ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประวัติศาสตร์"

[[อาร์. จี. คอลลิงวูด]] (R. G. Collingwood) อธิบายว่าประวัติศาสตร์คือวิธีการวิจัยหรือการไต่ส..ว...น ...ไต่สวน โดยมีจุดมุ่งหมายจะศึกษาเกี่ยวกับ ... พฤติการณ์ของมนุษยชาติที่เกิดขึ้นในอดีต

ด่ด่ด่ด่ด่ด่ด่ด่ด่ด่ด่ดเมื่อเมื่อ[[พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]]ทรงสถาปนาโรงเรียนข้าราชการพลเรือนเป็น[[จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]]ใน [[พ.ศ. 2459]] มีการจัดการเรียนการสอนวิชาประวัติศาสตร์ขึ้นเป็นวิชาความรู้พื้นฐานสำหรับนิสิตในคณะต่าง ๆ (นโยบายนี้ยังปรากฏในหลักสูตรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง ([[มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]]ในปัจจุบัน) ซึ่งเปิดสอนใน [[พ.ศ. 2477]] ด้วย) ต่อมา ในปลายปี [[พ.ศ. 2466]] เมื่อ[[สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก|สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมขุนสงขลานครินทร์]]ทรงดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมมหาวิทยาลัย ทรงดำเนินการปรับปรุงคณะแพทยศาสตร์และคณะอักษรศาสตร์และวิทยาศาสตร์ [[จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]] ทรงจัดหลักสูตรสำหรับวิชาประวัติศาสตร์ด้วยพระองค์เอง โดยทูลเชิญและเชิญผู้ที่มีความรู้เฉพาะทางมาปาฐกถา เช่น [[สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ]]ทรงบรรยาย[[ประวัติศาสตร์ไทย]] และ[[พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าธานีนิวัติ กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร|พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าธานีนิวัติ]]ทรงบรรยายอิทธิพลของวัฒนธรรม[[อินเดีย]]ต่อวัฒนธรรม[[ไทย]] เป็นต้น