เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
}}
'''องคุลิมาล''' หรือ '''พระองคุลิมาลเถระ''' เป็นบุคคลสำคัญในยุคต้นแห่ง[[พุทธศาสนา]] โดยเฉพาะตามพุทธประวัติพุทธฝ่าย[[เถรวาท]] เดิมนั้นเป็นโจรปล้นฆ่าคน แต่ภายหลังมีศรัทธาในพุทธศาสนา ได้กลับใจบวชเป็นพระภิกษุ และบรรลุเป็นพระอรหันต์ อีกทั้งมียังบทสวดของท่านอีกด้วย ชื่อ [[อังคุลิมาลปริตร]] คำว่า '''องคุลิมาล''' นั้นมาจากคำว่า อังคุลี (นิ้วมือ) + มาลา (มาลัย สร้อยคอ สาย แถว) แปลว่า ผู้มีนิ้วมือเป็นมาลัย
แต่เดิมนั้นองคุลิมาลชื่อว่า [[อหิงสกะ]] เป็นบุตรของปุโรหิตในราชสำนักของ [[พระเจ้าปเสนทิโกศล]] เมือง[[สาวัตถี]] บิดามีนามว่า "คัคคะ" มารดามีนามว่า [[นางมันตานี]] อหิงสกะได้ไปเรียนวิชาที่เมือง[[ตักกสิลา]] <ref>พระศรีคัมภีรญาณ,รศ.ดร.และคณะ. (2557). พจนานุกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย : Thai Tipitaka Dictionary Mahachulalongkornrajavidyalaya University.รายงานการวิจัย, กองวิชาการ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หน้า 271 หรือ ขุ.อป.(ไทย) 32/585/89</ref> และสามารถเรียนได้รวดเร็วอีกทั้งยังปรนนิบัติอาจารย์อย่างดี จนเป็นที่รักใคร่ของอาจารย์อย่างมาก เป็นเหตุให้ศิษย์อื่นริษยา จึงยุยงอาจารย์ว่าองคุลิมาลคิดจะทำร้าย อาจารย์จึงคิดจะกำจัดองคุลิมาลเสีย โดยบอกกองคุลิมาลว่า ถ้าจะสำเร็จวิชาต้องฆ่าคนให้ได้ 1,000 คนเสียก่อน องคุลิมาลจึงออกเดินทางฆ่าคน แล้วตัดนิ้วหัวแม่มือมาคล้องที่คอเพื่อให้จำได้ว่าฆ่าไปกี่คนแล้ว เหตุนี้เอง อหิงสกะจึงได้รับสมญานามว่า องคุลิมาล เมื่อฆ่าจนครบ 999 คน ก็มาพบ[[พระพุทธเจ้า]] และได้เลื่อมใสใน[[พระพุทธศาสนา]] ออกบวชเป็นพุทธสาวก<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ 13 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 5 มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ อังคุลิมาลสูตร. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก [http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=13&A=8237&Z=8451&pagebreak=0]. เข้าถึงเมื่อ 15-7-52</ref>
เรื่องราวขององคุลิมาลมีการเล่าขยายความเอาไว้ในเรื่อง [[กามนิต]] ของ[[คาร์ล อดอล์ฟ เจลเลอร์รุป]] กวีชาวเดนมาร์ก.
|
