ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาณาจักรอยุธยา"

เริ่มตั้งแต่กลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 ราชอาณาจักรอยุธยาถูก[[ราชวงศ์ตองอู]]โจมตีหลายครั้ง สงครามครั้งแรกคือ [[สงครามพระเจ้าตะเบ็งชเวตี้]] เมื่อ พ.ศ. 2091-92 แต่ล้มเหลว การรุกรานครั้งที่สองของราชวงศ์ตองอู หรือเรียกว่า "[[สงครามช้างเผือก]]"สมัย[[พระมหาจักรพรรดิ]] เมื่อ พ.ศ. 2106 [[พระเจ้าบุเรงนอง]]ทรงให้[[สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ]]ยอมจำนน พระบรมวงศานุวงศ์บางส่วนถูกพาไปยังกรุงหงสาวดี และ[[สมเด็จพระมหินทราธิราช]] พระราชโอรสองค์โต ทรงได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าประเทศราช<ref name=app-111>{{cite book | title=History of Burma | author=Lt. Gen. Sir Arthur P. Phayre | year=1883 | page=111 | edition=1967 | publisher=Susil Gupta | location=London}}</ref><ref name=geh-167>{{cite book | author=GE Harvey | title=History of Burma | pages=167–170 | publisher=Frank Cass & Co. Ltd. | year=1925 | location=London}}</ref> เมื่อ พ.ศ. 2112 ราชวงศ์ตองอูรุกรานอีกเป็นครั้งที่สาม และสามารถ[[การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่หนึ่ง|ยึดกรุงศรีอยุธยา]]ได้ในปีต่อมา หนนี้พระเจ้าบุเรงนองทรงแต่งตั้ง[[สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช]]เป็นเจ้าประเทศราช<ref name=geh-167/>

 

หลังพระเจ้าบุเรงนองเสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2124 [[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]]ทรงประกาศเอกราชแก่กรุงศรีอยุธยาอีกสามปีให้หลัง อยุธยาต่อสู้ป้องกันการรุกรานของรัฐหงสาวดีหลายครั้ง จนในครั้งสุดท้าย [[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]]ทรงปลงพระชนม์เมงจีสวา (Mingyi Swa) อุปราชาของราชวงศ์ตองอูได้ใน[[สงครามยุทธหัตถี]]เมื่อ พ.ศ. 2135 จากนั้น อยุธยากลับเป็นฝ่ายบุกบ้าง โดยยึดชายฝั่ง[[ตะนาวศรี]]ทั้งหมดขึ้นไปจนถึง[[เมาะตะมะ]]ใน พ.ศ. 2138 และ[[ล้านนา]]ใน พ.ศ. 2145 สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงถึงกับรุกรานเข้าไปในพม่าลึกถึง[[ตองอู]]ใน พ.ศ. 2143 แต่ทรงถูกขับกลับมา หลังสมเด็จพระนเรศวรมหาราชเสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2148 ตะนาวศรีตอนเหนือและล้านนาก็ตกเป็นของรัฐอังวะ อีกใน พ.ศ. 2157<ref>Phayre, pp. 127–130</ref> อยุธยาพยายามยึดรัฐล้านนาและตะนาวศรีตอนเหนือกลับคืนระหว่าง พ.ศ. 2205-07 แต่ล้มเหลว<ref>Phayre, p. 139</ref>