ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมาคมชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Chongkian (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
[[File:MCA Melaka.jpg|thumb|สมาคมชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน]]
 
'''สมาคมชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน''' ({{lang-en|Malaysian Chinese Association, MCA}}; จีนตัวย่อ: 马来西亚华人公会; จีนตัวเต็ม: 馬來西亞華人公會; พินยิน: Mǎláixīyà Huárén Gōnghuì; {{lang-yue|MaLoiSaiYa WahYen KoongWui}}; {{lang-ms|Persatuan Cina Malaysia}}) เป็นพรรคการเมืองเชื้อชาติเดียวในมาเลเซียซึ่งเป็นตัวแทนของชาวมาเลเซียเชื้อสายจีน เป็นหนึ่งในสามพรรคหลักของ[[แนวร่วมแห่งชาติ]] เป็นพรรคที่ทรงอิทธิพลพรรคหนึ่งในมาเลเซีย สามารถควบคุมสื่อที่สำคัญในมาเลเซียได้
 
== การก่อตั้ง ==
[[File:Tcl.jpg|thumb|left|upright|[[ตัน เชง ลอก]] ผู้ก่อตั้งสมาคม]]
เส้น 5 ⟶ 8:
 
ตันเคยเป็นสมาชิก[[สันนิบาตมลายาต่อต้านญี่ปุ่น]] สมาชิกแรกต่อตั้งของสมาคมส่วนใหญ่เป็นสมาชิกก๊กมินตั๋งและเข้าร่วมในฐานะเป็นทางเลือกที่เป็นองค์กรฝ่ายตรงข้ามกับ[[พรรคคอมมิวนิสต์มลายา]] และได้รับการสนับสนุนจากอังกฤษที่กลับมาปกครองมลายาอีกครั้ง สมาชิกจะแบ่งเป็นกลุ่มย่อยตามบ้านเกิดในจีน ผู้นำคนแรกของสมาคมเป็นอดีตผู้นำทางทหารของก๊กมินตั๋ง เลือง ยิวโกห์
 
== หลังเหตุจลาจล พ.ศ. 2512 ==
การเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 3 ของมาเลเซียเกิดขึ้นเมื่อ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2512 สมาคมได้ 13 ที่นั่ง แต่สูญเสียการบริหารรัฐปีนัง ใน พ.ศ. 2517 ตัน เซียวซินได้ลาออกจากพรรคด้วยเหตุผลทางสุขภาพ
 
== พ.ศ. 2528 – 2546 ==
ในพ.ศ. 2528 ตัน กุนซวานได้เป็นหัวหน้าพรรค แต่อีกปีต่อมา เขาถูกฟ้องร้องในคดีทุจริตและต้องลาออกไป ลิง เลืองซิกขึ้นมาเป็นหัวหน้าพรรคแทน เขาลาออกใน พ.ศ. 2539 ลิม อาห์เล็กขึ้นมาเป็นหัวหน้าพรรคแทน ลิมได้เรียกร้องความสนใจของชุมชนชาวจีนให้มีมากขึ้น
 
ใน พ.ศ. 2542 เกิดการแบ่งส่วนภายในพรรค ลิมลาออกจากตำแหน่งรัฐมนตรีและเสนอให้ชัน กองชอยเข้าร่วมคณะรัฐมนตรีแทนหลังหารเลือกตั้ง พ.ศ. 2542 แต่มีกลุ่มที่เสนอให้ อง กาติงขึ้นเป็นรัฐมนตรีแทน ในที่สุด นายกรัฐมนตรี มหาธีร์ โมฮัมหมัดเข้ามาไกล่เกลี่ย
 
== พ.ศ. 2546 – ปัจจุบัน ==
ใน พ.ศ. 2551 สมาคมได้รับเลือกตั้งน้อยลง และทำให้เกิดความแตกแยกภายในพรรคอีกระหว่างกลุ่มขององ ตีแกต และชิง ชอยเลก ทำให้เกิดวิกฤติผู้นำภายในพรรค จน พ.ศ. 2553 กลุ่มของชิง และผู้สนับสนุนอง ตีแกต ลาออกจากคณะกรรมการบริหารพรรคและเลือกตั้งกันใหม่ ชิงได้เป็นหัวหน้าพรรคและได้พยายามประสานรอยร้าวระหว่างกลุ่ม
 
==อ้างอิง==