ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สัต"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 2:
'''สัต''' หรือ '''ความเป็น''' ({{lang-en|being}}; {{lang-el|ὤν}}; {{lang-la|Esse}}) ในทางปรัชญาหมายถึง สิ่งที่ดำรงอยู่จริง หรือเป็นอยู่จริง รวมไปถึงสภาวะความดำรงอยู่ของสิ่งนั้น
[[ภววิทยา]]
นักปรัชญาตะวันตกคนแรกที่พยายามจำแนกและนิยามแนวคิดเรื่องสัต คือ[[พาร์เมนิดีส]]
[[มาร์ทีน ไฮเด็กเกอร์]] นักปรัชญาชาวเยอรมัน เป็นผู้นำแนวคิดทางภววิทยาเรื่องสัตกลับมาศึกษาใหม่โดยละเอียด และใช้คำเยอรมันว่า ''Dasein'' เพื่อพัฒนาทฤษฎีของตนเกี่ยวกับสัต<ref name="dasein1">Heidegger, the day ''[[Being and Time|Sein und Zeit]]'', p. 27: "this entity which each of us is himself ... we shall denote by the term 'Dasein'."</ref> จนนำไปสู่การตีพิมพ์ผลงานเล่มสำคัญเมื่อ ปี ค.ศ. 1927 เรื่อง ''Sein und Zeit'' หรือ Being and Time (ภาวะกับกาล). ไฮเด็กเกอร์เชื่อว่าความคิดเกี่ยวกับสัตเป็นมโนทัศน์ที่ลึกที่สุดของปรัชญาตะวันตก ที่ไม่ได้รับความเอาใจใส่จากวงการปรัชญา มาตั้งแต่สมัยหลังอริสโตเติล ไฮเด็กเกอร์มีอิทธิพลกว้างขวางมากต่อวงการปรัชญาสมัยใหม่ในภาคพื้นทวีปยุโรป ทำให้มีการหยิบยืมหลักการทางภววิทยาของไฮเด็กเกอร์มาใช้เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์อย่างกว้างขวาง ทั้งด้านจิตวิทยามนุษย์ และความสัมพันธ์ของมนุษย์กับสื่อและเทคโนโลยี
|