ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คำตี้"

'''คำตี่''', '''ขำติ''' หรือ '''ชาวไทคำตี่''' เป็นกลุ่มชาติพันธุ์[[ไท]]-กะไดกลุ่มหนึ่งในอัสสัม และทางภาคเหนือของ[[ประเทศพม่า]] ใน[[รัฐกะชีน]] เมืองปูตาโอ แบ่งได้ เป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มไทคำตี่หลวง (ใน[[ประเทศพม่า]]) และกลุ่มสิงคะลิงคำตี่ (ใน[[ประเทศอินเดีย]])

ภาษาคำตี่นั้นเป็นภาษาตระกูลไทขร้า-กะไดไท และภาษาคำตี่นี้ใกล้เคียงกับคำเมือง และภาษาถิ่นอีสานมารวมกัน และภาษาคำตี่นั้นมีคำศัพท์เก่าที่ใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน เช่นอวัยวะส่วนต่างๆ สัตว์เลี้ยง พืช และเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆซึ่งส่วนใหญ่เป็นศัพท์ไทเก่า ภาษาคำตี่มีพยัญชนะ 17 รูป สระเดี่ยว 14 เสียง สระผสม 2 เสียง และมีเสียงวรรณยุกต์ 6 เสียง ปัจจุบันภาษาคำตี่ในอินเดียนั้นถูกทำลายไปมาก เนื่องจากอิทธิพลทางภาษา สภาวะการน่าเป็นห่วงเกี่ยวกับเรื่องภาษาจนชาวคำตี่ที่อาศัยอยู่ในอินเดีย (ประชากร 24,000 คน) ส่วนใหญ่จะพูด[[ภาษาอดิ]] 12,000 คน ขณะที่มีคนพูดภาษาคำตี่เพียง 8,700 คน และ[[ภาษาอัสสัม]]อีก 50 คน และส่วนใหญ่คนที่อ่านภาษาคำตี่ได้ก็มีน้อย แต่ยังมีคนพูดได้ แต่ส่วนชาวคำตี่ที่พม่า (ประชากร 72,000 คน) กลับตรงกันข้าม เพราะประชากรส่วนใหญ่ยังพูดภาษาคำตี่ได้ แต่บางท้องที่ได้หันไปพูด[[ภาษาพม่า]]และ[[ภาษาจิ่งเผาะ]]