ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หมีขอ"

'''หมีขอ''' หรือ '''บินตุรง''' หรือ '''หมีกระรอก''' ({{lang-en|Binturong, Bearcat}}; {{ชื่อวิทยาศาสตร์|Arctictis binturong}}; [[ภาษาอีสาน|อีสาน]]: เหง็นหางขอ, เหง็นหมี) เป็น[[สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม]] แม้จะมีหน้าตาคล้าย[[หมี]]จนได้ชื่อว่าหมี แต่เป็นสัตว์จำพวก[[ชะมด|ชะมดและอีเห็น]] (Viverridae) ที่ใหญ่ที่สุด จัดเป็นสัตว์เพียง[[สปีชีส์|ชนิด]]เดียวใน[[สกุล (ชีววิทยา)|สกุล]] ''Arctictis'' ที่ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์จนถึงปัจจุบัน

 

 

 

หมีขอเป็นสัตว์หากินในเวลา[[กลางคืน]] อาศัยและหากินตามลำพัง แต่ในบางครั้งอาจอยู่รวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ประกอบไปด้วย แม่และลูก ในเวลากลางวันจะอาศัยโพรงไม้เป็นที่หลับนอน อาหารได้แก่ [[ผลไม้]]และ[[สัตว์]]ที่มีขนาดเล็กชนิดต่าง ๆ บนต้นไม้ทั้ง[[แมลง]]และ[[สัตว์เลื้อยคลาน]] ปีนต้นไม้ได้เก่งมาก โดยใช้หางที่ยาวเกาะเกี่ยวกิ่งไม้จากต้นหนึ่งไปยังอีกต้นหนึ่ง นอกจากนี้ยังสามารถ[[ว่ายน้ำ]]ได้อีกด้วย มีการผสมพันธุ์กันได้ตลอดทั้งปี ใช้เวลาตั้งท้องนาน 92 วัน ออกลูกครั้งละ 1–3 ตัว หมีขอตัวเมียจะมีเต้านมทั้งหมด 2 คู่ ลูกที่เกิดใหม่จะยังไม่สามารถใช้หางเกี่ยวกิ่งไม้ได้ชเหมือนตัวพ่อแม่ <ref>หน้า 87-88 ''สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน''. 256 หน้า โดย กองทุนสัตว์ป่าโลก สำนักงานประเทศไทย (กรุงเทพมหานคร, 2543) ISBN 974-87081-5-2</ref>