ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มือปืน/โลก/พระ/จัน"

==นักแสดง==

===นักแสดงนำ===

* [[สมชาย เข็มกลัด]] รับบท สมคิด ไทรงาม "คิด ไซเลนเซอร์" นักฆ่ารุ่นใหม่ที่นิยมใช้ปืนติด[[ลำกล้องเก็บเสียง]] มือปืนวัยรุ่นหัวกบฏ ไร้สังกัด ไร้ซุ้ม ไม่ยอมคบหาสมาคมกับมือปืนในวงการ ประสบการณ์น้อย แต่ทำงานไม่เคยพลาด ไม่มีใครรู้ที่มาที่ไป ว่าเป็นใครมาจากไหน คิดไม่ชอบเสียงดัง เขาใช้ปืนสั้น 2 กระบอกติดลำกล้องเก็บเสียง ลงมือด้วยความรวดเร็ว แม่นยำ และเงียบเชียบ ชอบลงมือในที่สาธารณะหรือชุมชน แล้วอาศัยความชุลมุนวุ่นวาย หายตัวไปอย่างรวดเร็ว เป็นมือปืนมาแรง และหาตัวจับยากคนหนึ่งในวงการ

* [[เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา]] หรือ หม่ำ จ๊กมก รับบท "หมา ลูกบักเขียบ" นักฆ่าที่ยิงปืนไม่เป็น เลยใช้แต่[[ระเบิด]]เป็นอาวุธ นักฆ่าผู้ใช้แต่ระเบิดเป็นอาวุธ (เป็นความลับ ...หมายิงปืนไม่เป็น) หมาเป็นคนโผงผาง พูดจาเสียงดัง เพราะเป็นคนหูตึง ซึ่งเป็นผลมาจากแรงระเบิดของตัวเอง หมามักจะใช้ระเบิดน้อยหน่าเป็นอาวุธ ซึ่งคนอีสานเรียกน้อยหน่าว่า ลูกบักเขียบ หมามีความใฝ่ฝันที่จะเป็นทหาร แต่เขากลับไม่ผ่านเกณฑ์ที่กำหนด หมาจึงได้แต่แต่งตัวเลียนแบบทหาร และเริ่มศึกษาเรื่องของระเบิด ตั้งแต่ระเบิดขวดยันระเบิดไข่เน่า หมาศึกษาระเบิดจนสามารถทำระเบิดน้อยหน่าขึ้นมาใช้เองได้ในที่สุด ยุคที่การวางระเบิดบ้านคนดังกำลังฮิต หมาได้เงินมากมาย แต่หมากลับใช้เงินหมดไปกับผู้หญิง การเต้นรำและยาบ้า จนในที่สุด หมาก็ติดยาบ้าจนเสียงานเสียการ ทำระเบิดด้านบ่อยครั้ง จนคนเลิกจ้างไปในที่สุด หมาเข้าสู่ยุคตกต่ำ ต้องกลายมาเป็นเสือเต้นแร๊ปโบกรถเข้าปั๊ม แลกเงินเลี้ยงชีพ แต่ได้เงินมาเท่าไร หมาก็ซื้อยาบ้าจากปั๊มที่ตัวเองทำงานอยู่จนหมดไม่เคยเหลือ

* [[ถั่วแระ เชิญยิ้ม|ศรสุทธา กลั่นมาลี]] หรือ ถั่วแระ เชิญยิ้ม รับบท "ผี ไรเฟิล" นักฆ่า[[บุปผาชน]]ที่ยิง[[ไรเฟิล]]จากระยะไกลแม่นยิ่งกว่าจับวาง แต่กลัวผีเป็นที่สุด นักฆ่าผู้รักสันโดษและกัญชาเป็นชีวิตจิตใจ ผีลงมือแต่ละครั้งไม่เคยพลาด และยากที่จะชี้ตำแหน่งเขาได้ เพราะผีสามารถยิงคนจากระยะไกลมากๆ เป็นมือปืนที่ถือได้ว่าแม่นยำที่สุดในวงการ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผีเก็บเป็นความลับ ไม่เคยเปิดเผยให้ใครได้รู้ ผียิงใกล้ไม่แม่น ถ้าอยู่ในระยะใกล้ ผีจะตกที่นั่งลำบากทันที ผีจึงทำตัวห่างไกลกับผู้คนไว้เสมอ ระยะหลังความแม่นยำของผีเริ่มหายไป เมื่อผีสูบกัญชามากจนมือสั่น ทำให้ผีทำงานพลาดบ่อยครั้ง จนผีต้องถอนตัวออกจากวงการ ผีพยายามถือศีลบำเพ็ญเพียร เพราะผีเชื่อว่านี่คงเป็นกรรมที่เขาก่อไว้ ผีทำได้ไม่ดีนัก เขาผิดศีลเป็นประจำ ถึงแม้จะลงทุนนุ่งขาวห่มขาว อาการสั่นกลับยังคงอยู่ ผีปล่อยเลยตามเลย เขาเปลี่ยนอาชีพเป็นคนทรงเจ้า หลอกชาวบ้านที่งมงายไปวันๆ เพื่อเลี้ยงชีพ แต่นานวันเข้าชาวบ้านก็เริ่มจับได้ ผีเปรียบเหมือนเสืออดโซที่กำลังจะอดตาย