ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540"

 

วิกฤตดังกล่าวเริ่มขึ้นในประเทศไทย เมื่อค่า[[บาท (สกุลเงิน)|เงินบาท]]ลดลงอย่างมากอันเกิดจากการตัดสินใจของ[[รัฐบาลไทย]] ซึ่งมีพลเอก[[ชวลิต ยงใจยุทธ]]เป็นนายกรัฐมนตรี ที่ลอยตัวค่าเงินบาท ตัดการอิงเงินสกุล[[ดอลลาร์สหรัฐ]] หลังจากความพยายามทั้งหมดที่จะสนับสนุนค่าเงินบาทเมื่อเผชิญกับการแผ่ขยายแบบเกินเลยทางการเงิน (financial overextension) อย่างรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนขับเคลื่อน[[อสังหาริมทรัพย์]] ในเวลานั้น ประเทศไทยมีภาระ[[หนี้สาธารณะ]]ซึ่งทำให้ประเทศอยู่ในสภาพล้มละลายก่อนหน้าการล่มสลายของค่าเงิน และเมื่อวิกฤตดังกล่าวขยายออกนอกประเทศ ค่าเงินของประเทศส่วนใหญ่ใน[[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]]และ[[ญี่ปุ่น]]ก็ได้ทรุดตัวลงเช่นกัน ตลาดหลักทรัพย์ปรับตัวลดลงและรวมไปถึงราคาสินทรัพย์อื่น ๆ และทำให้หนี้เอกชนเพิ่มสูงขึ้น<ref>Kaufman: pp. 195–6</ref>