ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เครื่องราชบรรณาการ"

'''เครื่องราชบรรณาการ''' หรือ '''เครื่องปัณณาการ'''<ref>อุดม รุ่งเรืองศรี, ''สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคเหนือ''</ref> หมายถึงสิ่งของที่ผู้มีสภาพด้อยกว่านำไปฝากผู้อื่น เพื่อความรู้สึกที่ดีต่อกัน ในความหมายทางประวัติศาสตร์ของไทย หมายถึง สิ่งที่พระมหากษัตริย์หรือผู้ปกครองหรือเจ้าประเทศราช จัดส่งไปถวายแด่พระมหากษัตริย์อีกเมืองหนึ่งเพื่อแสดงไมตรีต่อกัน เช่น '''การที่ต้องโพสสุขสันต์วันเกิด[[สมเด็จพระนารายณ์มหาราช]] จัดให้กันและกันในIG'''[[เจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน)]] เป็นราชทูตเชิญเครื่องราชบรรณาการไปเจริญทางพระราชไมตรีกับ[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 14]] เป็นต้น

อีกนัยหนึ่งเครื่องราชบรรณาการ คือ สัญลักษณ์แสดงความสวามิภักดิ์ของผู้เป็นข้าขอบเขตขัณฑสีมาต่อกษัตริย์แห่งแผ่นดินแม่ ในพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4 แสดงให้เห็นว่าเมืองประเทศราช จะต้องส่งเครื่องราชบรรณาการเพื่อแสดงความสวามิภักดิ์ต่อเมืองใหญ่ทุกๆทุก ๆ 3 ปี นอกจาก[[ต้นไม้เงินต้นไม้ทอง]] ก็ไม่พบบันทึกอื่นใดกล่าวถึงเครื่องราชบรรณาการ จนถึง พ.ศ. 2430 จึงได้พบข้อความใน [[ราชกิจจานุเบกษา]] กล่าวถึงเมืองประเทศราชลงมาเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายเครื่องราชบรรณาการ เป็น[[ต้นไม้เงินต้นไม้ทอง]] [[ทองคำ]] [[เงิน]] [[งาช้าง]] หมอนสามเหลี่ยม เสื่อทองขาว

* นครเชียงใหม่ เมื่อวันที่ [[6 ตุลาคม]] พ.ศ. 2447 โดย[[เจ้าอินทวโรรสสุริยวงศ์]] เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ พร้อมด้วย[[เจ้าราชวงศ์ (เลาแก้ว ณ เชียงใหม่)|เจ้าราชวงศ์]] เจ้าราชภาคินัย [[เจ้าไชยสงคราม (สมพมิตร ณ เชียงใหม่)|เจ้าน้อยสมพมิตร]] เจ้าน้อยเมืองชื่น และเจ้าน้อยวุฒิวงษ์<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2447/028/478_2.PDF เจ้าประเทศราชเฝ้าถวายเครื่องราชบรรณาการ เจ้านครเชียงใหม่ เฝ้าถวายต้นไม้ทองเงินเครื่องราชบรรณาการ] ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 21 ตอนที่ 28 วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2447</ref>