ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เสียง"

คุณลักษณะเฉพาะของเสียง ได้แก่ [[ความยาวช่วงคลื่น]] [[แอมปลิจูด]] และ[[ความเร็ว]]

เสียงแต่ละเสียงมีความแตกต่างกัน เสียงสูง-เสียงต่ำ, เสียงดัง-เสียงเบา, หรือคุณภาพของเสียงลักษณะต่างๆ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ[[แหล่งกำเนิดเสียง]] และจำนวนรอบต่อ[[วินาที]]ของการสั่นสะเทือน

วัตถุที่สั่นเร็วเสียงจะสูงกว่าวัตถุที่สั่นช้า โดยจะมีหน่วยวัด[[ความถี่]]ของการสั่นสะเทือนต่อวินาที เช่น 60 รอบต่อวินาที, 2,000 รอบต่อวินาที เป็นต้น และนอกจาก วัตถุที่มีความถี่ในการสั่นสะเทือนมากกว่า จะมีเสียงที่สูงกว่าแล้ว หากความถี่มากขึ้นเท่าตัว ก็จะมีระดับเสียงสูงขึ้นเท่ากับ 1 [[ออกเตฟ]] (octave)

[[ภาษาไทย]]เรียกว่า 1 [[ช่วงคู่แปด]]

[[ความยาวช่วงคลื่น]] (wavelength) หมายถึง ระยะทางระหว่าง[[ยอดคลื่น]]สองยอดที่ติดกันซึ่งเกิดขึ้นระหว่างการอัดตัวของ[[คลื่นเสียง]]

(คล้ายคลึงกับยอดคลื่นใน[[ทะเล]]) ยิ่ง[[ความยาวช่วงคลื่น]]มีมาก [[ความถี่]]ของเสียง (ระดับเสียง) ยิ่งต่ำลง

[[ความกว้างช่วงคลื่น]] (bandwidth) หมายถึง ขนาดของ[[วงคลื่น]]สองวงที่แผ่กันซึ่งเกิดขึ้นเมื่อความยาวของ[[คลื่นเสียง]]มีน้อย ยิ่ง[[ความกว้างช่วงคลื่น]]มีมาก [[ความถี่]]ของเสียง (ระดับเสียง) ยิ่งสูงขึ้น

หมายถึง ค่าความดันของคลื่นเสียงที่เปลี่ยนแปลงไปจากความดันบรรยากาศปกติ ซึ่งค่าความดันที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุด คือ    ค่าความสูงคลื่นหรือแอมปลิจูด   การตอบสนองของหูต่อความดันเสียงไม่ได้มีลักษณะเป็นเส้นตรง แต่มีความสัมพันธ์นลักษณะของลอกาลิทึม (Logarithm) ดังนั้น ค่าระดับความดันเสียง ที่อ่านได้จากการตรวจวัดโดยเครื่องวัดเสียงนั้น เป็นค่าทีได้จากการเปรียบเทียบกับความดันเสียงอ้างอิงแล้ว มีหน่วยวัดเป็น [[เดซิเบล|เดชิเบล]] (decibel : dB)

[[แอมพลิจูด]] (amplitude) หมายถึง ความสูงระหว่าง[[ยอดคลื่น]]และ[[ท้องคลื่น]]ของ[[คลื่นเสียง]] ที่แสดงถึง[[ความเข้มของเสียง]]

(Intensity) หรือ[[ความดังของเสียง]] (Loudness) ยิ่ง[[แอมปลิจูด]]มีค่ามาก ความเข้มหรือความดังของเสียงก็ยิ่งเพิ่มขึ้น