ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สงครามดอกกุหลาบ"

ระหว่างรัชสมัยอันสั้นพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ก็ทรงประสบการคิดร้ายต่อพระองค์ครั้งหนึ่งใน[[การคบคิดเซาท์แธมตัน]] (Southampton Plot) ที่นำโดย[[ริชาร์ดแห่งโคนิสเบิร์ก เอิร์ลแห่งเคมบริดจ์ที่ 3]] (Richard of Conisburgh, 3rd Earl of Cambridge) บุตรชายของ[[เอ็ดมันด์แห่งแลงลีย์ ดยุกแห่งยอร์คที่ที่ 1 แห่งยอร์ก]] พระราชโอรสองค์ที่ 5 ของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แต่การคบคิดไม่ประสบความสำเร็จ เอิร์ลแห่งเคมบริดจ์ถูกประหารชีวิตในปี ค.ศ. 1415 ในข้อหา[[กบฏต่อแผ่นดิน]] ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการรณรงค์ที่นำไปสู่[[ยุทธการอาแฌงคูร์ต]] (Battle of Agincourt) ภรรยาของเอิร์ลแห่งเคมบริดจ์[[แอนน์ เดอ มอร์ติเมอร์]] ก็มีสิทธิในการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์เพราะเป็นลูกสาวของ[[โรเจอร์ มอร์ติเมอร์ เอิร์ลแห่งมาร์ชที่ 4]] ซึ่งเท่ากับสืบเชื้อสายมาจากไลโอเนลแห่งอันท์เวิร์พ เอ็ดมันด์พี่ของแอนน์เป็นผู้มีความจงรักภักดีต่อเฮนรีเสียชีวิตโดยไม่มีบุตรฉะนั้นสิทธิของเอ็ดมันด์จึงผ่านต่อมายังแอนน์

[[ริชาร์ด แพลนแทเจเนต ดยุกที่ 3 แห่งยอร์ก|ริชาร์ด]] ลูกของเอิร์ลแห่งเคมบริดจ์และแอนน์ เดอ มอร์ติเมอร์เพิ่งมีอายุได้ 4 ปีเมื่อบิดาถูกประหารชีวิต ตำแหน่ง[[ดยุกแห่งยอร์ก]]จึงตกมาเป็นของริชาร์ดจากพี่ชายคนโตของเอิร์ลแห่งเคมบริดจ์[[เอ็ดเวิร์ดแห่งนอริช ดยุกแห่งยอร์กที่ที่ 2 แห่งยอร์ก]] (Edward of Norwich, 2nd Duke of York) ผู้เสียชีวิตในการต่อสู้เคียงข้างกับพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ใน[[ยุทธการที่อาแซ็งกูร์]] แม้ว่าทรัพย์สินของเอิร์ลแห่งเคมบริดจ์จะถูกริบ แต่ต่อมาพระเจ้าเฮนรีพระราชทานพระราชานุญาตให้ริชาร์ดได้รับบรรดาศักดิ์และพระราชทานดินแดนที่เป็นของลุงที่เสียชีวิตไปโดยไม่มีบุตร พระเจ้าเฮนรีผู้มีพระอนุชาสามพระองค์และทรงเป็นผู้มีพระสุขภาพพลานามัยดีไม่มีเหตุผลใดใดที่จะต้องทรงวิตกถึงความมั่นคงของราชวงศ์แลงคาสเตอร์ในการครองราชบัลลังก์ แต่หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระองค์แล้วพระราชโอรสองค์เดียวที่มีก็เป็นผู้นำผู้ไม่มีประสิทธิภาพ และพระอนุชาก็ไม่มีบุตรธิดาที่มีสิทธิซึ่งทำให้เหลือแต่ลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของตระกูลโบฟอร์ทที่อาจจะเป็นรัชทายาทได้ ฉะนั้นการอ้างสิทธิของ[[ริชาร์ด แพลนแทเจเนต ดยุกที่ 3 แห่งยอร์ก|ริชาร์ด ดยุกแห่งยอร์ก]]จึงกลายเป็นสิ่งสำคัญ และในที่สุดราชบัลลังก์ก็เปลี่ยนมือไปเป็นของ[[ราชวงศ์ยอร์ก]]