ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แผนมาดากัสการ์"

'''แผนมาดากัสการ์''' เป็นข้อเสนอจากรัฐบาล[[นาซีเยอรมนี|นาซีเยอรมัน]]เพื่อโยกย้าย[[ชาวยิว]]จากทวีปยุโรปไปยังเกาะ[[ประเทศมาดากัสการ์|มาดากัสการ์]] ฟรันซ์ ราเดมาแคร์, หัวหน้าแผนกยิวของสำนักงานต่างประเทศเยอรมันได้เสนอความคิดนี้ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 ไม่นานก่อนที่[[ยุทธการที่ฝรั่งเศส|ฝรั่งเศสถูกยึดครอง]] ข้อเสนอนี้ได้เรียกว่าสำหรับการมอบอำนาจในการควบคุมมาดากัสการ์, อาณานิคมของฝรั่งเศสแก่เยอรมนีในฐานะส่วนหนึ่งของข้อตกลงการยอมจำนวนของฝรั่งเศส

ความคิดของการจัดการชาวยิวเชื้อสายโปลใหม่ในมาดากัสการ์โดยรัฐบาลโปแลนด์ในปี ค.ศ. 1937{{sfn|Browning|2004|p=82}}{{sfn|Nicosia|2008|p=280}} แต่กองกำลังเฉพาะกิจที่ได้ส่งไปเพื่อประเมินศักยภาพของเกาะซึ่งได้สรุปผลออกมาแล้วว่ามีเพียง 5,000 ถึง 7,000 ครอบครัวเท่านั้นที่จะสามารถอาศัยอยู่ได้หรือแม้แต่ประมาณไม่กี่ 500 ครอบครัวโดยการประเมินบางส่วน{{efn|name=population|[[the World Factbook]] estimates Madagascar's population as 23,812,681 {{as of|2015|July|lc=y}}.{{sfn|World Factbook|2015}} }} เพราะความพยายามของนาซีเพื่อส่งเสริมการอพยพประชากรชาวยิวของเยอรมนีในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่สองเป็นเพียงบางส่วนที่ประสบความสำเร็จ ความคิดที่จะเนรเทศชาวยิวให้ไปยังเกาะมาดากัสการ์ได้ถูกรื้อฟื้นโดยรัฐบาลนาซีในปี ค.ศ. 1940

ราเดมาแคร์ได้แนะนำเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 1940 มาดากัสการ์ควรจะจัดให้เป็นจุดหมายปลายทางสำหรับชาวยิวในยุโรป ด้วยการอนุมัติของ[[อดอล์ฟ ฮิตเลอร์]] [[อาด็อล์ฟ ไอช์มัน]] ได้เผยแพร่บันทึกข้อตกลงในวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1940 ได้เรียกร้องสำหรับให้มีการตั้งถิ่นฐานใหม่ของชาวยิวนับล้านคนต่อปีจากสี่ปี ด้วยเกาะที่ถูกควบคุมให้เป็นรัฐตำรวจภายใต้[[ชุทซ์ชตัฟเฟิล|เอ็สเอ็ส]] พวกเขาได้สันนิษฐานว่าชาวยิวจำนวนมากจะต้องยอมรับเงื่อนไขที่รุนแรงที่ควรดำเนินตามแผนต่อไป{{sfn|Longerich|2010|p=162}} แผนนั้นกลับไร้ผลเนื่องจาก[[การปิดกั้นเยอรมนี (ค.ศ. 1939-1945)|การปิดล้อมทางทะเล]]ของอังกฤษ ดังนั้นจึงถูกเลื่อนออกไปหลังจากนาซีได้พ่ายแพ้ใน[[ยุทธการที่บริเตน]]ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1940 และได้ถูกเก็บไว้อย่างถาวรในปี ค.ศ. 1942 ด้วยการเริ่มต้นของ[[การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้าย|มาตรการสุดท้าย]], ซึ่งทำหน้าที่เป็นขั้นตอนทางจิตวิทยาที่สำคัญ{{sfn|Browning|1995|pp=18–19,127–128}}