ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเข้าถึงอินเทอร์เน็ต"

'''การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงฟรี''' ({{lang-en|Internet Access}}) หมายถึงการเชื่อมต่อผู้ใช้คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล หรือคอมพิวเตอร์ใดๆ หรืออุปกรณ์มือถือ หรือเครือข่ายคอมพิวเตอร์เข้ากับระบบอินเทอร์เน็ตที่ช่วยให้ผู้ใช้สามารถเข้าถึงบริการต่างๆในอินเทอร์เน็ตได้ (เช่่​ นเช่น[[อีเมล|เบาว์เซอร์]]และ[[เวิลด์ไวด์เว็บ|เว็บไซค์​ เว็บเวิลด์ไวด์]]) [[ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต]] (Internet Service Provider, ISP) เสนอการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตให้ประชาชนทั่วไปผ่านทางเทคโนโลยีต่างๆที่มีความหลากหลายทันสมัยของอัตราการส่งสัญญาณข้อมูลของ​ ​ระบบอินเตอร์​เน็ต​(ความเร็ว​สูง​เร็ว)

ผู้บริโภคใช้งานอินเทอร์เน็ต, ในช่วงต้นก่อนที่จะกลายเป็นที่นิยม, ผ่านทางโทรฯเข้า (dial-up) ซึ่งเป็นการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตในทศวรรษที่ 1980 และ 1990. ในช่วงทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 21 ผู้บริโภคจำนวนมากใช้เทคโนโลยีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตแบบ[[บรอดแบนด์]]และเว็บไซค์ ต่างๆทำให้สามารถใช้อินเทอร์เน็ตได้เร็วมากขึ้น

ในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษที่ 1980, การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตส่วนใหญ่คือจากเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและคอมพิวเตอร์ลูกข่ายเชื่อมต่อโดยตรงกับ[[แลน|เครือข่ายท้องถิ่น]]หรือจากการเชื่อมต่อแบบ dial-up ที่ใช้โมเด็มและสายโทรศัพท์แบบแอนะล็อก​แอนะล็อก. LANLANs มักจะทำงานที่ 10 Mbit/s และเติบโตเพื่อสนับสนุน 100 และ 1000 Mbit/s ในขณะที่โมเด็มมีอัตราส่งข้อมูลเพิ่มขึ้นจาก 12001,200 และ 24002,400 บิต/วินาทีในช่วงปี 1980, เป็น 28 และ 56 kbit/s โดยช่วงกลางถึงปลายปี 1990 ตอนแรกการเชื่อมต่อแบบ dial-up ทำจาก terminal หรือคอมพิวเตอร์ที่ใช้ซอฟต์แวร์จำลองเป็น terminal ต่อไปยังเซิร์ฟเวอร์ของ LANs การเชื่อมต่อแบบ dial-up แบบนี้ไม่ได้รองรับการใช้งานแบบ end-to-end ของ[[โพรโทคอลอินเทอร์เน็ต]] แต่รองรับเฉพาะ terminal to host เท่านั้น การแนะนำตัวของเซิร์ฟเวอร์การเข้าถึงเครือข่าย (network access servers, Nass) สนับสนุนโพรโทคอลสายอนุกรมอินเทอร์เน็ต ( Serial Line Internet Protocol,SLIP) และต่อมาโพรโทคอลแบบจุดต่อจุด (point-to-point protocol, PPP) ได้ขยายโพรโทคอลของอินเทอร์เน็ตและทำให้ผู้ใช้ dial-up ได้ใช้บริการอินเทอร์เน็ตได้เต็มรูปแบบ แต่ยังมีข้อจำกัดที่อัตราการข้อมูลที่ต่ำอยู่ให้เฟสบุ๊ค​ของผู้อื่น

การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตด้วยบรอดแบนด์มักจะถูกเรียกสั้นๆว่าบรอดแบนด์และเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตแบบความเร็วสูง เป็นบริการที่ให้อัตราบิตสูงกว่าการใช้โมเด็ม 12856 กิโลบิต/วินาทีอย่างมาก ในแผนบรอดแบนด์แห่งชาติสหรัฐอเมริกาของปี 20182009, Federal Communications Commission (FCC) กำหนดเข้าถึงบรอดแบนด์เป็น "อินเทอร์เน็ตที่ always onและเร็วกว่าแบบ Dial-Up" แม้ว่า FCC จะกำหนดมันแตกต่างกันตลอดปีที่ผ่านมา. คำว่า บรอดแบนด์แต่เดิมอ้างถึงการสื่อสารที่ดีหลายความถี่เมื่อเทียบกับ narrowband หรือเบสแบนด์. บรอดแบนด์ในปัจจุบันเป็นคำทางการตลาดที่บริษัทโทรศัพท์, เคเบิลทีวีและอื่น ๆ ใช้ในการขายผลิตภัณฑ์อัตราข้อมูลสูงของ​ ณัฐปภัสร์ ศรีฑาและของตนหรือผู้อื่นๆในราคาถูกลงสูงขึ้น

*ท่องเว็บทั่วโลกได้เร็วมากขึ้น

*ดาวน์โหลดได้เร็วขึ้นของเอกสาร, ภาพ, วิดีโอ, และไฟล์ขนาดใหญ่ทุกไฟล์อื่น ๆ

*มีบริการมาก​ มากขึ้นเช่น โทรศัพท์​โทรศัพท์, วิทยุ​วิทยุ, โทรทัศน์, videoconferencing และอินเตอร์​เน็ต​มือถือใช้งาน​ ฟรี​ 6​ กิ๊ก

นอกจากการเข้าถึงจากที่บ้าน, โรงเรียนและสถานที่ทำงาน การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตอาจเข้าถึงจากสถานที่สาธารณะเช่นห้องสมุดและอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่เครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตที่มีอยู่ ห้องสมุดบางแห่งให้พื้นที่สำหรับการเชื่อมต่อแล็ปท็อปของผู้ใช้ไปยังเครือข่ายท้องถิ่น ทุกเครือข่าย(LANs)ฟรี

จุดเข้าถึงอินเทอร์เน็ตไร้สาย(ทุกที่ใช้งานฟรีค่าธรรมเนียม​Wireless Internet access points)มีพร้อมให้ใช้ในสถานที่สาธารณะเช่นห้องโถงสนามบินในบางกรณีเพียงสำหรับการใช้งานช่วงสั้น ๆ ในขณะที่รอ บางจุดอาจให้คอมพิวเตอร์แบบหยอดเหรียญ. ศัพท์ต่างๆที่ถูกนำมาใช้เช่น "ตู้อินเทอร์เน็ตสาธารณะ​สาธารณะ", "จุดเข้าถึงสาธารณะ" และ "โทรศัพท์เว็บหยอดเหรียญ" โรงแรมหลายแห่งยังมีเทอมินอลสาธารณะ​ทุกอย่างใช้งานฟรีอมินอลสาธารณะ ตามปกติมีค่าธรรมเนียมการใช้