ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รูมะฮ์กาดัง"

'''รูมะฮ์กาดัง''' (Rumah gadang; ภาษามิมีนังกาเบา: "บ้านหลังใหญ่") หรือ '''อิมะฮ์บากองจอง'''(Eumah bagonjong;

ภาษามิมีนังกาเบา: "บ้านที่มีหลังคาสูงชะลูด") คือบ้านแบบพื้นถิ่น ([[รูมะฮ์อาดัต]]) ของ[[ชาวมิมีนังกาเบา]] ใน [[อินโดนีเซีย]] อันแสดงให้เห็นถึงความประดิดประดอยและคุณค่าในความซับซ้อนของช่างศิลป์พื้นถิ่น ในสังคมมิมีนังกาเบานั้นนอกจากจะสร้างรูมะฮ์กาดังเพื่ออยู่อาศัยแล้ว ยังใช้เป็นศูนย์รวมชุมชนและประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ สังคมมิมีนังกาเบานั้นเป็นสังคมแบบ หญิงเป็นใหญ่ (Matrilineal) จึงทำให้รูมะฮ์นั้นจะสืบทอดจากมารดาสู่บุตรี

ลักษณะที่โดดเด่นของรูมะฮ์แบบนี้คือหลังคาทรงโค้งมากและซ้อนกันหลายชั้น โดยทั่วไปแล้วคำว่า ''รูมะฮ์กาดัง'' หมายถึงบ้านขนาดใหญ่ในชุมชนมากกว่าบ้านเล็ก ๆ ส่วนบุคคล อย่างไรก็ตาม ลักษณะอย่างน้อยบางส่วนก็พบได้ทั่วไปในบ้านทุกแบบของมิมีนังกาเบา<ref name="DAWSON75"/>

ในปัจจุบันรูมะฮ์กาดังเป็นเหมือนสัญลักษณ์ประจำ[[สุมาตราตะวันตก]] ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของ[[ชาวมิมีนังกาเบา]] และถูกประยุกต์ผสมผสานในอาคารสมัยใหม่มากมายที่พบทั่วไปในเมืองเช่น อาคารรัฐบาล โรงแรม อาคารพาณิชย์ [[ท่าอากาศยานนานาชาติมิมีนังกาเบา]] เป็นต้น<ref name ="JP1">{{cite web|url = http://www.thejakartapost.com/news/2013/11/23/istano-basa-pagaruyung-restored-glory.html | author = Syofiardi Bachyul Jb | title = Istano Basa Pagaruyung: Restored to glory | publisher = The Jakarta Post | date = November 23, 2013 | accessdate = December 24, 2013}}</ref>