ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ทวิพฤกษาแห่งวาลินอร์"

ใน [[ปกรณัม]] ของ [[เจ.อาร์.อาร์. โทลคีน]] '''ทวิพฤกษาแห่งวาลินอร์ (Two Trees of Valinor)''' คือเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นโดยเทพี[[ยาวันนา]] ได้แก่ '''เทลเพริออน (Telperion)''' และ '''เลาเรลิน (Laurelin)''' อันเป็นพฤกษาเงินและทองซึ่งนำแสงสว่างมาสู่ดินแดนของ [[วาลา (มิดเดิลเอิร์ธ)|วาลาร์]] ในโบราณกาล พวกมันถูกทำลายโดย [[เมลคอร์]] และ [[อุงโกเลียนท์]] แต่วาลาร์นำ[[ดอกไม้]]และผลสุดท้ายของพวกมันไปสร้างเป็น [[ดวงจันทร์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|ดวงจันทร์]] และ [[ดวงอาทิตย์ (มิดเดิลเอิร์ธ)|ดวงอาทิตย์]]

แหล่งกำเนิดแสงสว่างแรกสำหรับ[[อาร์ดา]]ทั้งหมดเป็น[[มหาชวาลา (มิดเดิลเอิร์ธ)|ตะเกียง]]อันยิ่งใหญ่สองดวงคือ 'อิลลูอิน' ดวงสีเงินทางเหนือ กับ'ออร์มัล' ดวงสีทองทางใต้ ตะเกียงทั้งสองถูกทำลายลงโดย[[เมลคอร์]] หลังจากนั้นวาลาร์ได้ย้ายที่อยู่มายัง[[วาลินอร์]] และเทพี[[ยาวันนา]]ได้ร้องเพลงเพื่อสร้างทวิพฤกษา คือ [[''เทลเพริออน]]'' พฤกษาเงินและ [[''เลาเรลิน]]'' พฤกษาทอง โดยที่เทลเพริออนสื่อความหมายถึงผู้ชายและเลาเรลินหมายถึงผู้หญิง ต้นไม้ทั้งสองตั้งอยู่บนเนินเขา [[เอเซลโลฮาร์]] นอกเขต[[วาลินอร์|วาลิมาร์]] พวกมันเติบโตขึ้นต่อหน้าวาลาร์ทั้งหมด และได้รับน้ำจากน้ำตาของเทพี[[นิเอนนา]]

[[เมลคอร์]]ผู้ริษยาได้ขอความช่วยเหลือจากสัตว์ประหลาดแมงมุมยักษ์ [[อุงโกเลียนท์]] (แมงมุมยักษ์ตัวแรกและเป็นบรรพบุรุษของ [[สัตว์ประหลาดอื่นๆ (มิดเดิลเอิร์ธ)|ชีล็อบ]]) เพื่อทำลายทวิพฤกษา ด้วยการสร้างเมฆหมอกแห่งความมืดปกคลุมตัวไว้ เมลคอร์โจมตีต้นไม้แต่ละต้นและอุงโกเลียนท์จอมละโมบได้ตะกรามกินชีวิตและแสงสว่างที่อยู่ในทวิพฤกษานั้น

ใน[[ยุคที่สอง (มิดเดิลเอิร์ธ)|ยุคที่สอง]] ต้นอ่อนของเคเลบอร์นต้นหนึ่งถูกนำไปมอบเป็นของขวัญให้แก่[[นูเมนอร์|ชาวนูเมนอร์]] นั่นคือ '''[[นิมล็อธ]]''' พฤกษาขาวแห่งนูเมนอร์ มันคงอยู่ตลอดช่วงเวลาของอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ แต่เมื่อ[[เซารอน]]เข้าควบคุมเกาะ เขาได้ล่อลวงให้กษัตริย์[[อาร์-ฟาราโซน]]โค่นมันลง

ไม่มีการกล่าวถึงต้นไม้ที่สร้างขึ้นให้เหมือนกับเลาเรลิน ไม่เหมือนกับเทลเพริออนซึ่งมีที่สร้างขึ้นมากมาย ด้วยเหตุว่าเทลเพริออนเป็นที่ชื่นชอบของพวกเอล์ฟมากกว่า อย่างไรก็ตาม กษัตริย์[[ทัวร์กอน]]ได้สร้างแบบจำลองของเลาเรลินขึ้นเรียกว่า '''กลิงกัล''' ซึ่งหมายถึง 'โคมอัคคี' ประดับไว้ในนคร[[กอนโดลิน]]ของ[[โนลดอร์|ชาวโนลดอร์]]พลัดถิ่น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกษัตริย์[[ธิงโกล]] ได้ถูกกล่าวถึงว่าเขากระตือรือร้นที่จะเข้าร่วม[[การอพยพครั้งใหญ่ของเอล์ฟ|การอพยพครั้งใหญ่]] (The Great Journey) เนื่องจากปรารถนาจะได้เห็นแสงแห่งวาลินอร์อีกครั้ง (จนกระทั่งเขาได้พบแสงอันปรารถนานั้นในดวงหน้าของเทพี[[เมลิอัน]]) ในเวลาต่อมา พวกเอล์ฟได้แบ่งออกเป็น '''''[[เอล์ฟ (มิดเดิลเอิร์ธ)|คาลาเควนดิ]]''''' คือ ผู้ที่เคยเห็นแสงแห่งพฤกษา กับ '''''[[เอล์ฟ (มิดเดิลเอิร์ธ)|มอริเควนดิ]]''''' คือผู้ที่ไม่เคยเห็น โดยกลุ่มที่เคยเห็นแสงแห่งพฤกษากลายเป็นกลุ่มที่มีความเหนือกว่าในหลายๆ แง่

แสงสว่างโดยหลักการนั้นเป็นเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ [[เจ.อาร์.อาร์. โทลคีน|โทลคีน]] ผู้เป็นชาว[[ชาวคาทอลิก|โรมัน คาทอลิก]] น่าจะเปิดเผยนัยสำคัญของแสงสว่างใน [[Christian symbolism]] ต้นไม้ยังมีความสำคัญเป็นพิเศษต่อโทลคีน ดังจะเห็นได้จากเรื่องสั้นของเขา คือ "[[Tree and Leaf]]" ซึ่งเป็น[[นิทานเปรียบเทียบ]]อันประณีตที่อธิบายกระบวนการสร้างสรรค์ของเขาเอง คือ นิกเกิล ตัวเอกในเรื่อง ได้ใช้ชีวิตทั้งชีวิตไปกับการทาสีต้นไม้ต้นหนึ่ง

ในงานเขียนแรก ๆ ของโทลคีน (ดูที่: ''[[ประวัติศาสตร์ของมิดเดิ้ลเอิร์ธเดิลเอิร์ธ]]'') ชื่อของเทลเพริออนได้แก่ '''ซิลพิออน (Silpion)''', '''บันซิล (Bansil)''' และ '''เบลธิล (Belthil)'''

'''ยุคสมัย''': สร้างขึ้นไม่นานหลังจากการมาถึงของ [[วาลา (มิดเดิลเอิร์ธ)|วาลาร์]] ยัง [[วาลินอร์|วาลิมาร์]] และถูกทำลายไม่นานหลังจากการเริ่มต้นยุคแรก<br>

'''ที่ตั้ง''': บนเนินเขา [[เอเซลโลฮาร์]] ทางตะวันตกของ [[วาลินอร์|วาลิมาร์]] <br>