ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต"

เจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต ถึงแก่พิราลัยเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2465<ref name="วรชาติ">วรชาติ มีชูบท, ''เจ้านายฝ่ายเหนือ และตำนานรักมะเมียะ'', กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์บุ๊คส์, หน้า 119</ref> สิริชันษา 65 ปี รวมระยะเวลาที่ทรงครองนคร 25 ปี และมีพิธีพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2470 ณ เมรุชั่วคราวสนามเสือป่า (ปัจจุบันคือ โรงเรียนบุญวาทย์วิทยาลัย) ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทาน[[โกศโถ]]ประกอบศพ มีฐานตั้ง 1 ชั้น พร้อมด้วยเครื่องอิสริยยศ ฉัตรเบญจาตั้ง 4 คัน เมื่อพระราชทานเพลิงมีเครื่องประโคมจ่าปี่ 1 กลองเป็นของสำหรับเมืองลำปาง<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2470/D/714.PDF พระราชทานเพลิงศพ], เล่ม ๔๔, ตอน ง, ๕ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๗๐, หน้า ๗๑๔</ref> เหตุที่มีการพระราชทานเพลิงศพหลังจากถึงแก่พิราลัยไปแล้วกว่า 5 ปี เนื่องจากในขณะนั้นไม่มีทายาทองค์ใด ที่มีทรัพย์มากเพียงพอที่จะจัดการถวายเพลิงพระศพ จนความทราบถึง[[สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดิศวรกุมาร กรมพระยาดำรงราชานุภาพ]]<ref name="วรชาติ"/> จนกระทั่ง[[พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ทรงมีพระราชหัตถเลขาไปยัง[[พระราชชายา เจ้าดารารัศมี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว]] ในฐานะเจ้านายฝ่ายเหนือ ขอให้เสด็จมาเป็นองค์ประธานในการจัดการพระศพ และถวายเพลิงพระศพอย่างสมเกียรติ พร้อมกับขอให้เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ ลำพูน และน่าน ร่วมเป็นกรรมการด้วย<ref>ไพโรจน์ ไชยเมืองชื่น (บรรณาธิการ), '''2 ฟากแม่น้ำวัง 2 ฝั่งนครลำปาง''', ลำปาง : gmL[k]o8i]exk'}เทศบาลนครลำปาง, 2551</ref>