|
| death_date = {{Death date and age|1820|09|14|1755|10|25|df=y}}
| placeofburial_label =
| birth_place = [[Rouffach|รูว์ฟัครูฟัก]], [[แคว้นอาลซัส]]
| death_place = [[ปารีส]] ประเทศฝรั่งเศส
| allegiance = {{FRA}}
}}
'''ฟร็องซัว โฌแซ็ฟ เลอแฟฟวร์''' ({{lang-fr|''François Joseph Lefebvre''}}) เป็นผู้บัญชาการทหารในช่วง[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]] และต่อมาได้เป็นจอมพลแห่ง[[จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1|จักรวรรดิฝรั่งเศส]]โดยการแต่งตั้งจาก[[นโปเลียน]] และได้เป็นดยุกแห่ง[[ดันท์ซิช]]<ref name="Lefebvre883">''Francis Joseph Lefebvre'', Alvin K. Benson, ''Magill's Guide to Military History'', Vol. 3, ed. John Powell, (Salem Press, Inc., 2001), 883.</ref>
==ประวัติ==
เลอแฟฟวร์เกิดในเมืองชนบทรูว์ฟัคในรูฟักใน[[แคว้นอาลซัส]] มีบิดาเป็นทหารม้าฮุซาร์ เขาเข้ารับราชการทหารในกองทัพหลวงฝรั่งเศสขณะมีอายุ 17 ปี ต่อมาในปี ค.ศ. 1789 เขาในยศสิบเอกได้เข้าร่วมใน[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]],<ref name="Lefebvre883" />, ในปี ค.ศ. 1793 ได้รับการเลื่อนยศเป็นพลจัตวา, ในปี ค.ศ. 1794 เขาเข้าร่วมยุทธการที่ฟลูว์รุสเฟลอรุส (''Fleurus''),<ref name="Lefebvre883" />, ในปี ค.ศ. 1797 ได้ขึ้นบัญชาการกองทัพซ็องแบรมืสซ็องเบรเมิซ ({{lang|fr|''Armée de Sambre-et-Meuse''}}), ในปี ค.ศ. 1799 ได้บัญชาการกองหน้าของกองทัพดานูบในบัญชาของนายพล[[ฌ็อง-บาติสต์ ฌูร์ด็อง]] ปลายปีเดียวกันเขาได้บัญชาการกองทหารในกรุงปารีสและเข้าร่วม[[รัฐประหาร 18 บรูว์แมร์|แผนรัฐประหาร]]ของนายพลนโปเลียน<ref name="Lefebvre883" /> ภายหลังการรัฐประหาร นโปเลียนตั้งเขาเป็น[[วุฒิสภาฝรั่งเศส|วุฒิสมาชิก]]<ref name="Lefebvre883" />
ในปี ค.ศ. 1804 เมื่อนโปเลียนสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิฝรั่งเศส นโปเลียนได้อวยยศเลอแฟฟวร์เป็นจอมพลแห่งจักรวรรดิ<ref>R. P. Dunn-Pattison, ''Napoleon's Marshals'', (Empiricus books, 1909), viii.</ref> ต่อมาในปี ค.ศ. 1805 จอมพลเลอแฟฟวร์ได้บัญชาการปฏิบัติการในเยอรมนี, ในปี ค.ศ. 1806 เขาเข้าร่วมในยุทธการที่เยนา-เอาเออร์ชเต็ท (''Jena-Auerstedt'') และได้เป็นผู้บัญชาการกรมทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์, ในปี ค.ศ. 1807 เขาได้บัญชาการกองพล 10 และได้รับชัยชนะในยุทธการที่ดันท์ซิช และได้รับการปูยปูนบำเหน็จเป็นดยุกแห่งดันท์ซิช (''Duc de Dantzig'')<ref name="Lefebvre883" />
จอมพลเลอแฟฟวร์รับใช้นโปเลียนไปจนกระทั่งนโปเลียนพ่ายแพ้อย่างหมดท่าใน[[สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก]]ใน ปี ค.ศ. 1814 หลังจากนั้นเขาลงมติในวุฒิสภาเพื่อสนับสนุน[[การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง]] และได้รับแต่งตั้งเป็นขุนนางฝรั่งเศสโดย[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าหลุยส์ที่ 18]] อย่างไรก็ตาม เมื่อนโปเลียนหลบหนีจาก[[เกาะเอลบา]]ใน ปี ค.ศ. 1815 เขาหันไปสมคบอดีตเจ้านายเก่าอีกครั้งในช่วง[[สมัยร้อยวัน]] ซึ่งจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของนโปเลียน เลอแฟฟวร์ถูกถอดยศขุนนางแต่ไม่ได้ถูกถอดยศจอมพล ต่อมาใน ปี ค.ศ. 1819 พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 พระราชทานคืนยศขุนนางแก่เขา จอมพลเลอแฟฟวร์ถึงแก่อสัญกรรมใน ปี ค.ศ. 1820 ในกรุงปารีส ▼
▲จอมพลเลอแฟฟวร์รับใช้นโปเลียนไปจนกระทั่งนโปเลียนพ่ายแพ้อย่างหมดท่าใน[[สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก]]ในปีค.ศ. 1814 หลังจากนั้นเขาลงมติในวุฒิสภาเพื่อสนับสนุน[[การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง]] และได้รับแต่งตั้งเป็นขุนนางฝรั่งเศสโดย[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าหลุยส์ที่ 18]] อย่างไรก็ตาม เมื่อนโปเลียนหลบหนีจาก[[เกาะเอลบา]]ในปีค.ศ. 1815 เขาหันไปสมคบอดีตเจ้านายเก่าอีกครั้งในช่วง[[สมัยร้อยวัน]] ซึ่งจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของนโปเลียน เลอแฟฟวร์ถูกถอดยศขุนนางแต่ไม่ได้ถูกถอดยศจอมพล ต่อมาในปีค.ศ. 1819 พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 พระราชทานคืนยศขุนนางแก่เขา จอมพลเลอแฟฟวร์ถึงแก่อสัญกรรมในปีค.ศ. 1820 ในกรุงปารีส
==อ้างอิง==
{{รายการอ้างอิง}}
| 