ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เมนาเฮม เบกิน"

'''เมนาเฮม วูล์โฟวิช เบกิน''' ({{lang-en|Menachem Wolfovich Begin}} -; 16 สิงหาคม [[พ.ศ. 2456]] -– 9 มีนาคม [[พ.ศ. 2535]]) เป็นหัวหน้าองค์กรลับใต้ดิน "อิรกูน" ของลัทธิไซออนชาวโปแลนด์เชื้อสายยิว ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ นายกรัฐมนตรีคนแรกของ[[อิสราเอล]]ที่สังกัดพรรคลิคุด (พ.ศ. 2520-2526)

'''เบกิน''' เกิดที่เมือง เบรสต์ลิโตฟค์ [[เบลารุส]] จบการศึกษาด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัย[[วอร์ซอว์]]และต่อมาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและมีบทบาทสำคัญในองค์กร[[ลัทธิไซออน]] และได้เป็นหัวหน้าหน่วยไซออนของ[[โปแลนด์]]ในปี [[พ.ศ. 2474]] การบุกโปแลนด์จาก[[เยอรมัน]]ทำให้เบกินต้องหนีไปอยู่[[ลิทัวเนีย]]และถูกพวก[[รัสเซีย]]จับที่นั่น เบกินได้รับการปล่อยตัวใน [[พ.ศ. 2484]] และถูกเกณฑ์เป็นทหารในกองทัพโปแลนด์เสรีและถูกส่งตัวไปประจำที่[[ปาเลสไตน์]]รัฐในอาณัติของ[[อังกฤษ]]ในปี [[พ.ศ. 2485]] หลังจากพ้นหน้าที่ทหารเกณฑ์ในปีต่อมาเบกินได้เป็นหัวหน้าผู้บัญชาการหน่วยต่อต้าน "อิรกูน"

ในปี [[พ.ศ. 2491]] เบกินได้ก่อตั้งพรรคการเมืองฝ่ายขวาและได้เป็นประธานพรรคเฮรุต และในปี 2516 เบกินก็ได้เป็นผู้นำ[[พรรคลิคุด]] ซึ่งเป็นพรรคขวาจัด ต่อมาในปี [[พ.ศ. 2520]] ได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งและได้เป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลผสมขึ้น เบกินได้เริ่มเจรจาข้อตกลง[[สันติภาพ]]กับ[[อียิปต์]] และจัดประชุมสันติภาพที่นคร[[เยรูซาเร็ม]]กับฝ่ายอียิปต์ เบกินได้รับเชิญจาก[[ประธานาธิบดีคาร์เตอร์]]มาร่วมเจรจากับประธานาธิบดี[[อันวาร์ ซาดัต]]ที่[[แค้มป์เดวิด]]เมื่อ [[พ.ศ. 2521]] เบกินได้รับ[[รางวัลโนเบล]]สาขาสันติภาพประจำปี 2521 ร่วมกับประธานาธิบดีซาดัต

แม้เบกินจะได้รับการรักใคร่นับถือจากประชาชนชาวอิสราเอลเป็นจำนวนมาก แต่มรดกที่เบกินทิ้งไว้ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันมากและในขณะเดียวกันก็เป็นที่ยอมรับกันมาก ในฐานะของหัวหน้า"เออร์กัน" เบกินทำตัวเป็นกลางในกองทัพที่ต่อต้านการตั้งรัฐปาเลสไตน์ของอังกฤษ แต่ในที่สุดก็ยอมเข้ากับกลุ่มระดับแกนนำของไซออน

{{enwikiquote|Menachem_Begin}}

{{birthlifetime|1913}}{{death|1992}}