ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ราชวงศ์โก้นบอง"

{{Infobox Former Country

|native_name = {{my|ကုန်းဘောင်ခေတ်}}

|continent = เอเชีย

|region = เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

|p2 = อาณาจักรหงสาวดีใหม่

|flag_p2 =

|flag_p3 =

|s1 = บริติชราช

|symbol_type =

|image_map_caption =

|common_languages = [[ภาษาพม่า]]

|religion = พุทธศาสนา[[เถรวาท]]

{{มีอักษรพม่า}}

{{ประวัติศาสตร์พม่า}}

 

 

ต่อมาพระเจ้าอลองพญาได้ทรงนำทัพบุก[[อาณาจักรอยุธยา]] เนื่องจากทางอยุธยาได้ให้การสนับสนุนมอญที่ลี้ภัยสงครามเข้ามาพึ่งกษัตริย์ไทย ซึ่งตรงกับรัชสมัย[[สมเด็จพระเจ้าเอกทัศ]]และไม่พอใจที่อยุธยายึดเรือสินค้าที่จะเดินทางมาค้าขายกับพม่าที่เมือง[[มะริด]] โดยเดินทัพเข้ามาทาง[[ด่านสิงขร]] [[จังหวัดประจวบคีรีขันธ์]] แต่ไม่ประสบความสำเร็จและสิ้นพระชนม์หลังจากการทำสงครามครั้งนั้น [[พระเจ้ามังระ]]ผู้เป็นพระราชโอรสของพระองค์ได้สืบทอดเจตนารมณ์ของพระราชบิดาต่อ โดยได้ส่งทัพใหญ่มา 2 ทางล้อมกรุงศรีอยุธยาในปี พ.ศ. 2307 ทางหนึ่งให้[[เนเมียวสีหบดี]]นำพลเข้ามาทางเหนือด้วยการตี[[ล้านนา]] [[ล้านช้าง]]และหัวเมืองเหนือก่อน และอีกทางหนึ่งให้มังมหานรธานำกองทัพเข้ามาทางใต้ ทั้ง 2 ทัพเข้าล้อมกรุงศรีอยุธยาไว้นานถึง 1 ปีครึ่งแม้ผ่านฤดูน้ำหลากก็ไม่ยกทัพกลับ ภายหลังแม่ทัพฝ่ายใต้ คือ มังมหานรธา เสียชีวิตลงก็ส่งแม่ทัพคนใหม่จากเมือง[[เมาะตะมะ]]ชื่อ เมงเยเมงละอูสะนา เข้ามาทำหน้าที่แทนจนในที่สุดก็สามารถตีกรุงศรีอยุธยาแตกได้ในปี พ.ศ. 2310 แต่กองทัพพม่าก็อยู่ได้ไม่นานเนื่องจาก[[พระเจ้ามังระ]]ทรงให้เร่งทำการและรีบกลับเพื่อทำ[[สงครามจีน-พม่า|สงครามกับจีน]]ในรัชสมัยของ[[จักรพรรดิเฉียนหลง]]

ถึงแม้อาณาจักรอยุธยาจะถูกทำลายแต่[[สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช]]ก็ทรงสถาปนาศูนย์กลางอำนาจขึ้นมาใหม่ที่[[กรุงธนบุรี]] พระเจ้ามังระจึงทรงส่งแม่ทัพคนใหม่มา คือ [[อะแซหวุ่นกี้]] นำทัพใหญ่เข้ามาปราบปรามฝ่ายธนบุรีในปี พ.ศ. 2318 อะแซหวุ่นกี้สามารถตีหัวเมือง[[พิษณุโลก]]แตกและกำลังจะยกทัพตามลงมาตาม[[แม่น้ำเจ้าพระยา]] แต่ก็ต้องยกทัพกลับเนื่องจากการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้ามังระในปี พ.ศ. 2319 จากนั้นก็เกิดการแย่งชิงราชสมบัติราว 4–5 ปี ก่อนที่จะกลับมามีความมั่นคงขึ้นอีกครั้งในรัชสมัยของ[[พระเจ้าปดุง]] พระองค์ทรงยกทัพเข้าตีดินแดน[[ยะไข่]]ได้สำเร็จ ซึ่งไม่เคยมีกษัตริย์พม่าพระองค์ใดทำได้มาก่อน ทำให้พระองค์เกิดความฮึกเหิม ยกกองทัพใหญ่มา 9 ทัพ 5 เส้นทาง ที่เรียกว่า [[สงครามเก้าทัพ]] ในรัชสมัย[[พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช]] แต่ไม่ประสบความสำเร็จ

 

 

ต่อมาได้มีการละเมิดสนธิสัญญาฉบับนี้ทำให้เกิด[[สงครามพม่า-อังกฤษครั้งที่สอง]]และจบลงด้วยชัยชนะของอังกฤษ ในรัชสมัยของ[[พระเจ้ามินดง]]พระองค์พยายามที่จะฟื้นฟูความเข้มแข็งของอาณาจักรขึ้นมาอีกครั้ง โดยสถาปนา[[มัณฑะเลย์]]ขึ้นเป็นราชธานีมีการสร้างพระราชวังอย่างใหญ่โต แต่ในรัชสมัยของพระโอรสของพระองค์ คือ [[พระเจ้าสีป่อ]] พระองค์ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งในและนอกประเทศไว้ได้ทำให้นำไปสู่การทำสงครามกับอังกฤษอีกครั้ง และครั้งนี้อังกฤษสามารถครอบครองพม่าไว้ได้หมดทั้งประเทศในปี พ.ศ. 2428 ทำให้พระเจ้าสีป่อถูกบังคับให้สละราชสมบัติและเนรเทศไปอยู่ที่อินเดียหลังสิ้น[[สงครามพม่า-อังกฤษครั้งที่สาม]] ทรงเป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายของพม่าและเป็นการสิ้นสุดระบอบกษัตริย์ในพม่าที่มีมายาวนาน

 

 

== ลำดับกษัตริย์ ==

|7

| [[ไฟล์:King Bagyidaw and Queen Nanmadaw Me Nu.jpg|100px]]

| [[พระเจ้าจักกายแมง]]

| พระราชนัดดา<br /><small>(หลานปู่) </small>

| [[พ.ศ. 2362|2362]] - [[พ.ศ. 2380|2380]]

 

== อ้างอิง ==

*[http://www.lib.washington.edu/asp/myanmar/pdfs/YI0012A.pdf Life at the Burmese Court under the Konbaung Kings] Dr Yi Yi, Historical Research Department, Rangoon, 1982

* [http://anglicanhistory.org/asia/burma/forty/18.html Forty Years in Burma] John Ebenezer Marks, London: Hutchinson & Co., 1917

 

[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์พม่า]]

[[หมวดหมู่:รัฐและดินแดนที่ก่อตั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 18]]

[[หมวดหมู่:สิ้นสุดในคริสต์ศตวรรษที่ 19]]