ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จังหวัดอุบลราชธานี"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
อุบลราช (คุย | ส่วนร่วม)
→‎ผู้ก่อตั้งเมือง: แก้ไขเมืองที่เจ้าคำผงสมภพ
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
อุบลราช (คุย | ส่วนร่วม)
→‎ประวัติศาสตร์: เสริมความให้ชัดเจนเรื่องการอพยพ
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 59:
== ประวัติศาสตร์ ==
[[ไฟล์:Monument of Phra Pathum Worartchasuriyawong, Ubon Ratchathani (enclose).jpg|thumb|250px|left|อนุสาวรีย์[[พระประทุมวรราชสุริยวงศ์]] (เจ้าคำผง) ผู้ก่อตั้งเมืองอุบลราชธานี]]
เมื่อปีพุทธศักราช 2201-2228 เกิดวิกฤติทางการเมืองในนคร[[เชียงรุ้ง]] เพราะกลุ่ม[[จีนฮ่อ]]ธงขาวยกกำลังปล้น เมืองเจ้านครเชียงรุ้งคือ [[เจ้าอินทกุมาร]] [[เจ้านางจันทกุมารี]] และ [[เจ้าปางคำ]](เจ้าปางคำได้อพยพไพร่พลมาสร้างเมืองที่หนองบัวลุ่มภูอยู่ก่อนแล้ว ต่อมาจึงได้เสด็จขึ้นไปรับเอาเจ้าทั้งสององค์นั้นแลไพร่พล อพยพมาอยู่ด้วยที่หนองบัวลุ่มภู) ได้อพยพไพร่พลมาขอพึ่งบารมี[[พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช]]ของเวียงจันทน์ จึงโปรดให้นำไพร่พลไปตั้งเมืองที่หนองบัวลุ่มภู (ปัจจุบันเป็น[[จังหวัดหนองบัวลำภู]]) โดยตั้งชื่อเมืองว่า "นครเขื่อนขันธ์ กาบแก้วบัวบาน"
 
ต่อมาพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช ให้เจ้าปางคำเสกสมรสกับพระราชนัดดามีโอรส คือ เจ้าพระตา(เจ้าพระวรปิตา) เจ้าพระวอ(เจ้าพระวรราชภักดี) ซึ่งมีความสำคัญต่อเมืองอุบลราชธานีอย่างยิ่ง เพราะต่อมา ปีพุทธศักราช 2314 เกิดสงครามระหว่างเวียงจันทน์กับเมืองหนองบัวลุ่มภู โดย[[พระเจ้าสิริบุญสาร]] พระเจ้าแผ่นดินอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ เกิดความขัดแย้งกับเจ้าพระตา เจ้าพระวอ เรื่องตำแหน่งเจ้าอุปราช เพราะพระเจ้าสิริบุญสารยกตำแหน่งนี้ให้กับเจ้าดวงหน้า(น้องชาย) แทนที่จะยกให้เจ้าพระตา เจ้าพระวอ ตามที่ได้ตกลงกันไว้ จากการที่ให้ความช่วยเหลือเจ้าสิริบุญสาร ทั้งในการให้ที่พำนักหลบภัยที่เมืองหนองบัวลุ่มภูนานกว่าสิบปี และการช่วยยกทัพไปตีล้านช้างเวียงจันทน์จากเจ้านอง(น้องชายต่างบิดาของเจ้าชมพูซึ่งเป็นลูกของพี่ชายของพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช) จนเจ้าสิริบุญสารได้นั่งเมือง และเหตุผลสำคัญอีกประการหนึ่งคือ การที่เจ้าสิริบุญสารมีความระแวงเมืองหนองบัวลุ่มภู เนื่องจากเจ้าพระตา เจ้าพระวอ เป็นเชื้อเครือญาติกับพระเจ้าล้านช้างหลวงพระบาง(เจ้ากิ่งกิสราช) ซึ่งมีสายเลือดไทลื้อเมืองเชียงรุ้งสิบสองปันนาเหมือนกัน และเคยช่วยเหลือกันมา จากเมื่อคราวที่เกิดการแย่งชิงราชบัลลังก์ในล้านช้างเวียงจันทน์ เจ้าพระตา เจ้าพระวอ ได้พาเจ้ากิ่งกิสราชและเจ้าอินทโสมไปหลบภัยที่เมืองล่าเมืองพงสิบสองปันนา อีกทั้งล้านช้างหลวงพระบางและล้านช้างเวียงจันทน์ก็เป็นอริกัน จึงต้องตัดกำลังด้วยการตีเมืองหนองบัวลุ่มภู โดยเจ้าสิริบุญสารได้ขอบุตรธิดาของเจ้าพระตา เจ้าพระวอ ไปเป็นนางห้ามและนางสนม(นัยว่าเพื่อเป็นตัวประกัน) แต่เจ้าพระตา เจ้าพระวอ ไม่ยอมยกให้ ทำให้เจ้าสิริบุญสารใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างยกกองทัพมาตีเมืองหนองบัวลุ่มภู เจ้าพระตา เจ้าพระวอ ยกกองทัพออกต่อสู้จนกองทัพเวียงจันทน์ต้องพ่ายกลับไปหลายครั้ง