ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาพระเวท"

|fam3=[[ภาษากลุ่มอินโด-อารยัน]]}}

 

 

ในยุคนี้เอง นักปราชญ์ชาวอารยันที่ยังใช้ภาษาพระเวทอยู่นั้นเห็นว่า หากปล่อยไว้ภาษาของตนจะปะปนกับภาษาอื่นจนเสียความบริสุทธิ์ของภาษาไป จึงมีการจัดระเบียบภาษาพระเวทขึ้นใหม่โดยวางกฎเกณฑ์ให้เป็นระบบ ตำราไวยากรณ์ที่มีชื่อเสียงคือ[[อัษฏาธยายี]]ของ[[ปาณินิ]] ภาษาที่จัดระเบียบแล้วนี้เรียก[[ภาษาสันสกฤต]] ส่วนภาษาปรากฤตทั้งหลายนั้นได้วิวัฒนาการมาเป็นภาษาที่ใช้ในอินเดียปัจจุบัน เช่น [[ภาษาฮินดี]] [[ภาษามราฐี]] [[ภาษาคุชราต]] [[ภาษาเบงกาลี]] [[ภาษาปัญจาบ]] [[ภาษาอูรดู]] [[ภาษาพาชตู]] [[ภาษาสิงหล]] เป็นต้น

== อ้างอิง ==

* กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย. ภารตวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 5 กทม. ศยาม. 2547