ผลต่างระหว่างรุ่นของ "องค์การสนธิสัญญาป้องกันภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 28:
|{{flag|France}}
|{{flag|United Kingdom}}
|{{flag|United States}}}}<br />'''รัฐที่ปกป้องโดย SEATO'''{{Collapsible list|title=2 ชาติ|{{flag|South Vietnam}}|{{flag|Kingdom of Laos}}}}
|language = <!-- official languages -->
|leader_title = <!-- position title for the leader of the org -->
บรรทัด 41:
|remarks =
}}
'''องค์การสนธิสัญญาป้องกันภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้''' (สปอ. หรือ ซีโต้) ({{lang-en|Southeast Asia Treaty Organization - SEATO}}) เป็นองค์การที่ก่อตั้งขึ้นตาม '''สนธิสัญญามะนิลา''' ลงนามเมื่อวันที่ [[8 กันยายน]] [[พ.ศ. 2497]] ณ กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ และมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ [[19 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2498]] ในช่วง[[สงครามเย็น]] โดย 8 ประเทศ คือ:
* [[สหรัฐอเมริกา]]
* [[สหราชอาณาจักร]]
บรรทัด 55:
อย่างไรก็ตาม ซีโต้ประสบความล้มเหลวในการเข้าแทรกแซงความขัดแย้งใน[[ประเทศลาว]]และ[[ประเทศเวียดนาม|เวียดนาม]] เนื่องจากการตัดสินใจนั้นต้องการมติเอกฉันท์ แต่ฝรั่งเศสและฟิลิปปินส์นั้นไม่เห็นด้วย
 
สำนักงานใหญ่ขององค์การเคยตั้งอยู่ที่[[กรุงเทพมหานคร]] มี[[พจน์ สารสิน|นายพจน์ สารสิน]] จาก[[ประเทศไทย]] ดำรงตำแหน่งเลขาธิการทั่วไป ซึ่งเป็นตำแหน่งผู้นำอย่างเป็นทางการขององค์การ ตั้งแต่ [[พ.ศ. 2500]] ถึง [[พ.ศ. 2507|2507]] ปัจจุบันนี้บริเวณที่เคยเป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ขององค์การ ที่ถนนศรีอยุธยา ได้กลายเป็นที่ตั้งของ [[กระทรวงการต่างประเทศ]]ของประเทศไทย
 
ซีโต้ยุบเลิกอย่างเป็นทางการเมื่อ 30 มิถุนายน [[พ.ศ. 2520]] <ref name=EB60>{{harvnb|Encyclopaedia Britannica (India)|2000|p=60}}</ref>เนื่องจากสถานการณ์ทางการเมืองของโลกได้เปลี่ยนไปมาก [[สหรัฐอเมริกา]]ถอนกำลังทหารออกจาก [[เวียดนามใต้]] และรัฐบาลที่อเมริกาสนับสนุนประสบความพ่ายแพ้ทั้งในเวียดนาม ลาว และกัมพูชา และทำให้องค์การซีโต้หมดความจำเป็นในฐานะเครื่องมือในการดำเนินนโยบายต่างประเทศของ[[สหรัฐอเมริกา]]ในภูมิภาคนี้
 
มรดกของซีโต้ในประเทศไทยคงเหลือเพียงอาคารสำนักงานใหญ่ ซึ่งรัฐบาลไทยได้ใช้เป็นที่ทำการส่วนหนึ่งของกระทรวงการต่างประเทศไทยอยู่หลายปี ต่อมาถูกรื้อถอนลงและมีการสร้างอาคารที่ทำการแห่งใหม่ของกระทรวงการต่างประเทศ (หลังปัจจุบัน)ในพื้นที่เดิม กับโรงเรียนวิศวกรรม สปอ. ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนรูปมาเป็นสถาบันวิชาการอิสระ เรียกว่า[[สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย]] หรือ AIT ในปัจจุบันนี้{{อ้างอิง}}