ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษากูย"

'''ภาษากูย''' ({{lang-en|Kuy}}) หรือ '''ภาษากวย''' เป็น[[ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก]] [[กลุ่มภาษามอญ-เขมร]] มีผู้พูดทั้งหมด 366,675 คน พบในไทย 300,000 คน (พ.ศ. 2535)<ref>Gordon, Raymond G., Jr. (ed.) , 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.</ref> ใน[[จังหวัดบุรีรัมย์]] [[สุรินทร์]] [[ศรีสะเกษ]] [[อุบลราชธานี]] [[ร้อยเอ็ด]] [[มหาสารคาม]] [[นครราชสีมา]] ส่วนใหญ่พูด[[ภาษาลาว]] [[ภาษาไทยถิ่นอีสาน]] [[ภาษาไทย]]หรือ[[ภาษาเขมรเหนือ]]ได้ด้วย พบใน[[กัมพูชา]] 15,495 คน (พ.ศ. 2532) ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือใน[[จังหวัดพระวิหาร]] [[เสียมราฐ]] [[จังหวัดกำปงธม|กำปงธม]] [[จังหวัดสตึงแตรง|สตึงแตรง]] ส่วนใหญ่พูด[[ภาษาเขมร]]ได้ด้วย พบใน[[ลาว]] 51,180 คน (พ.ศ. 2543) ใน[[แขวงสุวรรณเขต]] ส่วนใหญ่อยู่ตามริม[[แม่น้ำโขง]]ใน[[ลาว]]ภาคใต้

* กูยเญอ พบที่ [[อำเภอเมืองศรีสะเกษ]] และ [[อ.อำเภอราษีไศล]] [[จังหวัดศรีสะเกษ]]

* กูยไม พบที่ [[อ.อำเภออุทุมพรพิสัย]] และ อ.อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ

* กูยมะไฮ พบที่ [[อำเภอเมืองจันทร์]] ส่วนใหญ่อาศัยในเขต ตำบล[[ตำบลเมืองจันทร์]] และ [[บ้านโนนธาตุ]] หรือ[[บ้านตำบลปราสาท]] [[อำเภอห้วยทับทัน]] จังหวัด[[ศรีสะเกษ]]

* กูยปรือใหญ่ พบที่ [[อ.อำเภอขุขันธ์]] เป็นกลุ่มชนชาติพันธ์ดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ในแถบพื้นที่เหนือ[[พนมดงรัก]]มานานแล้ว โดยเฉพาะตำบลปรือใหญ่ [[อำเภอขุขันธ์]] จังหวัด[[ศรีสะเกษ]]

ภาษากวย เป็นภาษาบังคับช้างที่ใช้บังคับมาจนถึงปัจจุบันหรือเรียกอีกอย่างหนึ่งคือ ภาษากวย ภาษาช้าง นั่นเอง เช่น

นี้เป็นภาษาบังคับช้างในเบื้องต้นเท่านั้น และเป็นภาษาที่ช้างฟังเข้าใจ{{ต้องการอ้างอิงตรงนี้}}

* [https://www.facebook.com/กอนกวย-กวยตั้งแต่เกิด-472513039491437 เฟซบุ๊กอนุรักษ์วัฒนธรรมกูย]