ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 25:
}}
'''พรรคอนุรักษนิยม''' ({{lang-en|Conservative Party}}) หรือชื่อ
ในช่วง พ.ศ. 2463 ความนิยมในฝ่ายเสรีนิยมลดลงอย่างมาก [[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]]จึงก้าวขึ้นมาเป็นพรรคคู่แข่งที่สำคัญ ตลอดช่วง[[คริสต์ศตวรรษที่ 20]] ที่ผ่านมาสหราชอาณาจักรมีนายกรัฐมนตรีที่มาจากพรรคอนุรักษนิยมอยู่ในวาระรวม 57 ปี เช่น [[วินสตัน เชอร์ชิลล์|วินสตัน เชอร์ชิล]] (พ.ศ. 2483 - 2488 และ พ.ศ. 2494 - 2498) และ[[มาร์กาเรต แทตเชอร์]] ([[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2522|พ.ศ. 2522]] - 2533) ซึ่งในสมัยของแทตเชอร์นี้เองที่นำพาประเทศสู่ระบบเศรษฐกิจเสรีนิยมเข้มข้นและทำให้พรรคกลายเป็นผู้สนับสนุน[[ตลาดเสรี]]และต่อต้านการรวม[[สหภาพยุโรป]] (Euroscepticism) มากที่สุดจากสามพรรคหลักของประเทศ พรรคได้กลับมาเป็นรัฐบาลอีกครั้ง[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2553|ในปี พ.ศ. 2553]] ภายใต้การร่วมของพรรคเสรีประชาธิปไตยและนายกรัฐมนตรีเดวิด แคเมอรอน<ref>{{cite news |title='I'm not a deeply ideological person. I'm a practical one' |first=Andrew |last=Rawnsley |url=http://www.guardian.co.uk/politics/2005/dec/18/conservatives.interviews |newspaper=[[The Observer]] |date=18 December 2005 |accessdate=26 February 2011 |location=London}}</ref><ref>{{cite news |title=Cameron in the pink: Tory leader sees increased support in the gay community |first=Marc |last=Shoffman |url=http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-1167.html/ |newspaper=[[Pink News]] |date=17 April 2006 |accessdate=26 February 2011}}</ref><ref>{{cite news |title=Man in the News: Leader at the threshold |first=Jean|last=Eaglesham |url=http://www.ft.com/cms/s/0/bb9837e8-5a0a-11df-acdc-00144feab49a.html |newspaper=[[Financial Times]] |date=17 April 2006 |accessdate=26 February 2011}}</ref>
|