ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอบ้านผือ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 319:
“บ้านหนองแก” เมื่อก่อนมีหนองน้ าขนาดใหญ่ อยู่ทางบริเวณด้านทิศใต้ เรียกว่า หนองแก
และอีกฝั่งตรงข้ามของหนองน้ าแห่งนั้นก็ต้นแกขึ้นหนาแน่น จึงเรียกตามนั้นว่า “บ้านหนองแก”
ตำบลโนนทอง
มีหมู่บ้านในเขตการปกครอง ๑๑ หมู่บ้าน
===๑. บ้านคูหมู่ที่ ๑===
ชาวบ้านที่อพยพเข้าอยู่ในพื้นที่บ้านคู เดิมมี ๓ กลุ่มด้วยกัน ได้แก่กลุ่มจากจังหวัด
อุบลราชธานี โดยนำโดยการนำของพระครูศรีทัศ และตามด้วยตระกูลพิมมะทา กลุ่มจากประเทศ
ลาว โดยการนำของตระกูลคุณตาเป คุณประเสริฐ และกลุ่มจากจังหวัดยโสธร โดยตระกูลคุณตา
แพง นามดี หมู่บ้านคูตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๓๙๔
ที่มาของชื่อบ้านคูแห่งนี้ มาจากในหมู่บ้านมีคูกั้นน้ าขนาดใหญ่สูงประมาณ ๒ เมตร ซึ่ง
สันนิษฐานว่า เป็นค่ายทหารเดิม จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านตามคันกั้นน้ำนั้นว่า “บ้านคู”
===๒. บ้านดงสระพังทอง หมู่ที่ ๒===
บ้านดงสระพัง เป็นหมู่บ้านที่แยกออกมาจากบ้านคู เนื่องจากบ้านคูได้ขยายขนาดใหญ่
จึงแยกออกมาเป็นบ้านดงสระพัง โดยมีนายสาง กรมแสง เป็นผู้นำตั้งบ้านเรือน เพื่อขยายที่อาศัย
และที่ทำกิน ที่มาของชื่อ “บ้านดง” เนื่องจากสมัยก่อนในพื้นที่แถบนั้นเป็นป่าดงทึบมีต้นไม้อย่าง
หนาแน่น จึงได้เรียกขานชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านดงสระพัง”
===๓. บ้านโพน หมู่ที่ ๓===
เกิดจากการอพยพของชาวบ้านคู ที่ต้องการจับจองที่ทำกินใหม่ ด้วยเริ่มแรกมีอยู่ ๓ ตระกูล
ที่ย้ายเข้ามาคือ ๑ ตระกูลแม่ตู้จันทร์ดี เกตุโสภา ตระกูลที่ ๒ คือ ตระกูลแม่ตู้หัส สิงห์คำและ
ตระกูลที่ ๓ คือ ตระกูลของแม่ตู้กอม วงศ์เคน บ้านโพน ได้ชื่อเรียกมาจาก พื้นที่ของหมู่บ้านส่วน
มาเป็นเนินสูง “เนินสูง” ชาวบ้านเรียกว่า “โพน” จึงตั้งชื่อหมู่บ้านว่า บ้านโพน
===๔. บ้านโนนแดง หมู่ที่ ๔===
ตั้งขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๔๓๓ ด้วยครอบครัว ๔ ครอบครัว อพยพมาจากบ้านหนาดคำ
แค เขตจังหวัดหนองคาย ผู้นำมาคือนายค้ำ กุลนารักษ์ ในช่วงแรกได้มาอยู่ที่บ้านโพน และได้ทำไร่นา
แถบบ้านโนนแดง ในปัจจุบันและเห็นว่าสามารถตั้งเป็นหมู่บ้านได้จึงได้อยู่ที่นั่นไม่เข้ามาที่บ้านโพน
สภาพของพื้นที่เป็นที่ราบสูง มีป่าดงดิบจ านวนมาก
ชื่อบ้านโนนแดงมีที่มาจาก ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้านเป็นเนินดิน (โพน) ที่มีต้นแดงขนาด
ใหญ่อยู่เป็นจำนวนมาก ชาวบ้านจึงได้เรียกชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านโนนแดง”
๑๔
===๕. บ้านโนนดู่ หมู่ที่ ๕===
ชาวบ้านโนนดู่ ได้อพยพมาจากบ้านหายโศก และบ้านดงหวาย พ่อตู้จ่าเป็นผู้นำ ประมาณ ปี
พ.ศ.๒๔๕๐ - ๒๔๖๐ จุดประสงค์ก็เพื่อจับจองที่ทำกินใหม่
ชื่อ “บ้านโนนดู่” เรียกตามสภาพของพื้นที่มีต้นประดู่ขึ้นเป็นจำนวนมาก และพื้นที่เป็นที่ราบ
สูง (โนน) จึงได้นำมาเรียกเป็นชื่อหมู่บ้าน
===๖. บ้านโนนทอง หมู่ที่ ๖===
บ้านโนนทองเกิดขึ้นมาจากการอพยพของคนหลาย ๆ หมู่บ้านมารวมกันคือ บ้านโพน โนนดู่
และบ้านโนนแดง โดยการนำของนายเชียงคง พรมทอง ช่วงแรก ๗-๘ ครอบครัว ราว พ.ศ.๒๔๓๐
แต่เดิมบ้านโนนทองชื่อ “บ้านน้อยเชียงคง” สิ่งที่ทำให้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านโนนทอง” นั้น เนื่อง
ด้วยก้อนตั้งหมู่บ้านนั้นได้มีการเปรียบเทียบสภาพพื้นที่ต่าง ๆ ปรากฏว่าพื้นที่นี้มีโนนหรือที่เนินสูง จึงลงความเห็นว่า เป็นโนนที่สวยงามเปรียบดั่งทอง จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านโนนทอง”
===๗. บ้านดอนตาล หมู่ที่ ๗===
บ้านดอนตาลเกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๕ จากครอบครัว ๕ ครอบครัว ๓๕ คน ด้วยสภาพภูมิ
ประเทศแถบนั้นเป็นป่าดงดิบขึ้น และมีสัตว์ป่าเป็นจ านวนมากจึงเกิดความหวาดกลัวว่าตนอาจจะเป็น
ไข้ป่าตาย และถูกสัตว์ป่าทำร้าย จึงอพยพออกมา ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านดอนตาลปัจจุบันแล้วก็ได้มีผู้คน
ในแถบใกล้เคียงย้ายเข้ามาอยู่เรื่อย ๆ
ชื่อ “บ้านดอนตาล” มาจากสภาพบริเวณของหมู่บ้านที่มีต้นตาลจำนวนมากและในแถบนั้นต้น
ตาลก็เป็นต้นไม้ที่มีความสูงที่สุดกว่าไม้อื่นๆ จึงตั้งชื่อว่า “บ้านดอนตาล”
===๘. บ้านดงบัง หมู่ที่ ๘===
เกิดขึ้นเมื่อราว ๑๐๓ ปีมาแล้ว ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๒ โดยการนำของผู้ใหญ่บ้านจันทร
โนนทะราช และลูกบ้านอีก ๑๒ ครอบครัว แยกออกเป็น ๒ กลุ่ม คือ กลุ่มบ้านดอนตาล บ้านนา
เตยและบ้านยาง และบ้านเก่า (ปัจจุบันไม่มี) แต่ด้วยบ้านเก่าถูกรบกวนด้วยฝีร้ายมาหลอกหลอน
ชาวบ้านจึงได้อพยพมาอยู่ที่วังบง แต่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะสภาพของพื้นที่มีความแห้งแล้ง ไม่สามารถ
ประกอบอาชีพหรือทำการเพาะปลูกได้จึงย้ายกลับไปยัง ๓ หมู่บ้านดังกล่าว
สภาพแวดล้อมโดยรอบของบ้านดงบัง หมากมาจากด้านนอกหรือนอกเขตหมู่บ้านเข้ามาแล้ว
จะพบว่า มีสภาพของป่าทึบปิดบังทางเข้าออกของหมู่บ้านไว้ ไม่สามารถมองเห็นทางเข้าออกและ
สภาพของหมู่บ้านได้ ชาวบ้านจึงได้เรียกหมู่บ้านแห่งนี้ว่า “บ้านดงบัง”
===๙. บ้านนาไฮ หมู่ที่ ๙===
บ้านนาไฮ ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๓๔๖ ประชาชนและผู้นำตั้งถิ่นฐานอพยพมาจากอำเภอเขมราฐ
จังหวัดอุบลราชธานี สาเหตุที่ต้องอพยพมาก็เนื่องจากต้องการทำมาหากินเป็นของตนเอง บ้านนาไฮ มีที่ของชื่อนี้คือ ทางทิศเหนือของหมู่บ้านมีต้นไฮขนาดใหญ่ขึ้นอยู่(ด้านข้างโรงเรียนบ้านนาไฮปัจจุบัน) ชาวบ้านจึงยึดเอาสิ่งนี้เป็นการตั้งชื่อให้กับหมู่บ้านว่า “บ้านนาไฮ”
===๑๐. บ้านนาเตย หมู่ที่ ๑๐===
ตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๔๙๖ มีนายจีน เหตุเกตุนายอ่วม และนายสาย เข้ามาทำการล่าสัตว์และได้
พบว่าพื้นที่นี้มีความอุดมสมบูรณ์ทั้งด้านป่าไม้ และสัตว์หลากชนิด จึงได้เข้ามาถางพงเพื่อท าการ
เพาะปลูก แต่เดิมอยู่ที่บ้านยาง ในช่วงแรกที่เข้ามาทำการเพาะปลูกได้เดินทางไปกลับระหว่างบ้านและ
ไร่ แต่ด้วยการที่ต้องใช้เวลาเดินทางกว่า ๑ วันเต็มๆ ในการเดินทางจึงคิดย้ายมาอยู่ที่นั่นเลย แต่ด้วย
เมื่อเข้าไปอยู่ได้ไม่นานก็เกิดเป็นไข้มาลาเรียเกิดการล้มตายจำนวนมากจึงย้ายกลับ แต่แล้วด้วยความ
ตัดสินใจในด้านความอุดมสมบูรณ์ได้มีการกลับมาทำไร่ตามเดิม และเกิดการตั้งบ้านเรือนขึ้นมีผู้คน
ตามมามากมายเกิดเป็นหมู่บ้านใหม่ขึ้นมา
ทางด้านทิศใต้ของหมู่บ้านมีหนองน้ าเรียกว่า “หนองคันคู” รอบ ๆ หนองมีต้นเตยขึ้นอยู่เป็น
จำนวนมากจึงเรียกชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านนาเตย”
===๑๑. บ้านโนนหวาย หมู่ที่ ๑๑===
บ้านโนนหวายก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๔ หรือเมื่อประมาณ ๒๐ ปีมาแล้ว แยกออกมาจากบ้าน
โนนทอง กลุ่มแรกที่ตั้งหมู่บ้านคือ พ่อตู้เลิศ พ่อตู้ทองจันทร์ และคนอื่น ๆ ที่มาของชื่อบ้านโนนทองนั้น เกิดจากพื้นที่ที่ตั้งหมู่บ้านนั้นมีต้นหวายขึ้นเป็นจำนวนมาก พร้อมกับสภาพของพื้นดินเป็นเนินเล็กๆ หรือโนน จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านโนนหวาย”
| |||