ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรวรรดิโปรตุเกส"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ZeroSixTwo (คุย | ส่วนร่วม) ล แทนที่ "นะงะซะกิ" → "นางาซากิ" ด้วยสจห. |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 18:
|event_start = การยึดครองเมือง[[เซวตา]]
|year_start = [[ค.ศ. 1415]]
|event_end = ให้เอกราชแก่[[ประเทศติมอร์-เลสเต|ติมอร์]] {{small|(''[[
|year_end = [[ค.ศ. 2002]]
|event1 = [[วัชกู ดา กามา|บุกเบิกเส้นทางเดินเรือยังอินเดีย]]
บรรทัด 34:
|event7 = สูญเสียอาณานิคมแห่งกัว
|date_event7 = [[ค.ศ. 1961]]
|event8 = [[การ
|date_event8 = [[ค.ศ. 1974]]-[[ค.ศ. 1975]]
|event9 = การส่งมอบ[[มาเก๊า]]
บรรทัด 43:
|leader2 = [[สมเด็จพระเจ้ามานูเอลที่ 2 แห่งโปรตุเกส|สมเด็จพระเจ้ามานูเอลที่ 2]] {{small|(พระองค์สุดท้าย)}}
|title_deputy = [[ประธานาธิบดี]]
|deputy1 = [[มานูเอล เด อาร์เฮียกา]] {{small|(คนแรก)}}
|deputy2 = [[ฌอร์เฌ ซามปายู]] {{small|(คนสุดท้าย)}}
|footnotes = {{anchor|inforef1}}'''[[#info1|^]]''' เมืองหลวงย้ายไปที่[[ริโอ เดอ จาเนโร]] ระหว่างปี[[ค.ศ. 1808]] ถึง[[ค.ศ. 1821]]
|footnotes2 = {{anchor|inforef2}}'''[[#info2|^]]''' แม้ว่าโปรตุเกสจะเริ่มต้นกระบวนการให้อิสรภาพแก่ติมอร์ตะวันออกตั้งแต่ปีค.ศ. 1975 แต่อย่างไรก็ตาม[[มาเก๊า]]ถือว่าเป็นอาณานิคมแห่งสุดท้ายของจักรวรรดิ เนื่องจากติมอร์ตะวันออกนั้นถูกรุกรานจากอินโดนีเซีย จึงไม่ได้รับการรับรองสถานะอย่างเป็นทางการจากนานาชาติ ดังนั้นการให้อิสรภาพแก่ติมอร์ในปีค.ศ. 2002 จึงเป็นการสิ้นสุดยุรของจักรวรรดิโปรตุเกสอย่างแท้จริง
บรรทัด 58:
ระหว่างปี [[ค.ศ. 1580]] ถึงปี [[ค.ศ. 1640]] โปรตุเกสก็กลายเป็นพันธมิตรรองของสเปนของสองราชบัลลังก์ในการรวมตัวกันเป็น[[สหภาพไอบีเรีย]] (Iberian Union) แม้ว่าสองราชอาณาจักรนี้จะมีการบริหารแยกกันแต่อาณานิคมของโปรตุเกสก็กลายเป็นเป้าในการโจมตีโดยศัตรูของสเปนในยุโรปผู้มีความไม่พึงพอใจต่อความสำเร็จในอำนาจทางทะเลในต่างประเทศของจักรวรรดิใน[[คาบสมุทรไอบีเรีย]]ที่รวมทั้ง[[จักรวรรดิดัตช์]] (ผู้ในที่สุดก็เข้าสงคราม[[การปฏิวัติดัตช์|สงครามอิสรภาพ]]ต่อต้านสเปน), [[จักรวรรดิอังกฤษ]] และ [[จักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศส|จักรวรรดิฝรั่งเศส]] แต่โปรตุเกสเป็นประเทศเล็กและมีประชากรเพียงจำนวนไม่มากนักซึ่งทำให้ไม่สามารถป้องกันอาณานิคมในการปกครองของตนเองในดินแดนต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพได้ ซึ่งในที่สุดก็เป็นผลทำให้อำนาจของโปรตุเกสเริ่มลดถอยลง นอกจากนั้นการสูญเสียบราซิลซึ่งเป็นอาณานิคมที่ใหญ่ที่สุดและสร้างผลกำไรให้มากที่สุดแก่โปรตุเกสในปี [[ค.ศ. 1822]] ในช่วง[[การปลดปล่อยอาณานิคมในอเมริกา]] (Decolonization of the Americas) เป็นความสูญเสียอันใหญ่หลวงที่ทำให้โปรตุเกสไม่อาจฟื้นตัวขึ้นได้หลังจากนั้น
[[การล่าอาณานิคมในแอฟริกา]]ที่เริ่มขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ทำให้โปรตุเกสพอจะได้ดินแดนมาบ้าง ดินแดนส่วนใหญ่ในแอฟริกาที่ได้มาตกอยู่ภายใต้การบริหารและอิทธิพลของโปรตุเกสเป็นเวลาหลายร้อยปี เมืองเช่น[[ลูอันดา]] (Luanda) และ [[เบงเกลา]] (Benguela) และที่ตั้งถิ่นฐานต่างๆ หลายแห่งได้รับการก่อตั้งขึ้นและปกครองโดยโปรตุเกสมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16 หลังจาก[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] [[
== อ้างอิง ==
|