ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระศุกร์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
วาสุเทพ (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
วาสุเทพ (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 13:
}}
 
'''พระศุกร์''' ([[อักษรเทวนาครี|เทวนาครี]]: शुक्र ''ศุกฺร'') เป็น[[เทวดานพเคราะห์]]องค์หนึ่ง ในคติไทย พระศุกร์ถูกสร้างขึ้นมาจาก[[พระศิวะ]]ทรงนำคาวี ([[วัว]]) ๒๑ ตัว (บางตำรากล่าวว่าสร้างจากวิทยาธร-ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์ ผู้มีวิชาอาคมและพลังญาณ) บดป่นเป็นผง ห่อผ้า[[สีฟ้า]]อ่อน ประพรมด้วยน้ำอมฤต แล้วเสกได้เป็นพระศุกร์ มีพระวรกายสีฟ้า ทรงเครื่องผนวชฤๅษี นุ่งห่มหนังเสือ สวมลูกประคำ ทรงเครื่องประดับเป็นเพชร แก้วไพลินและแก้วเพทาย ทรงโคอุสุภราชเป็นพาหนะ ประจำอยู่ทิศเหนือ และแสดงถึงเศษวรรคที่ ๒ (ส ห ฬ อ) พระศุกร์จัดเป็นครูของพวกอสูร ซึ่งตรงข้ามกับ[[พระพฤหัสบดี]]ที่เป็นครูของเทพ ในไตรภูมิพระร่วง พระศุกร์มีวิมานลอยอยู่รอบเขาพระสุเมรุด้านทิศเหนือ วิมานใหญ่ ๑๓ โยชน์ รัศมีดังควันไฟ
 
ในคติฮินดู พระศุกร์ เป็นบุตรของฤๅษีภฤคุ กับพระนางอุศนัส หรือ พระนางกาพยมาตา และเป็นสาวกเอกของ[[พระศิวะ]] วิมานอยู่ทางศุกรโลก ด้านทิศเหนือ พระศุกร์ มีนามเดิมว่า พระภารควะ เป็นเทพฤๅษีผู้มีรูปงาม และได้หลงรักกับนางอัปสรวิศวาจี และถอดจิตตามนางไป ต่อมานางก็ทิ้งพระภารควะ พระภารควะจึงไปจุติเป็นเมล็ดข้าว และชาวนาได้นำข้าวไปถวายฤๅษี ภรรยาฤๅษีได้กินเข้าไป และได้ตั้งครรภ์และคลอดบุตร ชื่อ ฤๅษีอุศนัส ส่วนนางอัปสรวิศวาจี ถูก[[ฤๅษีนารทมุนี]]สาปให้กลายเป็นกวาง และได้มาพบกับฤๅษีอุศนัส และได้สมสู่กันจนมีบุตร ในขณะนี้ดวงจิตของพระภารควะยึดติดในกาม และต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร ฝ่ายฤๅษีภฤคุที่เข้าฌานไปเป็นเวลานาน เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบร่างของบุตรตนไม่มีชีวิต ท่านจึงไปพบ[[พระยม]]ในยมโลก เพื่อถามหาวิญญาณของบุตรตน แต่พระยมกล่าวว่าตอนนี้พระภารควะได้ไปเกิดเป็นพราหมณ์และกำลังจะใช้กรรมหมดแล้ว ฤๅษีภฤคุจึงขอให้พระยมนำดวงจิตของพระศุกร์คืนมา เมื่อพระภารควะกลับเข้าร่างเดิมแล้วก็เริ่มเบื่อหน่ายในชีวิต และเริ่มบำเพ็ญตบะต่อ[[พระศิวะ]] และเนื่องจากพระภารควะได้บำเพ็ญตบะมาหลายชาติ จนกระทั่งพระศิวะทรงพอพระทัย และมอบพรให้พระภารควะ ทรงมอบนามใหม่ให้ว่า พระศุกร์ และทรงแต่งตั้งให้เป็นเทพประจำดาวศุกร์ และให้เป็นอาจารย์ของเหล่าอสูร แทตย์ ทานพ รากษส ให้เป็นผู้ไม่มีวันแก่ชรา ให้เป็นผู้มั่งคั่งในโภคทรัพย์สมบัติ โชคลาภ ให้เป็นผู้มีสติปัญญาญาณ มีความสามารถในวิชาการต่อสู้ การปกครอง การแต่งโศลก กาพย์ ฉันท์ กวี มีมนตร์มายา มีอำนาจด้านความรัก ความปรารถนาในโลก และยังได้รับมนตร์มฤตสัญชีวินี ซึ่งสามารถชุบชีวิตได้