ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ราชวงศ์โก้นบอง"

ต่อมาพระเจ้าอลองพญาได้ทรงนำทัพบุก[[อาณาจักรกรุงศรีอยุธยา]] เนื่องจากทางอยุธยาได้ให้การสนับสนุนมอญที่ลี้ภัยสงครามเข้ามาพึ่งกษัตริย์ไทย ซึ่งตรงกับรัชสมัย[[สมเด็จพระเจ้าเอกทัศ]]และไม่พอใจที่อยุธยายึดเรือสินค้าที่จะเดินทางมาค้าขายกับพม่าที่เมือง[[มะริด]] โดยเดินทัพเข้ามาทาง[[ด่านสิงขร]] [[จังหวัดประจวบคีรีขันธ์]] แต่ไม่ประสบความสำเร็จและสิ้นพระชนม์หลังจากการทำสงครามครั้งนั้น [[พระเจ้ามังระ]]ผู้เป็นพระราชโอรสของพระองค์ได้สืบทอดเจตนารมณ์ของพระราชบิดาต่อ โดยได้ส่งทัพใหญ่มา 2 ทางล้อมกรุงศรีอยุธยาในปี พ.ศ. 2307 ทางหนึ่งให้[[เนเมียวสีหบดี]]นำพลเข้ามาทางเหนือด้วยการตี[[ล้านนา]] [[ล้านช้าง]]และหัวเมืองเหนือก่อน และอีกทางหนึ่งให้มังมหานรธานำกองทัพเข้ามาทางใต้ ทั้ง 2 ทัพเข้าล้อมกรุงศรีอยุธยาไว้นานถึง 1 ปีครึ่งแม้ผ่านฤดูน้ำหลากก็ไม่ยกทัพกลับ ภายหลังแม่ทัพฝ่ายใต้ คือ มังมหานรธา เสียชีวิตลงก็ส่งแม่ทัพคนใหม่จากเมือง[[เมาะตะมะ]]ชื่อ เมงเยเมงละอูสะนา เข้ามาทำหน้าที่แทนจนในที่สุดก็สามารถตีกรุงศรีอยุธยาแตกได้ในปี พ.ศ. 2310 แต่กองทัพพม่าก็อยู่ได้ไม่นานเนื่องจาก[[พระเจ้ามังระ]]ทรงให้เร่งทำการและรีบกลับเพื่อทำ[[สงครามจีน-พม่า|สงครามกับจีน]]ในรัชสมัยของ[[จักรพรรดิเฉียนหลง]]

ในรัชสมัย[[พระเจ้าจักกายแมง]] พม่าได้ยึดครอง[[แคว้นอัสสัม]]ของ[[อินเดีย]]ได้สำเร็จ ทำให้พม่าต้องเผชิญหน้ากับ[[จักรวรรดิอังกฤษ]]ซึ่งกำลังล่าอาณานิคมอยู่ในขณะนั้น ก่อให้เกิดเป็นสงครามที่เรียกว่า "[[สงครามอังกฤษ-พม่า-อังกฤษครั้งที่หนึ่ง]]" กินระยะเวลา 2 ปี คือ พ.ศ. 2367–2369 สงครามจบลงด้วยชัยชนะของอังกฤษด้วยอาวุธยุทโธปกรณ์ที่เหนือกว่า มหาบัณฑุละ แม่ทัพพม่าที่เลื่องชื่อก็เสียชีวิตลง ทำให้ต้องลงนามในสนธิสัญญาชื่อ [[สนธิสัญญารานตะโบ]] พม่าจำต้องยกเมืองที่สำคัญให้แก่อังกฤษ เช่น [[มณีปุระ]] [[ยะไข่]] [[ตะนาวศรี]]

| ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์อลองพญา ผู้ทรงนำทัพเข้าตีอาณาจักรกรุงศรีอยุธยาใน ค.ศ. 1760 (พ.ศ. 2303)

| พิชิตกรุงศรีอยุธยา ค.ศ. 1767 (พ.ศ. 2310), ขยายอิทธิพลสู่ล้านนา ล้านช้าง และ[[มณีปุระ]], ประสบความสำเร็จในการต่อต้านการรุกรานจากจีน 4 ครั้ง

| พระเจ้าสิ่นกู้<ref>พงศาวดารฝ่ายไทยออกพระนามว่าพระเจ้าจิงกูจา เหตุที่เรียกดังนี้เพราะพระองค์เคยปกครองเมืองสิ่นกู้[[สิ่นกู้]]ในสมัยก่อนเสวยราชสมบัติ</ref>

| พระเจ้าบะโดน,<br />พระบรมอัยกาธิราช,<br />พระเจ้าช้างเผือก<ref>คำว่า "พระเจ้าบะโดน" (พระเจ้าปดุง) เรียกตามนามเมืองบะโดน[[บะโดน]]ซึ่งพระองค์เคยปกครองในสมัยก่อนเสวยราชสมบัติ, คำว่า ''โบ้ดอพะย่า'' (ไทยมักสะกดว่า "โบดอพญา") ซึ่งแปลว่าพระบรมอัยกาธิราช หมายความว่าเป็นพระอัยกา (ปู่) ในพระเจ้าจักกายแมงและพระเจ้าแสรกแมง, คำว่า "พระเจ้าช้างเผือก" เป็นพระนามเฉลิมพระเกียรติของพระเจ้าปดุงซึ่งทรงมีช้างเผือกในครองครองตามราชประเพณี</ref>

| ร่วมรบกับพระเจ้าปดุงในสงครามกับกรุงรัตนโกสินทร์, ยกทัพตีมณีปุระและรัฐอัสสัมของอินเดีย, พ่ายแพ้[[สงครามอังกฤษ-พม่า-อังกฤษครั้งที่หนึ่ง]]

| ร่วมรบในสงครามอังกฤษ-พม่า-อังกฤษครั้งที่หนึ่ง ในฐานะเจ้าเมืองสารวดี

| พระเจ้าสี่ป้อ<ref>เรียกตามนามเมือง[[สี่ป้อ]]ซึ่งพระเจ้าธีบอเคยปกครองในสมัยก่อนเสวยราชสมบัติ เมือง[[สี่ป้อ]]นี้เป็นเมืองของ[[ชาวไทใหญ่]] (ปัจจุบันอยู่ใน[[รัฐชานฉาน]] ประเทศพม่า) ชื่อดังกล่าวนี้เป็นการเรียกตาม[[ภาษาไทใหญ่]] (ภาษาพม่าออกเสียงเป็น ''ตีบอ'') พระราชมารดาของพระเจ้าธีบอเป็นพระราชธิดาของเจ้าฟ้าไทใหญ่เมืองนี้</ref>