ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาพระเวท"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 11:
'''ภาษาพระเวท''' ({{lang-en|Vedic Sanskrit}}) เป็นคำที่ใช้เรียกภาษาของชาวอารยันในยุคเริ่มแรก (ก่อนพ.ศ. 43) ซึ่งเป็นภาษาที่ชาวอารยันใช้เขียน[[คัมภีร์พระเวท]]และเป็นต้นตระกูลของภาษาอื่น ๆ ใน[[อินเดีย]] กล่าวคือเมื่อชาวอารยันติดต่อกับสมาคมกับชาวพื้นเมืองเดิมในอินเดียทำให้เกิดการปะปนกันของภาษาจนวิวัฒนาการเป็น[[ภาษาปรากฤต]] เช่น [[ภาษามคธี]] [[ภาษาอรรธมคธี]] [[ภาษาเศารเสนี]] [[ภาษามหาราษฏระ]]
ในยุคนี้เอง นักปราชญ์ชาวอารยันที่ยังใช้ภาษาพระเวทอยู่นั้นเห็นว่า หากปล่อยไว้ภาษาของตนจะปะปนกับภาษาอื่นจนเสียความบริสุทธิ์ของภาษาไป จึงมีการจัดระเบียบภาษาพระเวทขึ้นใหม่โดยวางกฎเกณฑ์ให้เป็นระบบ ตำราไวยากรณ์ที่มีชื่อเสียงคือ[[อัษฏาธยายี]]ของ[[ปาณินิ]] ภาษาที่จัดระเบียบแล้วนี้เรียก[[ภาษาสันสกฤต]] ส่วนภาษาปรากฤตทั้งหลายนั้นได้วิวัฒนาการมาเป็นภาษาที่ใช้ในอินเดียปัจจุบัน เช่น [[ภาษาฮินดี]] [[ภาษามราฐี]] [[ภาษาคุชราต]] [[ภาษา
== อ้างอิง ==
|