ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตอดอร์ ซีฟกอฟ"

เขากลายเป็นเลขาคนแรกของ[[พรรคคอมมิวนิสต์บัลแกเรีย]] ในปี 1954 ในเดือนเมษายนปี 1981 และยังคงอยู่ในตำแหน่งนี้เป็นเวลา 35 ปีจนกระทั่งปี 1989 จึงกลายเป็นผู้นำคนที่สองที่ยาวที่สุดของประเทศ[[กลุ่มตะวันออก]]หลัง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] และหนึ่งในผู้นำที่มิใช่ราชวงศ์ที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ การปกครองของเขาเป็นช่วงเวลาแห่งความมั่นคงทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนสำหรับบัลแกเรียทั้งคู่โดยสมบูรณ์ของบัลแกเรียกับคำสั่งของ[[สหภาพโซเวียต]] และความปรารถนาที่จะขยายความสัมพันธ์กับตะวันตก กฎของเขายังคงไม่มีใครทักท้วงจนกระทั่งความสัมพันธ์ตะวันออก - ตะวันตกในปี 1980 ลดลงเมื่อสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่ซบเซาภาพลักษณ์ระดับนานาชาติที่แย่ลงและอาชีพการงานที่เพิ่มขึ้นและการคอร์รัปชั่นใน BCP ทำให้ตำแหน่งของเขาอ่อนแอลง เขาลาออกไป 10 พฤศจิกายน 1989 ภายใต้แรงกดดันจากสมาชิกอาวุโส BCP เพราะเขาปฏิเสธที่จะรับรู้ปัญหาและจัดการกับการประท้วง ภายในหนึ่งเดือนหลังจากการขับไล่ของ ซีฟกอฟ การปกครองแบบคอมมิวนิสต์ในบัลแกเรียสิ้นสุดลงอย่างมีประสิทธิภาพและภายในเวลาเกือบหนึ่งปีสาธารณรัฐประชาชนบัลแกเรียก็หยุดดำเนินการอย่างเป็นทางการ

 

[[หมวดหมู่:นายกรัฐมนตรีบัลแกเรีย]]

[[หมวดหมู่:เสียชีวิตจากโรคปอดบวม]]

{{birth|1911}}{{death|1998}}

[[หมวดหมู่:วีรชนแห่งสหภาพโซเวียต]]