และ[[คาร์บามาเซพีน]] [[ยาต้านฮิสตามีน]]ที่มีฤทธิ์ระงับประสาท [[โอปิแอต]] [[ยารักษาโรคจิต]]และ[[แอลกอฮอล์]] ซึ่งล้วนเมื่อกินร่วมกับลอราเซแพมอาจมีผลระงับประสาทเพิ่มขึ้น<ref name="Riss-2008" />
=== ยาเกินขนาด ===
ในกรณีที่สงสัยว่ากินยาลอราเซแพมเกินขนาด สำคัญที่จะรู้ว่าเป็นผู้ใช้ยาลอราเซแพมหรือเบ็นโซไดอาเซพีนอื่น ๆ เป็นประจำหรือไม่ เพราะการใช้เป็นประจำจะทำให้ชินยา
และต้องพิจารณาด้วยว่า ได้บริโภคสารอื่น ๆ เข้าไปด้วยหรือไม่
อาการแสดงการกินยาเกินเริ่มจากความสับสน [[พูดไม่เป็นความ]] ปฏิกิริยาปฏิทรรศน์ ง่วงซึม กล้ามเนื้อตึงตัวน้อย กล้ามเนื้อเสียสหการ ความดันเลือดต่ำ ภาวะเหมือนถูกสะกดจิต [[โคม่า]] ระบบหัวใจและหลอดเลือดถูกกด หายใจน้อยเกิน และความตาย
การรักษาในเบื้องต้นรวมทั้งยาทำให้อาเจียน (emetic) ล้างท้อง และคาร์บอนกัมมันต์ (activated carbon)
ไม่เช่นนั้นแล้ว ก็เพียงแค่สังเกตดูอาการรวมทั้ง[[ชีวสัญญาณ]]ต่าง ๆ การดูแล และถ้าจำเป็น เมื่อพิจารณาถึงอันตรายที่อาจมีเพราะทำอย่างนี้แล้ว ให้ยา flumazenil<!--*** เริ่มเชิงอรรถ ***-->{{Efn-ua |
'''flumazenil''' (หรือ flumazepil มีรหัส Ro 15-1788) เป็นสารต้านหน่วยรับเบ็นโซไดอาเซพีนที่เฉพาะเจาะจง (selective benzodiazepine receptor antagonist)<ref>{{Cite journal | pmid = 8693922 | title = Pharmacology of flumazenil | year = 1995 }}<!-- Whitwam, J. G.; Amrein, R. (1995-01-01). "Pharmacology of flumazenil". Acta Anaesthesiologica Scandinavica. Supplementum. 108: 3-14. ISSN 0515-2720. PMID 8693922 --></ref>
มีแบบทั้งใช้ฉีดและฉีดเข้าจมูก
มันมีฤทธิ์เป็นปฏิปักษ์และฤทธิ์ต้านพิษของเบ็นโซไดอาเซพีนที่ใช้เพื่อรักษา ผ่านกระบวนการ competitive inhibition
}}<!--*** จบเชิงอรรถ ***-->
ทางเส้นเลือดดำ
ในสถานการณ์อุดมคติ คนไข้ควรอยู่ในที่มี[[การพยาบาล]]อย่าง[[เมตตา]] ไร้สิ่งที่ทำให้หงุดหงิด เพราะเบ็นโซไดอาเซพีนเพิ่มโอกาสให้เกิดปฏิกิริยาปฏิทรรศน์
ถ้าให้ความเห็นใจแม้เมื่อแกล้งทำ คนไข้อาจตอบสนองอย่างเอื้ออารี แต่ก็ยังอาจตอบสนองต่อสิ่งที่ทำให้หงุดหงิดอย่างไม่สมเหตุผล<ref>{{cite book | publisher = Council of Europe, Pompidou Group | location = Strassbourg | year = 2002 | title = Contribution to the sensible use of benzodiazepines | isbn = 978-92-871-4751-6 }}</ref>
การให้คำปรึกษาแนะนำ (counseling) ไม่ค่อยมีคุณค่าในกรณีนี้ เพราะคนไข้ไม่น่าจะจำเหตุการณ์นี้ได้ เหตุฤทธิ์ทำให้จำไม่ได้ของยา
=== การตรวจจับในร่างกาย ===
ลอราเซแพมสามารถวัดได้ใน[[เลือด]]หรือ[[น้ำเลือด]]เพื่อยืนยันความเป็นพิษในคนไข้ใน รพ. หรือเป็นหลักฐานเพื่อจับว่าขับรถเมื่อเมา หรือเพื่อช่วยชัณสูตรศพ
ความเข้มข้นในเลือดปกติมีพิสัย {{nowrap |10-300 [[ไมโครกรัม]]/[[ลิตร]]}}สำหรับบุคคลที่ได้ยาเพื่อรักษาหรือสำหรับบุคคลที่ถูกจับว่าขับรถเมื่อเมา
พิสัย {{nowrap |300-1,000 [[ไมโครกรัม]]/[[ลิตร]]}} จะพบในคนไข้ที่ได้ยาเกิน<ref>{{cite book | author = Baselt, R | title = Disposition of Toxic Drugs and Chemicals in Man | edition = 8th | publisher = Biomedical Publications | location = Foster City, CA | year = 2008 | pages = 860-862 }}</ref>
แต่ลอราเซแพมอาจตรวจไม่พบด้วยวิธีการตรวจเบ็นโซไดอาเซพีนในปัสสาวะที่ใช้อย่างสามัญ<ref>
{{cite book | last1 = Shaw | first1 = Leslie M. | title = The Clinical Toxicology Laboratory: Contemporary Practice of Poisoning Evaluation | date = 2001 | publisher = Amer. Assoc. for Clinical Chemistry | isbn = 9781890883539 | page = 216 | url = https://books.google.ca/books?id=pXvFGqz44pYC&pg=PA216 | language = en}}</ref><ref>
{{cite book | last1 = Ries | first1 = Richard K. | last2 = Miller | first2 = Shannon C. | last3 = Fiellin | first3 = David A. | title = Principles of Addiction Medicine | date = 2009 | publisher = Lippincott Williams & Wilkins | isbn = 9780781774772 | page = 301 | url = https://books.google.ca/books?id=j6GGBud8DXcC&pg=PA301 | language = en}}</ref>
== เภสัชวิทยา ==
ยามีฤทธิ์คลายกังวล ฤทธิ์ระงับประสาท ฤทธิ์ยานอนหลับ ฤทธิ์ให้จำไม่ได้ ฤทธิ์ต้านการชัก และฤทธิ์คลายกล้ามเนื้อ<ref name="Mandrioli-2008">{{Cite journal | last1 = Mandrioli | first1 = R | last2 = Mercolini | first2 = L | last3 = Raggi | first3 = MA | title = Benzodiazepine metabolism: an analytical perspective | journal = Current Drug Metabolism | year = 2008 | volume = 9 | issue = 8 | pages = 827-844 | doi = 10.2174/138920008786049258 | pmid = 18855614 | url = https://zenodo.org/record/1067769 }}</ref>
เป็นยาเบ็นโซไดอาเซพีนมีฤทธิ์แรง ออกฤทธิ์เร็วปานกลาง ความพิเศษ<ref>
{{cite journal | last1 = Pompéia | first1 = S | last2 = Manzano | first2 = GM | last3 = Tufik | first3 = S | last4 = Bueno | first4 = OF | title = What makes lorazepam different from other benzodiazepines? | journal = Journal of Physiology | volume = 569 | issue = Pt 2 | pages = 709; author reply 710 | year = 2005 | pmid = 16322061 | pmc = 1464231 | doi = 10.1113/jphysiol.2005.569005 }}</ref><ref>
{{Cite journal | author = Chouinard, G | title = Issues in the clinical use of benzodiazepines: potency, withdrawal, and rebound | journal = Journal of Clinical Psychiatry | year = 2004 | volume = 65 | issue = Suppl 5 | pages = 7-12 | pmid = 15078112 | url = http://article.psychiatrist.com/?ContentType=START&ID=10000770 }}</ref>,
ข้อดีและข้อเสียของยาโดยหลักมาจากคุณสมบัติทาง[[เภสัชจลนศาสตร์]]ของมัน คือ ละลายน้ำและลิพิดได้ไม่ดี ยึดกับโปรตีนได้ดี มีเมแทบอลิซึมที่ไม่อาศัยออกซิเดชั่นโดยแปลงเป็นรูปแบบกลูคิวโรไนด์ (glucuronide) ที่ไม่มีฤทธิ์ทางเภสัช<ref>
{{Cite book | author = British Medical Association and Royal Pharmaceutical Society of Great Britain | title = British National Formulary | date = March 2007 | edition = v53 | isbn = 978-0-85369-731-2 | publisher = BMJ and RPS Pub. | location = London | title-link = British National Formulary }}</ref><ref>
{{cite web | last1 = Nimmo | first1 = R | last2 = Ashton | first2 = CH | title = Benzodiazepine Equivalence Table | url = http://www.benzo.org.uk/bzequiv.htm | publisher = benzo.org.uk | date = March 2007 | accessdate = 2007-05-13}}</ref>
ครึ่งชีวิตของยาอยู่ที่ {{nowrap |10-20 ชม.}}<ref>{{cite web | url = http://www.bcnc.org.uk/equivalence.html | title = Benzodiazepine equivalency table | accessdate = 2007-09-23 | author = Ashton, CH | date = April 2007 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070928121055/http://www.bcnc.org.uk/equivalence.html | archivedate = 2007-09-28 }}</ref>
=== เภสัชจลนศาสตร์ ===
ลอราเซแพมมักยึดอยู่กับโปรตีน (highly protein bound) และผ่าน[[เมแทบอลิซึม]]กลายเป็น[[เมแทบอไลต์]]ที่ไม่มีฤทธิ์โดยมาก<ref name="Riss-2008" />
เพราะละลายใน[[ลิพิด]]ได้น้อย จึงดูดเข้าผ่าน[[ทางเดินอาหาร]]ค่อนข้างช้า และไม่เหมาะให้ยาทาง[[ทวารหนัก]]
แต่ก็เพราะละลายในลิพิดได้ไม่ดีและโดยมากยึดอยู่กับโปรตีน (85-90%<ref name="Lorzem" />) จึงหมายถึงว่า โดยมากมันอยู่ในหลอดเลือดและก่อฤทธิ์สูงสุดได้ค่อนข้างยาว
เทียบกับยา[[ไดแอซิแพม]]ที่ละลายในลิพิดได้ดี ซึ่งแม้จะดูดซึมได้ดีทางปากหรือทางทวารหนัก แต่ก็กระจายจากน้ำเลือดไปยังส่วนอื่นของร่างกายโดยเฉพาะไขมันร่างกายอย่างรวดเร็ว
ซึ่งอธิบายว่าทำไมลอราเซแพมแม้จะมีครึ่งชีวิตในน้ำเลือดที่สั้นกว่า แต่ก็ออกฤทธิ์ในระดับสูงสุดได้นานกว่าไดแอซิแพมในขนาดเดียวกัน<ref name="pmid3234245">{{Cite journal | last1 = Funderburk | first1 = FR | last2 = Griffiths | first2 = RR | last3 = McLeod | first3 = DR | last4 = Bigelow | first4 = GE | last5 = Mackenzie | first5 = A | last6 = Liebson | first6 = IA | last7 = Nemeth-Coslett | first7 = R | title = Relative abuse liability of lorazepam and diazepam: an evaluation in 'recreational' drug users | journal = Drug and Alcohol Dependence | volume = 22 | issue = 3 | pages = 215-222 | year = 1988 | pmid = 3234245 | doi = 10.1016/0376-8716(88)90021-X }}</ref>
ลอราเซแพมจะจับคู่ที่กลุ่ม 3-hydroxy กับกลูคิวโรไนด์กลายเป็นเมทาบอไลต์คือลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์ แล้วขับออกทาง[[ปัสสาวะ]]
เมทาบอไลต์นี้ไม่มีผลต่อ[[ระบบประสาทกลาง]]ใน[[สัตว์]]
ความเข้มข้นในน้ำเลือดของยาขึ้นอยู่กับขนาดยาที่ให้
ไม่มีหลักฐานจนกระทั่งถึง {{nowrap |6 เดือน}}จากเริ่มให้ว่า ยาสะสมในร่างกาย
เทียบกับไดแอซิแพมซึ่งสะสม เพราะมีครึ่งชีวิตที่ยาวนานกว่าและมีเมแทบอไลต์ที่ออกฤทธิ์ เมแทบอไลต์ยังมีครึ่งชีวิตที่ยาวนานอีกด้วย
:'''ตัวอย่างจากคลินิก:''' ไดแอซิแพมเป็นยาที่มักลือกใช้รักษา[[ภาวะชักต่อเนื่อง]] เพราะละลายในลิพิดได้ดี จึงดูดซึมเข้าร่างกายได้เร็วเท่ากันไม่ว่าจะให้ทางปากหรือทางทวารหนัก (เพราะนอก รพ. การให้ยานอกเหนือจากทางเส้นเลือดจะดำสะดวกกว่า) แต่ก็เพราะละลายในลิพิดได้ดี มันจึงไม่อยู่ในเส้นเลือดนานแล้วกระจายไปยังเนื้อเยื่อร่างกายอื่น ๆ ดังนั้น จึงอาจจำเป็นต้องให้ไดแอซิแพมอีกเพื่อให้ออกฤทธิ์ต้านการชักได้สูงสุด ทำให้สะสมในร่างกาย ส่วนลอราเซแพมไม่เป็นอย่างนี้ เพราะละลายในลิพิดได้ไม่ดี มันจึงดูดซึมเข้าร่างกายได้ช้ายกเว้นทางเส้นเลือดดำ แต่เมื่อเข้าไปในเส้นเลือดแล้ว มันจะไม่กระจายไปยังร่างกายส่วนอื่น ๆ ดังนั้น ฤทธิ์ต้านการชักของมันจึงคงทนกว่า และไม่จำเป็นต้องให้ยาซ้ำบ่อยเท่า
:ถ้าคนไข้ปกติจะหยุดชักหลังจากให้ไดแอซิแพม {{nowrap |1-2 คราว}} นี่อาจจะดีกว่าเพราะผลระงับประสาทของมันจะน้อยกว่าการให้ลอราเซแพม {{nowrap |1 ครั้ง}} คือฤทธิ์ต้านการชักและฤทธิ์ระงับประสาทของไดแอซิแพมจะหมดไปหลังจาก {{nowrap |15-30 นาที}} แต่ฤทธิ์ของลอราเซแพมจะคงยืนถึง {{nowrap |12-24 ชม.}}<ref name="pmid11898891">{{Cite journal | author = Lackner, TE | title = Strategies for optimizing antiepileptic drug therapy in elderly people | journal = Pharmacotherapy | volume = 22 | issue = 3 | pages = 329-364 | year = 2002 | pmid = 11898891 | doi = 10.1592/phco.22.5.329.33192 | url = http://www.medscape.com/viewarticle/430209_3 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20031015072253/http://www.medscape.com/viewarticle/430209_3 | archivedate = 2003-10-15 }}
</ref> แต่ผลระงับประสาทที่ยาวกว่าของลอราเซแพมอาจเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่ให้พอยอมรับได้เพื่อให้ได้ผลที่คงยืนกว่า โดยเฉพาะถ้าต้องส่งคนไข้ไปยังสถานพยาบาลอีกที่หนึ่ง แม้ลอราเซแพมอาจจะไม่ได้ผลดีกว่าไดแอซิแพมเพื่อระงับการชักในเบื้องต้น<ref name="pmid16714516">{{Cite journal | last1 = Choudhery | first1 = V | last2 = Townend | first2 = W | title = Lorazepam or diazepam in paediatric status epilepticus | journal = Emergency Medicine Journal | year = 2006 | volume = 23 | issue = 6 | pages = 472-473 | pmid = 16714516 | pmc = 2564351 | doi = 10.1136/emj.2006.037606 | url = http://emj.bmj.com/cgi/content/extract/23/6/472 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20071014160935/http://emj.bmj.com/cgi/content/extract/23/6/472 | archivedate = 2007-10-14 }}
</ref> แต่ก็กลายเป็นยาที่ได้ทดแทนไดแอซิแพมเมื่อให้ทางเส้นเลือดดำเพื่อรักษาภาวะชักต่อเนื่อง<ref>
{{cite journal | last1 = Henry | first1 = JC | last2 = Holloway | first2 = R | title = Review: lorazepam provides the best control for status epilepticus | journal = Evidence Based Medicine | year = 2006 | volume = 11 | issue = 2 | page = 54 | pmid = 17213084 | doi = 10.1136/ebm.11.2.54 | url = http://ebm.bmj.com/cgi/reprint/11/2/54.pdf | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20061212072448/http://ebm.bmj.com/cgi/reprint/11/2/54.pdf | archivedate = 2006-12-12 }}</ref><ref name="pmid11937649">
{{Cite journal | last1 = Cock | first1 = HR | last2 = Schapira | first2 = AH | title = A comparison of lorazepam and diazepam as initial therapy in convulsive status epilepticus | journal = QJM | year = 2002 | volume = 95 | issue = 4 | pages = 225-231 | pmid = 11937649 | doi = 10.1093/qjmed/95.4.225 | url = http://qjmed.oxfordjournals.org/cgi/content/full/95/4/225 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070528152806/http://qjmed.oxfordjournals.org/cgi/content/full/95/4/225 | archivedate = 2007-05-28 }}</ref>
ความเข้มข้นในน้ำเลือดของลอราเซแพมขึ้นอยู่กับขนาดยาที่ให้
ยา 2 มก. ที่กินทางปากจะถึงความเข้มข้นในเลือดสูงสุดที่ราว ๆ 20 นาโนกรัม/มิลลิลิตรประมาณ {{nowrap |2 ชม.}} ต่อมา<ref name="Lorzem" /><ref name="pmid8232" />
ครึ่งหนึ่งเป็นลอราเซแพม และอีกครึ่งเป็นเมแทบอไลต์ที่ไม่มีฤทธิ์คือลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์<ref name="pmid16243469">{{Cite journal | last1 = Papini | first1 = O | last2 = Bertucci | first2 = C | last3 = da Cunha | first3 = SP | last4 = NA | first4 = dos Santos | last5 = Lanchote | first5 = VL | title = Quantitative assay of lorazepam and its metabolite glucuronide by reverse-phase liquid chromatography-tandem mass spectrometry in human plasma and urine samples | journal = Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis | year = 2006 | volume = 40 | issue = 2 | pages = 389-396 | pmid = 16243469 | doi = 10.1016/j.jpba.2005.07.033 }}</ref>
ลอราเซแพมขนาดเดียวกันที่ให้ทางเส้นเลือดดำจะได้ความเข้มข้นสูงสุดที่สูงกว่าและเร็วกว่า และมีลอราเซแพมที่ยังไม่เปลี่ยนเป็นเมแทบอไลต์และยังมีฤทธิ์ในสัดส่วนที่สูงกว่า<ref name="pmid2743706">{{Cite journal | last1 = Herman | first1 = RJ | last2 = Van Pham | first2 = JD | last3 = Szakacs | first3 = CB | title = Disposition of lorazepam in human beings: enterohepatic recirculation and first-pass effect | journal = Clinical Pharmacology and Therapeutics | year = 1989 | volume = 46 | issue = 1 | pages = 18-25 | pmid = 2743706 | doi = 10.1038/clpt.1989.101 }}</ref>
หลังจากให้เป็นประจำ ระดับสูงสุดในเลือดจะถึงภายใน {{nowrap |3 วัน}}
การใช้ยาในระยะยาวจะไม่สะสมยาเพิ่มขึ้นจนถึงอย่างน้อย {{nowrap |6 เดือน}}<ref name="Lorzem" />
หลังจากเลิกให้ยา ระดับยาในเลือดจะถึงระดับไม่สำคัญหลังจาก {{nowrap |3 วัน}}และจะตรวจจับไม่ได้หลังจากอาทิตย์หนึ่ง
ยาจะผ่านเมแทบอลิซึมในตับโดยการจับคู่ (conjugation) กลายเป็นลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์
ซึ่งไม่ผ่านกระบวนการออกซิเดชั่นในตับ ดังนั้น ตับที่ทำงานได้น้อยลงจึงไม่มีผลต่อยา
ลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์ละลายน้ำได้ดีกว่าลอราเซแพมเอง ดังนั้น จึงกระจายไปทั่วร่างกายได้มากกว่า จึงมีครึ่งชีวิตที่ยาวนานกว่าลอราเซแพม
ลอราเซแพม-กลูคิวโรไนด์ในที่สุดจะขับออกทาง[[ไต]]<ref name="Lorzem" />
และเพราะมันสะสมในเนื้อเยื่อ ก็จะยังตรวจจับโดยเฉพาะในปัสสาวะได้ยาวนานกว่าลอราเซแพมอย่างพอสมควร
=== เภสัชพลศาสตร์ ===
เทียบกับเบ็นโซไดอาเซพีนอื่น ๆ ลอราเซแพมเชื่อว่ามีสัมพรรคภาพ (affinity) สูงกับหน่วยรับกาบา (GABA receptor)<ref name="pmid7708722">{{Cite journal | last1 = Matthew | first1 = E | last2 = Andreason | first2 = P | last3 = Pettigrew | first3 = K | last4 = etal | first4 = undefined | title = Benzodiazepine receptors mediate regional blood flow changes in the living human brain | journal = Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. | year = 1995 | volume = 92 | issue = 7 | pages = 2775-2779 | pmid = 7708722 | pmc = 42301 | doi = 10.1073/pnas.92.7.2775 | bibcode = 1995PNAS...92.2775M }}</ref>
ซึ่งอาจอธิบายฤทธิ์ทำให้เสียความจำที่เด่นของมัน<ref name="Hindmarch" />
ผลทางเภสัชของยาก็คือเพิ่มผลของสารสื่อประสาท[[กาบา]]ที่หน่วยรับกาบา<sub>A</sub><ref name="Riss-2008" />
โดยคล้ายกับเบ็นโซไดอาเซพีนอื่น ๆ คือเพิ่มความถี่การเปิด[[ช่องไอออน]]คลอไรด์ที่หน่วยรับกาบา<sub>A</sub>
โดยมีผลเป็นฤทธิ์รักษาของยา
แต่โดยตนเองก็ไม่ได้ทำให้หน่วยรับกาบา<sub>A</sub> ทำงานมากขึ้น คือยังต้องอาศัยสารสื่อประสาทกาบา
ดังนั้น จึงเท่ากับเพิ่มผลของสารสื่อประสาทกาบา<ref name="Riss-2008" /><ref name="Olkkola-2008">{{Cite book | last1 = Olkkola | first1 = KT | last2 = Ahonen | first2 = J | chapter = Midazolam and other benzodiazepines | year = 2008 | volume = 182 | issue = 182 | pages = 335-360 | doi = 10.1007/978-3-540-74806-9_16 | pmid = 18175099 | isbn = 978-3-540-72813-9 | series = Handbook of Experimental Pharmacology | title = Modern Anesthetics }}</ref>
กำลังและระยะของฤทธิ์ยาขึ้นอยู่กับขนาดที่ให้ คือขนาดที่มากกว่ามีฤทธิ์มากกว่าและคงฤทธิ์นานกว่า นี่เป็นเพราะสมองยังมีหน่วยรับยาเหลืออยู่เพราะขนาดของยาที่ให้เพื่อรักษาเข้าไปทำการกับหน่วยรับที่มีเพียงแค่ 3%<ref name="pmid8395663">{{Cite journal | last1 = Sybirska | first1 = E | last2 = Seibyl | first2 = JP | last3 = Bremner | first3 = JD | last4 = etal | first4 = undefined | title = <nowiki>[</nowiki><sup>123</sup>I<nowiki>]</nowiki>Iomazenil SPECT imaging demonstrates significant benzodiazepine receptor reserve in human and nonhuman primate brain | journal = Neuropharmacology | year = 1993 | volume = 32 | issue = 7 | pages = 671-680 | pmid = 8395663 | doi = 10.1016/0028-3908(93)90080-M }}</ref>
ฤทธิ์ต้านการชักของลอราเซแพมและเบ็นโซไดอาเซพีนอื่น ๆ ไม่ว่าจะทั้งหมดหรือว่าบางส่วน อาจมาจากการเข้ายึดกับช่องโซเดียมที่เปิดปิดโดยศักย์ไฟฟ้า (voltage-dependent sodium channel) ไม่ใช่ทำการที่หน่วยรับเบ็นโซไดอาเซพีน
คือยาจะจำกัดการส่งกระแสประสาทแบบซ้ำ ๆ
โดยมีผลยืดระยะ recovery period ของนิวรอน (ระยะที่ศักย์เยื่อหุ้มเซลล์ระดับพักจะกลับเป็นปกติหลังจากได้ส่ง[[ศักยะงาน]]หนึ่ง ๆ ไปตามแอกซอนแล้วก่อนจะส่ง[[ศักยะงาน]]อันต่อไปได้) ดังที่พบในการเพาะไขสันหลังหนู<ref>{{Cite journal | last1 = McLean | first1 = MJ | last2 = Macdonald | first2 = RL | title = Benzodiazepines, but not beta-carbolines, limit high frequency repetitive firing of action potentials of spinal cord neurons in cell culture | journal = Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics | year = 1988 | volume = 244 | issue = 2 | pages = 789-795 | pmid = 2450203 }}</ref>
== คุณสมบัติทางกายภาพและสูตรยา ==
[[ไฟล์:Ativan05mg.jpg|thumb|แอทิแวนซึ่งเป็นลอราเซแพมในขนาด 0.5 มก.]]
ลอราเซแพมบริสุทธิ์จะเป็นผงเกือบขาวที่ละลายน้ำและน้ำมันแทบไม่ได้
เมื่อทำเป็นยา มันจะขายเป็นเม็ดหรือเป็นยาฉีด แต่ในบางประเทศก็อาจมีแผ่นปิดผิวหนัง ยาน้ำ และยาอมใต้ลิ้น
ยาเม็ดและยาน้ำไว้ให้กินเท่านั้น
ยายี่ห้อแอทิแวนยังมีองค์ประกอบเป็น[[แล็กโทส]], [[เซลลูโลส]]เนื้อจุลผลึก, polacrilin, magnesium stearate และสี (indigo carmine สำหรับเม็ดสีน้ำเงิน และ tartrazine สำหรับเม็ดสีเหลือง)
ลอราเซแพมสำหรับฉีดรวมเข้ากับ polyethylene glycol 400 ใน propylene glycol บวกกับ benzyl alcohol 2.0% เพื่อเป็นสารกันเสีย
ยาสำหรับฉีดจะใช้ฉีดในกล้ามเนื้อหรือให้ทางเส้นเลือดดำ
โดยเป็นหลอดขนาด {{nowrap |1 [[มล.]]}} และมีลอราเซแพม {{nowrap |2 หรือ 4 มก.}}
สารละลายที่ใช้ก็คือ polyethylene glycol 400 และ propylene glycol
และก็ใช้ benzyl alcohol เป็นสารกันเสียเช่นกัน<ref>{{cite web | title = Lorazepam Injection Data Sheet | url = http://www.baxter.com/products/anesthesia/anesthetic_pharmaceuticals/downloads/ativan.pdf | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070507201447/http://www.baxter.com/products/anesthesia/anesthetic_pharmaceuticals/downloads/ativan.pdf | archivedate = 2007-05-07 | deadurl = no | publisher = Baxter International }}</ref>
มีรายงานว่าคนไข้ที่ได้ยาทางเส้นเลือดอย่างต่อเนื่องเกิดพิษเนื่องกับ propylene glycol<ref name="pmid14524641">{{Cite journal | last1 = Yaucher | first1 = NE | last2 = Fish | first2 = JT | last3 = Smith | first3 = HW | last4 = Wells | first4 = JA | title = Propylene glycol-associated renal toxicity from lorazepam infusion | journal = Pharmacotherapy | volume = 23 | issue = 9 | pages = 1094-1099 | year = 2003 | pmid = 14524641 | doi = 10.1592/phco.23.10.1094.32762 }}</ref>
ยาที่ให้ทางเส้นเลือดดำควรให้อย่างช้า ๆ และคอยเฝ้าตรวจผลข้างเคียง เช่น กดการหายใจ ความดันเลือดต่ำ และทางเดินอากาศติดขัด
ฤทธิ์สูงสุดจะเกิดใกล้กับระดับสูงสุดในเลือดโดยคร่าว ๆ<ref name="pmid8232">{{Cite journal | last1 = Greenblatt | first1 = DJ | last2 = Schillings | first2 = RT | last3 = Kyriakopoulos | first3 = AA | last4 = Shader | first4 = RI | last5 = Sisenwine | first5 = SF | last6 = Knowles | first6 = JA | last7 = Ruelius | first7 = HW | title = Clinical pharmacokinetics of lorazepam. I. Absorption and disposition of oral 14C-lorazepam | journal = Clinical Pharmacology and Therapeutics | volume = 20 | issue = 3 | pages = 329-341 | year = 1976 | pmid = 8232 | doi = 10.1002/cpt1976203329 }}</ref>
เกิดหลังให้ผ่านเส้นเลือดดำ {{nowrap |10 นาที}} เกิดหลังฉีดเข้ากล้ามเนื้ออาจถึง {{nowrap |60 นาที}} และเกิดหลังกิน {{nowrap |90-120 นาที}}<ref name="Lorzem">{{cite web | url = http://www.medsafe.govt.nz/Profs/Datasheet/l/Lorzemtab.htm | title = Lorzem Data Sheet | date = 1999-06-04 | publisher = New Zealand Medicines and Medical Devices Safety Authority | accessdate = 2007-05-13 | deadurl = yes | archiveurl = https://web.archive.org/web/20070928070833/http://www.medsafe.govt.nz/Profs/Datasheet/l/Lorzemtab.htm | archivedate = 2007-09-28 }}</ref><ref name="pmid8232" />
แม้จะเห็นผลเบื้องต้น ๆ ก่อนหน้านี้
ขนาดที่ใช้รักษาปกติจะมีผล {{nowrap |6-12 ชม.}} ทำให้ไม่เหมาะให้ยาวันละครั้ง ดังนั้น จึงให้ {{nowrap |2-4 ครั้งต่อวัน}}โดยอาจเพิ่มเป็น {{nowrap |5-6 ครั้ง}}โดยเฉพาะในคนชราที่ไม่สามารถรับยาขนาดมาก ๆ ได้
ยาลอราเซแพมเฉพาะแห่งสำหรับผิว (topical) แม้จะใช้รักษาอาการคลื่นไส้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่อยู่ในบ้านดูแลคนป่วยหนัก ไม่ควรใช้สำหรับการนี้เพราะไม่มีหลักฐานว่ามีประสิทธิผล<ref name="AAHPMfive">{{Citation | author1 = American Academy of Hospice and Palliative Medicine | title = Five Things Physicians and Patients Should Question | publisher = American Academy of Hospice and Palliative Medicine | work = Choosing Wisely: an initiative of the ABIM Foundation | url = http://www.choosingwisely.org/doctor-patient-lists/american-academy-of-hospice-palliative-medicine/ | accessdate = 2013-08-01 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20130901101934/http://www.choosingwisely.org/doctor-patient-lists/american-academy-of-hospice-palliative-medicine/ | archivedate = 2013-09-01 }}, which cites
* {{Cite journal | last1 = Smith | first1 = T. J. | last2 = Ritter | first2 = J. K. | last3 = Poklis | first3 = J. L. | last4 = Fletcher | first4 = D. | last5 = Coyne | first5 = P. J. | last6 = Dodson | first6 = P. | last7 = Parker | first7 = G. | doi = 10.1016/j.jpainsymman.2011.05.017 | title = ABH Gel is Not Absorbed from the Skin of Normal Volunteers | journal = Journal of Pain and Symptom Management | volume = 43 | issue = 5 | pages = 961-966 | year = 2012 | pmid = 22560361 }}
* {{Cite journal | last1 = Weschules | first1 = D. J. | title = Tolerability of the Compound ABHR in Hospice Patients | doi = 10.1089/jpm.2005.8.1135 | journal = Journal of Palliative Medicine | volume = 8 | issue = 6 | pages = 1135-1143 | year = 2005 | pmid = 16351526 }}</ref>
== ประวัติ ==
[[ไฟล์:AtivanAd.jpg|thumb|โฆษณาปี 1987
"ในโลกที่มีความแน่นอนน้อย...ไม่น่า หมอผู้ห่วงใยจำนวนมากจึงสั่งยาแอทิแวน"]]
ลอราเซแพมเป็นยาเบ็นโซไดอาเซพีนแบบคลาสสิกชนิดหนึ่ง
ชนิดอื่น ๆ รวมทั้ง[[ไดแอซิแพม]], [[คโลนะเซแพม]], oxazepam, nitrazepam, flurazepam, bromazepam และ clorazepate<ref>{{Cite journal | last1 = Braestrup | first1 = C | last2 = Squires | first2 = RF | title = Pharmacological characterization of benzodiazepine receptors in the brain | journal = European Journal of Pharmacology | year = 1978 | volume = 48 | issue = 3 | pages = 263-270 | pmid = 639854 | doi = 10.1016/0014-2999(78)90085-7 }}</ref>
บริษัทขายยา Wyeth Pharmaceuticals ได้เริ่ม[[วางตลาด]]ยาในปี 1977 ในชื่อการค้าแอทิแวนและเทเมสทา (Temesta)<ref>{{cite web | url = http://www.non-benzodiazepines.org.uk/benzodiazepine-names.html | title = Benzodiazepine Names | accessdate = 2008-12-29 | publisher = non-benzodiazepines.org.uk | deadurl = yes | archiveurl = https://web.archive.org/web/20081208054743/http://www.non-benzodiazepines.org.uk/benzodiazepine-names.html | archivedate = 2008-12-08 }}</ref>
แม้สิทธิบัตรดั้งเดิมสำหรับยาของบริษัทได้หมดอายุไปแล้วใน[[สหรัฐ]] แต่ยาก็ยังขายได้ดีอยู่{{ต้องการอ้างอิงเฉพาะส่วน | date = August 2015}}
== สังคมและวัฒนธรรม ==
=== เป็นยาเสพติด ===
ยายังใช้เพื่อการอื่น เช่นเพื่อเป็นยาเสพติด คือใช้ให้ได้ความเมา หรือเมื่อคนไข้ใช้ยาต่อไปในระยะยาวแม้หมอจะห้าม<ref name="Griffiths-2005">{{Cite journal | last1 = Griffiths | first1 = RR | last2 = Johnson | first2 = MW | title = Relative abuse liability of hypnotic drugs: a conceptual framework and algorithm for differentiating among compounds | journal = Journal of Clinical Psychiatry | year = 2005 | volume = 66 | issue = Suppl 9 | pages = 31-41 | pmid = 16336040 }}</ref>
<!-- In addition to recreational use, flunitrazepam, another member of the benzodiazepine family, may be taken to facilitate criminal activity.<ref name="pmid15029082" /> -->
เพราะฤทธิ์ทำให้เสียความจำ ระงับประสาท และทำให้นอนของยาเบ็นโซไดอาเซพีนเช่นยานี้ อาชญากรจึงอาจใช้กับเหยื่อเพื่อ[[ข่มขืน]]หรือปล้นทรัพย์{{ต้องการอ้างอิงเฉพาะส่วน | date = December 2015}}
งานศึกษาการไปหาหมอแผนกฉุกเฉินเพราะยางานใหญ่ทั่วประเทศของรัฐบาลกลางสหรัฐ ({{abbr |SAMHSA| Substance Abuse and Mental Health Services Administration }}) พบว่า ยาระงับประสาทและยานอนหลับเป็นยาที่ใช้นอกเหนือจากที่หมอสั่งมากที่สุดในสหรัฐ โดยการไปหาหมอแผนฉุกเฉินที่เกี่ยวกับยา 35% เป็นเพราะยาระงับประสาทและยานอนหลับ
ในหมวดหมู่นี้ เบ็นโซไดอาเซพีนเป็นยาสามัญที่สุด
ทั้งชายหญิงใช้ยานอกเหนือจากที่หมอสั่งเท่า ๆ กัน
ในบรรดายาที่ใช้ฆ่าตัวตาย เบ็นโซไดอาเซพีนเป็นยาที่ใช้อย่างสมัญที่สุด คือคนพยายามฆ่าตัวตาย 26% ใช้ยานี้
ลอราเซแพมเป็นยาที่ใช้เป็นอันดับ 3 ในสถิติที่ได้เหล่านี้<ref name=dawn2neodredv>{{cite web | url = http://www.samhsa.gov/data/DAWN/files/ED2006/DAWN2k6ED.htm | title = Drug Abuse Warning Network, 2006: National Estimates of Drug-Related Emergency Department Visits | access-date = 2014-02-21 | year = 2006 | publisher = Substance Abuse and Mental Health Services Administration | deadurl = no | archive-url = https://web.archive.org/web/20140316023656/http://www.samhsa.gov/data/DAWN/files/ED2006/DAWN2k6ED.htm | archive-date = 2014-03-16 }}</ref>
=== ตามกฎหมาย ===
ลอราเซแพมเป็นยาที่ควบคุมโดยกฎหมาย (ภายใต้ Schedule IV) ในสหรัฐ และอยู่ในอนุสัญญาของสารออกฤทธิ์ต่อจิต (Convention on Psychotropic Substances) ของ[[สหประชาชาติ]]<ref>{{cite web | publisher = International Narcotics Control Board | date = August 2003 | url = http://www.incb.org/pdf/e/list/green.pdf | title = List of psychotropic substances under international control: Green List 23rd ed | location = Vienna | page = 7 | deadurl = yes | archiveurl = https://web.archive.org/web/20051205125434/http://www.incb.org/pdf/e/list/green.pdf | archivedate = 2005-12-05 }}</ref>
=== ราคา ===
ในปี 2000 บริษัทขายยา Mylan ได้ยินยอมจ่ายค่าปรับ {{nowrap |147 ล้านเหรียญสหรัฐ}} (ประมาณ {{nowrap |5,907 ล้านบาท}}) เพราะคำกล่าวหาของคณะกรรมการการค้ากลางสหรัฐ ({{abbr |FTC| Federal Trade Commission }}) ว่าบริษัทโก่งราคายาสามัญคือลอราเซแพม 2,600% และ clorazepate (เป็นเบ็นโซไดอาเซพีนอีกชนิดหนึ่ง) 3,200% ในปี 1998 หลังจากได้รับสัญญาผูกขาดสำหรับองค์ประกอบของยาบางอย่าง<ref>{{Cite news | author = Labaton, S | title = Generic-Drug Maker Agrees to Settlement In Price-Fixing Case | newspaper = The New York Times | date = 2000-07-13 | url = https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?sec=health&res=9806E7DB1F38F930A25754C0A9669C8B63 | accessdate = 2007-05-14 | deadurl = no | archiveurl = https://web.archive.org/web/20071014185951/http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?sec=health&res=9806E7DB1F38F930A25754C0A9669C8B63 | archivedate = 2007-10-14 }}</ref>
== เชิงอรรถ ==
{{notelist | group = upper-alpha |30em}}
== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง |30em}}
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
* [http://www.inchem.org/documents/pims/pharm/pim223.htm inchem.org - Lorazepam data sheet]
* [http://benzo.org.uk/manual/index.htm benzo.org.uk - Ashton H. Benzodiazepines: How They Work And How to Withdraw. August 2002 (The "Ashton Manual")].
* [http://druginfo.nlm.nih.gov/drugportal/dpdirect.jsp?name=Lorazepam U.S. National Library of Medicine: Drug Information Portal - Lorazepam]
{{ยานอนหลับและระงับประสาท}}
[[หมวดหมู่:Antiemetics]]
[[หมวดหมู่:ยาแก้อาเจียน]]
[[หมวดหมู่:Anxiolytics]]
[[หมวดหมู่:ยาคลายกังวล]]
[[หมวดหมู่:เบ็นโซไดอาเซพีน]]
[[หมวดหมู่:สารเคมีสำหรับเวชศาสตร์ฉุกเฉิน]]
[[หมวดหมู่:Chloroarenes]]
[[หมวดหมู่:GABAA receptor positive allosteric modulators]]
[[หมวดหมู่:Lactams]]
[[หมวดหมู่:Sodium channel blockers]]
[[หมวดหมู่:ยาหลักขององค์การอนามัยโลก]]
[[หมวดหมู่:ยาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาท]]
[[หมวดหมู่:Lactims]]
[[en:Lorazepam]]
| |||